Eén adres voor de betere altpop: Twee Huizen Verder. Britta die de blog oprichtte, vertelt over haar tien favoriete platen van het jaar.
1. Arthur Beatrice – Working Out
Een plaat uit het begin van het jaar. Een machtig mooi en tijdloos album. Zo eentje zonder mindere nummers en waar ik verder ook quasi geen negatieve commentaar op kan geven. Een verfrissend geluid dat overal mooi wordt doorgetrokken zonder saai te worden. ‘Grand union’ is de muzikale vertaling van genialiteit. (foto)
2. FKA twigs – LP1
Hier hebben we lang op gewacht en het heeft de verwachtingen volledig ingelost. ‘Two weeks’ is alvast rijp voor in de geschiedenisboeken, maar elke song op de plaat heeft wel iets dat ‘m uniek en bijzonder maakt. Stuk voor stuk experimenten, knap wat deze dame allemaal uit haar hoed heeft getoverd en er geheid nog uit gaat toveren.
3. Chet Faker – Built on glass
Dat hij z’n kat stuurde naar de Botanique in november heb ik ‘m nog steeds niet helemaal vergeven, maar niets kan weerleggen dat Chet Faker een machtig debuutalbum heeft uitgebracht. ‘Gold’ is een song met zoveel klasse dat er voor mij dit jaar weinig aan kon tippen. ‘t Kan ook wel wat met gelinkte herinneringen te maken hebben, maar die laat ik hier wijselijk even achterwege.
4. La Roux – Trouble in paradise
Ik denk dat ‘Uptight downtown’ voor eeuwig geboekstaafd gaat als mijn zomerhit van 2014. Het aantal keer dat ik dit in de auto met de zon op m’n gezicht heb mee gezongen, valt niet meer te tellen. Maar negen nummers telt het album, maar ze zijn wel van de eerste tot de laatste seconde puur luisterplezier. ‘Tropical chancer’ is trouwens minstens even geweldig dan het eerstgenoemde lied.
5. Glass Animals – ZABA
Een goede runner-up voor die zomerplaat van hierboven. Nog nooit heb ik me zo in de jungle gewaand als bij het luisteren naar ‘ZABA’. Dit album heeft qua sound z’n gelijke niet gekend in 2014, ‘t is echt een universum op zichzelf geworden en dat vind ik de maks.
6. Jungle – Jungle
Jungle heeft de tijdsgeest van dit jaar vertaald naar twaalf nummers. Ik liep eerst niet over van lof over deze verzameling, maar langzamerhand heeft ze wel mijn hart veroverd. Weinig maakt mij instant zo vrolijk als ‘Time’. Ook een heel fijne plaat om mee door de straten van Gent te cruisen.
7. Caribou – Our love
De eerste keer dat deze geniale Canadees mij écht onder oren kwam, was eigenlijk pas met Can’t do without you. Een schande, heb ik later beseft, al ben ik blij dat ik ‘m nu tenminste ken. Het was dus geen album waar ik uitdrukkelijk naar uitkeek, maar dat mij wel helemaal heeft kunnen bekoren dankzij de zorgvuldig gemusiceerde songs en de bijhorende verhalen erachter.
8. Lil Silva – Mabel EP
Als er één ep mijn lijst mocht halen, moet het deze wel zijn. De producer van Banks trad hiermee deze zomer nog eens solo naar de voorgrond en leverde vijf fijne songs op. ‘Kimmy’ is het beste nummer van twee minuten dat ik sinds lang heb gehoord en ‘Don’t you love’ is een zalig duet. De rest is zonder twijfel even goed.
9. MØ – No mythologies to follow
De meest forsige plaat in deze lijst zal die van MØ wel zijn. We kenden er al veel van voor de release, maar toch wist ze nog te verrassen met erg toffe songs zoals ‘Walk this way’. Eentje waarbijik eerst niet goed wist wat ik hoorde, maar dat sindsdien op repeat werd gezet, zo catchy.
10. Kan Wakan – Moving on
Een minder bekend album dat evenwel niet mag ontbreken in mijn lijst. De band zette samen met Paul Epworth (die ook een hand legde aan FKA twigs’ plaat) en een orkest uit Bulgarije een erg vol en warm geluid neer. Quasi elke song krijgt de Bond-stempel mee en alles steekt echt wondermooi in elkaar. ‘Midnight moon Pt. I’ en II zijn pure magie.