Golden boy Kendrick Lamar is deze week de winnaar van onze Punch, Brothers, Punch met twee verschijningen, verder duikt Jessie Ware al voor de vierde keer dit jaar in ons lijstje op en mocht de nieuwe Kindness alweer niet ontbreken. Aphex Twin is zijn kunsten niet verleert en Flying Lotus keerde eveneens succesvol terug. Dat en veel meer hieronder met woord en klank.
Jessie Ware – Want your feeling
Als er één nummer is dat afgelopen week bijna non-stop door mijn boxen schalde dan is het wel Jessie Wares ‘Want your feeling’. De Britse brengt volgende maand haar geanticipeerde tweede album ‘Tough love’ uit en liet ons daar al enkele keren uit proeven met geslaagde singles als ‘Say you love me’ en ‘Tough love’. Voor ‘Want your feeling’ kwam Dev Hynes (Blood Orange) bijzitten in de studio om het geheel van een funky jasje te voorzien. Beluister hieronder alvast een liveversie. (AS)
Flying Lotus – Never catch me (feat. Kendrick Lamar)
Naast Jessie Ware brengt ook Flying Lotus een album uit in oktober waar ik reikhalzend naar uitkijk. Met ‘Never catch me’, een samenwerking met Kendrick Lamar, is dat verlangen naar de nieuwe plaat alleen maar toegenomen. Slechts weinig rappers zouden de ritmes en beats die FlyLo uit zijn mouw schudt kunnen volgen, maar Lamar laat zijn woorden er moeiteloos mee samenvloeien. Voeg daar nog een jazzy pianootje aan toe en je krijgt een wel heel erg spannende single. (AS)
Kindness – This is not about us
De favoriete producer van Dev Hynes is ook mijn favoriete producer. Deze nieuwe song van Adam Bainbridge aka Kindness is geen ‘House’ maar het komt aardig in de buurt door de warme piano en vocalen met daartegenover die koude percussie. 13 oktober, y u so far away? (TD)
Aphex Twin – minipops 67 [120.2][source field mix]
Hij is er eindelijk, dertien jaar na ‘Drukqs’ mogen we ons op 22 september opmaken voor ‘Syro’. De aankondiging was een kleine bom in de muziekwereld. Er heerste euforie, uiteraard, maar ook een zekere nuchterheid. Het was afwachten of Richard D. James enigszins in de buurt kon komen van zijn oude niveau. Nu we de eerste single ‘minipops 67 [120.2][source field mix]’ achter de kiezen hebben, is het antwoord voorlopig simpel: ja. Het nummer is vintage Aphex Twin: onnavolgbaar, gevarieerd en lichtjes gestoord. 22 september wordt met een levensgrote stip aangeduid, want ook de nieuwe van alt-J komt die dag uit. (AB)
Young Yeezy – Holy ghost (feat. Kendrick Lamar)
Kendrick Lamar bewees deze week nog maar eens waarom hij de nieuwe koning van de hiphop is. Twee keer dook de 27-jarige golden boy op deze week, twee keer in een dienende rol. Beide nummers zijn compleet verschillend maar ze zijn allebei zonder meer knallers. Ook op ‘Holy Ghost’ komt hij weer met de best mogelijke verse. Door alle lof voor Kendrick vergeet ik bijna Yeezy zelf in de bloemetjes te zetten, want hij draagt het nummer zonder enig probleem. (AB)
Tv on the radio – Happy idiot
Muzikaal klinkt de nieuwe van TV on the Radio misschien meer gewoontjes dan we van deze New Yorkers gewend zijn, maar na enkele luisterbeurten trekken de onmiskenbare zang van Tunde Adebimpe en die geheimzinnige waas die over iedere TOTR-song hangt ons opnieuw mee in hun wonderlijk gevarieerde wereld. Probeer daarenboven eens niet mee te zingen met ‘I’m gonna bang my head to the wall/Till I feel like nothing at all’. Een eerste single moet onze aandacht trekken, en dat heeft deze verdorie gedaan: het bijhorende album ‘Seeds’ (uit op 18 november) staat nu al hoog op ons verlanglijstje. (FT)
Modest Mouse – White lies, yellow teeth
Ja, we weten het, dit is helemaal geen nieuw nummer. ‘White lies, yellow teeth’ circuleert al jaren onder Modest Mouse-kenners, maar deze week kende het zijn eerste officiële release als outtake uit de ‘Lonesome crowded west’-sessies. Net als heel die plaat rammelt en klettert deze song langs iedere mogelijke kant en bevat het één van die vintage Modest Mouse-uitbarstingen halverwege. Daarbij ging deze release gepaard met de aankondiging dat ‘This is a long drive for someone with nothing to think about’ en ‘The lonesome crowded west’ (twee klassiekers uit de recente Amerikaanse indierock) worden heruitgegeven op vinyl. Begin al maar te sparen. (FT)
George Maple – Talk talk
Elke maand heb ik wel een popsnoepje waar ik dagenlang zonder ophouden naar luister. Voor september zou dat wel eens de nieuwe van George Maple kunnen worden, een nummer waarvoor ze samenwerkte met landgenoot Flume. Diens productie is alweer voortreffelijk, met drummende bassen en de herkenbare stemsamples. De zangeres staat evenwel de hele tijd centraal, dankzij haar meeslepende zang die hier en daar wel eens aan het keelgeluid van Jessie Ware doet denken. (TK)
Robbing Millions – Warder
Een onverwachts aanstekelijke zangmelodie en instrumenten die mekaar de loef proberen af te steken onder een sausje van bizarre effecten, daarvoor kan je altijd terecht bij Robbing Millions. Ook op hun laatste single ‘Warder’ is het weer van dat: bas, synth en akoestische gitaar spelen haasje-over met elkaar in een nummer dat rustig doch niet aflatend kabbelt en stroomt. De band zal er live niet makkelijk spastische dansmoves op vinden, maar zetten met deze song alweer een stap dichter naar een ondefinieerbaar geluid. (JVL)
Sondre Lerche – Sentimentalist
De Noor Sondre Lerche maakt al sinds 2000 het ene na het andere perfecte pop- en akoestische singer-songwriter album. Zelfs op deze voor hem lichtjes experimentele song klinkt de man nog zo braaf en schuchter als mamaskindjes in de kleuterklas. Waarom valt ondergetekende dan toch elke keer weer voor hem, zonder te vervallen in termen als “vakmanschap”, “kunde” of “geniaal in zijn genre”? Het antwoord lijkt dat het gewoon klikt. Sondre Lerche is al jaren een vertrouwd rustpunt voor de oren, en zal ook in de toekomst als “naar huis” in de GPS blijven staan. (JVL)