Humo’s Rock Rally blijft voor veel artiesten de kortste weg naar de top van de Belgische rock- en popscene. Indiestyle beluistert alle kandidaten op voorhand, en probeert zoveel mogelijk voorrondes te coveren in woord en beeld. We baseren ons oordeel op de muziek die op het ogenblik van publicatie te horen is in de player van deze artiesten op vi.be, en zijn even benieuwd als jullie of we er pal op zitten, of helemaal naast. Vandaag stellen we je de deelnemers voor van preselectie 1 in CC Den Hoogen Pad te Maldegem op vrijdag 13 januari 2012 – 20u00. (Tickets + meer info)
1. C-3P0 – luisteren
De 16-jarige Pieter De Busschere wekt in ‘Red Core’ de indruk een aardige Vlaamse variant op James Blake te zijn. Met een minimum aan klanken en instrumenten weet hij in dit nummer leven in de klank te leggen. De overige songs spreken ons minder aan wegens teveel gedool en te weinig richting.
2. Chloë Carrette – luisteren
De muziek van deze jongedame sprak ons op vi.be al aan tijdens de vorige editie van Humo’s Rock Rally, de live-prestatie bleek als semi-soundmixact echter onvoldoende. De duidelijke evolutie richting volwassenheid en experimenteerdrift maken het songmateriaal in elk geval niet minder catchy dan twee jaar geleden.
3. Crumble Thief – luisteren
De jongens van Crumble Thief laten horen dat ze ontegensprekelijk weten hoe je een sterke song neerpent. In hun nadeel speelt op het eerste zicht het gebrek aan originaliteit. Als je muziek heel hard op die van The Stranglers lijkt, kies je best andere songtitels dan ‘Strange Girl’ (vs Strange Little Girl) en ‘My Heroes Are Dead’ (vs No More Heroes).
4. Dorian and the Grays – luisteren
De snedige indie rock van Dorian and the Grays klinkt zo catchy dat hij niet zou misstaan op albums van The Strokes, Arctic Monkeys of andere Kaiser Chiefs. Zo aanstekelijk dat we er het gebrek aan eigen geluid met plezier bij nemen en erg benieuwd zijn naar de impact die dit live zal hebben.
5. Kill The Trucker – luisteren
Kill The Trucker geeft de indruk nog heel erg op zoek te zijn naar zichzelf. We horen enerzijds cliché post-rockvingeroefeningen, en anderzijds erg verdienstelijke pogingen om de vastgeroeste grenzen van het genre te doorbreken. Zit ons inziens te vaak op de planeet Gepingel en te zelden op de planeet Song.
6. Lee & The Lovedaddies – luisteren
Voor een portie goede garagerock mag je ons bij wijze van spreken altijd wakker maken. Lee & The Lovedaddies blijven evenwel vooral steken in goede bedoelingen, zonder erin te slagen met sterke songs hun voorbeelden naar de kroon te steken. We zijn alvast benieuwd of ze live wel de vonk in de pan kunnen doen springen.
7. Look & Trees – luisteren
Look & Trees is een band met ervaring en dat hoor je ook. Het eindpodium is waarschijnlijk wat te hoog gegrepen voor de frisse, afwisselende en geïnspireerde pop van dit gezelschap. Een halve finale zou er echter zeker moeten inzitten, mogelijk ook meer.
8. The Blues Vision – luisteren
Het zou handig zijn als elke band de muzieksoort die ze spelen in hun naam zou vermelden. Nu ja, niet echt origineel misschien. De songs van The Blues Vision lijken ook te lijden aan een euvel waarvan het genre wel vaker last heeft: oeverloos gejam, energiek weliswaar, maar ook een beetje stuurloos.
9. The Proof – luisteren
Ons ding is het niet helemaal, vindingrijk kun je het ook niet echt noemen, maar dat het een aardig stuk wegrockt, dat kan niemand ontkennen. Zin in een portie stevige rock à la Wolfmother? We denken dat The Sore Losers dit 2 jaar geleden beter deden, al willen we The Proof wel het voordeel van de twijfel geven.
10. The Tubs – luisteren
Het vergt enig lef om je zwakste song bovenaan te plaatsen in je player. The Tubs deden het, en bieden na meelopertjes als ‘Writing on the Wall’ en ‘Mama’ gelukkig ook nog energieke en aanstekelijke nummers als ‘War Is On’ en ‘Cheerlead’. Of dit voldoende is, laten we over aan de Humo-jury.
Check hier de previews op en de verslagen van de andere preselecties