Zoals steeds kan je weer het één en ander ontdekken in onze Punch, Brothers, Punch. Deze week hebben we weer een lijstje dat gevestigde waarden afwisselt met de artiesten van morgen.
Sharon Van Etten – Every time the sun comes up
In afwachting van haar vierde plaat, loste de singer-songwriter uit Brooklyn deze week een tweede song en tevens de afsluiter van ‘Are we there’. ‘Every time the sun comes Up’ is tekstgewijs in de strofes het resultaat van een improvisatie in de studio waarvan Van Etten overhaald werd om het gewoon op de plaat te gooien. Vandaar de “shit in your bathroom”-lyric die de zangeres nog lang zal achtervolgen. (TD)
Christopher Owens – Stephen
Zoals het einde van zijn band Girls ons hart brak, zo breekt ook dit solonummer opgedragen aan Owens overleden tweejarige broertje ons hart. ‘Stephen’ is een requiem, inclusief gospelkoor, dat het overduidelijk maakt dat het opgroeien in de Children Of God-cult nog altijd zijn sporen nalaat in het werk van de artiest. (TD)
Föllakzoid – Rio
Als Chili op het WK zijn outsidersrol waarmaakt en zich tot niet helemaal onverwachte wereldkampioen kroont, zal het niet op de tonen van de Chileense band Föllakzoid zijn dat de natie zich dagenlang te pletter zuipt. Deze groep maakt adembenemend akelige krautrock. De clip is best fullscreen te bekijken in een karig verlichte omgeving. Wie dit vlak voor het slapengaan doet, houdt er mogelijk een woelige nacht aan over. (BS)
Ásgeir – Dreaming
De kans is niet gering dat we deze lijst op een dag ‘Punch, Ásgeir, Punch’ zullen noemen. Elke week weet de IJslander ons namelijk te verrassen met weer een klassesong. Ditmaal gooide hij de b-kant van zijn laatste single ‘Going home’ op YouTube, en ‘t is er eentje waarmee veel collega’s maar wat graag als a-kant zouden pronken. Worden we de man dan nooit beu? Daar zal nog veel poolijs voor moeten smelten, in ieder geval, dus we hopen van niet. (BS)
Banks – Goddess
Bij elk nieuw nummer dat de Amerikaanse popster Banks uitbrengt, snakken wij meer naar haar debuutplaat, waar we maar liefst nog vier volle maanden op moeten wachten. ‘Goddess’ houdt ons ondertussen wel een tijdje zoet met zijn heerlijk rauwe refrein, pure emoties zoals alleen Jillian ze kan brengen en een instant meekeelbare tekst. Er mag geen twijfel over bestaan: van alle nieuwe zangeressen uit de hedendaagse r&b-scene is deze onze absolute favoriet. (TK)
Madeaux ft Fifi. Rong – Chakra
Na bijzonder veel luisterbeurten worden onze chakra’s nog steeds helemaal overhoop gegooid bij het beluisteren van Madeaux zijn laatste, immens grootse dansvloerkraker. Die indrukwekkende geluidsmuur zorgt voor een energiebom die ons doet vergeten dat ‘s mans allerhardste beats eigenlijk aan de platte kant zijn. Fifi Rong mag trouwens met zo’n mysterieuze stem ook wel eens solo iets uitbrengen. (TK)
Count Counsellor – Warm bullet
Hopelijk speelt ondergetekende niet al z’n credibiliteit kwijt met deze keuze. ‘Warm bullet’ is namelijk het gladste, meest gepolijste nummer dat je deze week zal horen en doet ook denken aan de – we moeten dat toegeven – vaak heerlijke songs van R. Kelly. Bovenal zijn het de stemmen van het r&b-collectief en de ontspannen sfeer die deze song zo geslaagd maken. (TK)
Quirke – Break a mirrored leg
Gisteren bleek in de Botanique nog maar eens waarom je altijd de oren moet spitsen wanneer Young Turks met een nieuwe signing naar buiten komen. Quirke is de laatste aanwinst van het label en overdondert ons helemaal met z’n compromisloze elektronica die in de industriële hallen vertoefd heeft waar ook acts als SD Laika hun sound hebben laten rijpen. ‘Break a mirrored leg’ bouwt op naar een grandioze finale die je niet snel zal vergeten en is een nummer dat het allerbeste belooft voor wat nog komen moet. (TK)
Hockeysmith – Hesitate
We voorspellen een mooie toekomst voor zusjes Annie en Georgie. ‘Hesitate’, van hun komende EP ‘But blood’, is een beklijvende en ontzettend broeierig nummer. Een uitstekende productie zorgt ervoor dat de song niet uit de bocht vliegt en hoewel het vooral naar het einde wat chaotisch wordt, blijft de structuur toch wonderbaarlijk behouden. Een ambitieus lied dat deze week boven de rest uitstak. (AB)
Curtin – Funeral
Kale en repetitieve drums vormen de hartslag van dit nummer. Daarnaast tilt vooral de rokerige en duistere stem van zanger Jason Reuger deze song naar een hogere categorie. Breng deze twee samen met daarbij nog subtiel en strak gitaargetokkel en je krijgt magie. (AB)
playlist: