Deze vreselijke week heeft eindelijk z’n einde bereikt. Gelukkig was er nog goede muziek. Jens, Matthias en Thomas genoten de afgelopen dagen het meest van deze nieuwe nummers.
Mr. Mitch – Friend of mine
Met ‘Parallel memories’ maakte Mr. Mitch op het einde van 2014 een genre-definiërende plaat die verrassend genoeg meer op het introspectieve van experimentele grime-instrumentals mikte dan op het extroverte, waar de stijl voor bekend staat. ‘Friend of mine’ gaat verder in die richting met een slepend, emotioneel nummer dat dankzij opeengestapelde lagen samples van verschillende stemmen een heel direct effect heeft, maar daarnaast ook een speels element niet vergeet. (TK)
Total Freedom – KELZ MTG JAHLIL BEATS CARNAGE AT NJIVAST W KORMA TF’d
Total Freedom geniet misschien niet dezelfde bekendheid als Arca of zelfs Lotic, maar zijn invloed is waarschijnlijk zeker zo groot. Dankzij de Amerikaanse producer zijn mashups bijvoorbeeld weer helemaal cool. Terwijl zijn stijl gretig gekopieerd wordt, lost de meester er zelfs nog eentje met een gebruikelijke lange titel. Het nummer komt ergens uit een hellhole gekropen, althans dat doen brekende glazen, schreeuwende stemmen en ontploffingsgeluiden toch vermoeden. Terwijl we vaak muziek zoeken om maatschappelijke problemen te vergeten, drukt TF ons net met de neus op de feiten en da’s misschien niet mooi, maar wel intens, confronterend en eye-opening. (TK)
The Hotelier – Goodness pt. 1
Binnenkort brengen emo-revivalers The Hotelier een nieuw album uit. ‘Goodness pt. 1’ is een van de eerste voorproefjes die daaruit te horen zijn en houdt het heel simpel. Toch weet je al snel dat het goed zit, met name door de intense zang van Christian Holden. Op 6 mei stelt de band haar nieuwe plaat overigens voor in Kavka samen met Into It. Over It.; aanrader. (TK)
Novelty Daughter – Not Fair
2015 was het jaar waarin de jazz heerlijk buiten zijn eigen hokje trad en vaak een breder publiek wist te bereiken (Kamasi Washington, STUFF., Gregory Porter, …). In 2016 lijkt deze trend zich verder te zetten. Al lijken vrouwelijke musici nu het voortouw te nemen. Wij denken aan Esperanza Spalding, maar ook aan Faith Harding. Die laatste genoot een opleiding als jazzpianiste en -vocaliste. Onder het pseudoniem Novelty Daughter leeft ze zich uit in heerlijke elektronicahybrides. ‘Not fair’ getuigt van het soort soepele durf, die ons doet likkebaarden.
Mark Pritchard ft. Thom Yorke – Beautiful People
Mark Pritchard grossiert al jaren in delicieuze ambient en elektronica. Hopelijk bezorgt deze samenwerking met Thom Yorke hem eindelijk de bekendheid die hij verdient, want het resultaat is wederom uitstekend. De typische falset van de Radiohead-frontman meandert doorheen de meditatieve synthtonen. Bezwerend, noemen wij zoiets. (MD)
Rihanna ft. Drake – Work (Murlo Remix)
Murlo bewijst waarom de remix soms beter kan zijn dan het origineel. Enerzijds staat ‘Work’ plots op vastere grond, eentje die betegeld wordt tot dansvloer waarop het heerlijk twerken, anderzijds vergroot de producer elke millimeter melodie uit tot een niet aflatende stroom aan synths waarin het heerlijk verdwalen is. Heerlijk, hadden wij dat al gezegd? (JVL)
Nearly Oratorio – Occlude
Met ‘Occlude’ gaat Nearly Oratorio verder op het pad dat hij met eerste single ‘Tin’ insloeg. Dromerige en melancholische vocalen stuiteren op verschillende lagen synths en opnieuw klinkt de uitnodigende warmte tegelijkertijd een beetje als een slecht plan. Welke geheimen liggen verborgen onder deze waas? Enkel oneindige luisterbeurten kunnen het je vertellen. (JVL)
The Gotobeds – Real maths/too much
Er zitten ongeveer drie korte nummers verstopt in ‘Real maths/too much’ (vandaar de dubbele titel?) maar toch slagen The Gotobeds erin om al die stukjes te verbinden tot één knalsong. Binnenkort brengt de band een debuut uit op Sub Pop, en met hun strakke doch chaotische altrock passen ze daar zeker binnen het plaatje. (JVL)
Woods – Morning light
Tot nu toe vond ik dat Woods’ psychedelische folk haar beste reïncarnatie had gekend in ‘Moving to the left’. Nu lijkt daar een serieuze uitdager bij te komen. ‘Morning light’ drijft dankzij de vocalen zoals steeds ergens rond in het heelal, maar deze keer is het de piano die de verbindingsofficier met onze oren op aarde vormt. De kleine sprongetjes in de melodie helpen ook, uiteindelijk blijven we allemaal kinderen. (JVL)
Fifth Harmony – The life
De meisjes van Fifth Harmony bewijzen deze week met ‘The life’ dat hun Ty Dolla $ign-geassisteerde hit ‘Work from home’ geen toevalstreffer was. Waar de vorige single naar popnormen nog vrij bescheiden bleef met een koel refrein over een DJ Mustard-geïnspireerde productie, worden nu alle registers helemaal opengetrokken voor hun nieuwste liedje. Het resultaat is een overdosis en aangezien we het hier nog steeds over muziek en niet over drugs hebben, is dat alleen maar een goede zaak. (TK)
OP SPOTIFY: