Na al die jaren Punch, brothers punch en Plonsjes van de week is mijn inspiratie voor inleidingen nu echt op. Geloof gewoon dat de tien onderstaande liedjes excelleren in allerlei verschillende genres en dat er een heleboel onbekende namen zijn, maar dat kleinere namen nog steeds de spannendste muziek maken. Check hieronder onze Plonsjeslijst op Spotify en volg hem zeker als de liedjes je kunnen bekoren, dan zijn wij ook weer content.
You’ll never get to heaven – To be fair
Iedereen die ooit gewenst heeft dat een song nog een beetje zou nasmeulen, kan nu z’n kans grijpen. Want ‘To be fair’ smeult na, en hoe. Alles aan het nummer van You’ll never get to heaven lijkt sowieso al terloops te gebeuren: van de langgerekte en hemelse vocalen over voorzichtige bassen tot de minimale, echoënde soundscape. Dan begint het – niet alleen in je hart – te branden. (Jens)
Del Paxton – Wrong distance
Aan: Papa
“Hey we zijn goed aangekomen we gaan nu genieten van een leuke poppunk show dank u voor het centje om breezers mee te kunnen kopen ik houd van je papa echt waar”
Van: Papa
“Ok”
(Jens)
Sega Bodega – CC (feat. Shygirl)
Na z’n lieflijke bangers op Activia Benz, tekent Sega Bodega nu bij Crazylegs voor de release van nieuw werk. ‘CC’, een samenwerking met Shygirl’, klinkt alvast meer als de de brute electronica van labelgenoten als Gage. Het nummer zoekt een grens tussen genot en irritatie op met schurend lawaai en een grillige structuur. Zo wordt het noch dansbaar, noch mooi maar wel heerlijk avontuurlijk en intens. (Thomas)
CÉCI – Insideout
Met knipogen naar FKA twigs en Sevdaliza probeert de Deense, in Londen gevestigde artieste CÉCI premium pop te maken voor de echte liefhebbers. Binnenkort brengt ze materiaal uit dat geproducet werd door Kid Smpl – een vaste Plonsjes-klant – nu pakt ze alvast uit met ‘Insideout’, een liedje dat je met etherische vibes en zweverige zang weet te achtervolgen, terwijl het net genoeg op de grond blijft om toch ook in je brein te blijven hangen. (Thomas)
Gussy – Mornings
Meer progressieve pop vonden we de voorbije week in Australië, waar Gussy het mooie, droevige en charmante liedje ‘Mornings’ maakte. Terwijl het nummer over de ochtend na een ruzie gaat en Gussy zeker slaagt in het overbrengen van hun tristesse, blijft ‘Mornings’ gelukkig nog echt een goed popliedje in die zin dat er een zekere vorm van speelsheid en theatraliteit aanwezig is. Dat hoor je ook in bouncy productie, waarvoor weightless grime-muzikant Strict Face zijn hulp aanbood. Zo wordt ‘Mornings’ toch nog happysad en schattig, zeker en vast origineel voor het genre. (Thomas)
PONY – DIY
Het Canadese label Buzz Records lanceerde met Dilly Dally en Weaves recent al twee van de betere gitaarbandjes. Nu heeft PONY bij het label getekend en op basis van eerste single ‘DIY’ is dit viertal meer dan in de gaten te houden. ‘t Is niet nieuw wat de groep ons voorschotelt op deze fijne single, maar zelden hoor je het zo effectief uitgevoerd: fijne, weinig gepolijste rammelpop die meer bekoort met z’n perfecte, steeds sterker wordende refrein dan met de psychrockachtige stukjes tussendoor. (Thomas)
Suda – Idiopath
De dansvloer wordt deze week onveilig gemaakt door Suda (fka Sudanim), co-labelhoofd van het betrouwbare Her Records. Op ‘Idiopath’ wijkt de Brit misschien niet af van de sound die hij met z’n platenmaatschappijtje gelanceerd heeft, maar weet hij er wel interessante dingen mee te doen: het nummer is een harde kraker die met een opgefokte percussie de dansvloer in lichterlaaie zet en met verschillende acceleraties, ritmes, laagjes, geluidjes en een donkere onderstroom toewerkt naar een overweldigende en euforische tweede helft. (Thomas)
Amber Arcades – It changes
De Nederlandse indierockredster Amber Arcades (foto) brengt binnenkort een nieuwe ep uit en lost in de vorm van ‘It changes’ alvast een veelbelovend voorsmaakje. De combinatie van een opgedreven tempo, de fijne zang van Annelotte de Graaf in de slimme strofes en die uitwaaierende gitaarklanken werkt verrassend goed, naar het einde toe stijgt de song steeds meer op en worden de liefhebbers van de betere psychpop op hun wenken bediend. (Thomas)
Avelino – Energy (feat. Stormzy & Skepta)
Opkomende grime-artiest Avelino wist voor z’n nieuwe single ‘Energy’ niemand minder dan Stormzy – zijn nieuwe ‘Big for your boots’ is overigens ook errrrrg lekker en ben ik vorige week vergeten te plonzen – en Skepta te strikken. Het nummer doet z’n naam en features alle eer aan met een stormende productie en stomende verses die geen spaander heel laten van al wat in hun weg komt. Zo duister, zo hevig en zo hard: ‘Energy’ is genadeloos.
Denis Sulta – Dubelle Oh XX (JVIP)
De Schotse producer Denis Sulta begeeft zich met de zoete synths en vrolijke house van ‘Dubelle Oh XX (JVIP)’ – wat een titel – op het terrein van Fatima Yamaha en Bicep. Als je die artiesten kan smaken, dan moet het met deze knaller ook wel lukken. Netjes in twee delen verdeeld door een bizarre break houdt de artiest het simpel maar briljant met één geniaal riedeltje dat hier en daar wordt bijgestaan door pompende bassen en fijne tierlantijntjes. (Thomas)