Voortdurend surfen toonaangevende journalisten rond op vi.be op zoek naar nieuw talent. Minstens één keer per maand bespreken ze hun favoriete vi.be van het moment. Uiteraard delen de redacteurs van Indiestyle hun ontdekkingen met jullie. Je vindt ze ook, samen met de uitverkorenen van de andere magazines, terug op de site van Poppunt. Deze maand stellen we je Alpha Whale voor.
De heren van Alpha Whale zijn erg karig met info over zichzelf. Op vi.be lezen we dat ze 4 mannen zijn, geboren in de polders vlakbij de zee, en dat ze nu op zoek gaan naar geestverruimende klanken, de muziekgeschiedenis indachtig. Op Facebook geven ze ook nog prijs dat ze zomers zwart zijn, psychedelic blues, surf en country spelen en zich laten beïnvloeden door het weer en veranderingen.
Wat telt is natuurlijk de muziek. Erg lang bestaat de groep nog niet, gokken we. Het is dus niet verwonderlijk dat we nog maar twee songs aantreffen in hun vi.be-player. Ons doen ze een beetje denken aan het geluid van Allah-Las, die eind vorig jaar een fijn album vol psychedelische garage rock en surf op ons loslieten en daarmee zowat overal op goedkeurende recensies konden rekenen. Alpha Whale brengt in ieder geval meer zon aan wal dan de gemiddelde weersvoorspelling voor de Belgische kust en oogt relaxter dan de doorsnee ACOD-er tijdens de zoveelste treinstaking. De melodieën kabbelen lichtjes golvend als het beekje rond een zandkasteel en de zang klinkt gespeeld ongeïnteresseerd, een beetje zoals het meisje dat je negeert terwijl je eigenlijk wel weet dat ze je wil.
Twee zwaluwen maken de lente niet, uiteraard. Als Alpha Whale de komende maanden en jaren een repertoire kan uitbouwen dat aan hun eerste nummers weet te tippen, heeft België er een goede band bij. We houden hen in de gaten.