Vrouwen met een gitaar, ze zijn tegenwoordig steeds dikker gezaaid. In Vlaanderen weet de ondertussen 31-jarige Renée Sys, kortweg bekend als Renée, al langer succes te oogsten. Sinds ‘Extending Playground’ en het succes van de single ‘Dum Dum Dum’ is ze min of meer een begrip. Voeg daaraan toe dat het ontstaansproces van de nieuwe plaat ‘Marching’ op zijn minst speciaal kan worden bevonden. Het gebeurt immers niet elke dag dat een album te midden van een zwangerschap wordt opgenomen. Het resultaat is een reeks intense songs die een stuk voller klinken dan de liedjes op haar eerste langspeler. En dat mocht de gezellige theaterzaal van het NTGent gisterenavond ondervinden.
Voor de sympathieke Renée het podium betrad, was het de beurt aan Eefje de Visser. Net als de hoofdact heeft de iets jongere zielsverwante net haar tweede plaat uit en in Nederland vond die reeds heel wat positieve weerklank. Wij waren echter vooral benieuwd naar de reactie van het Gentse publiek. Helemaal alleen besteeg de Visser het podium en stak ietwat verwacht van wal met het erg intieme ‘Ongeveer’. Daarna was er ruimte voor het meer catchy ‘De Bedoeling’ en ‘Er Is’. Verder in de korte set was er tijd voor twee nummers uit ‘De Koek’: ‘Afdwaalt’ en ‘Trein’ klonken even gesofisticeerd als breekbaar. Talrijke loops afwisselend met eenvoudig gitaarspel konden in de zaal heel wat mensen bekoren. Eindigen deed de Visser met het duo ‘Schip’ en ‘In Het Echt’, maar daarvoor had ze Gent nog plechtig beloofd terug te komen, mét band. Als de passage in NTGent een voorproefje was, dan kijken wij vast en zeker uit naar die volgende doortocht.
Daarna was het dus de beurt aan Renée. Met een vijfkoppige begeleidingsband kon het contrast met de solo-act van ervoor niet groter zijn. Tijdens ‘Strawberry Stains’ en ‘Is It Working’ werd duidelijk dat de kersverse moeder nog steeds een geweldige stem heeft, maar ook ‘Marching’ klonk bijzonder fraai. De Brugse praatte honderduit, deelde het ene complimentje na het andere uit en wist bij iedere song wel iemand te bedanken, wat ervoor zorgde dat de vaart op een soms pijnlijke wijze wat uit de set verdween. Met een krop in de keel luisterde de zaal naar ‘Mr Alzheimer’, door de zangeres opgedragen aan haar grootmoeder. Het op banjo begeleide ‘Dum Dum Dum’ klonk dan weer erg frivool. Hoogtepunt was ontegensprekelijk ‘M.’, waarin de gitaren toch eens voluit gierden en Renées stem bewees meer dan louter luisterliedjes aan te kunnen. Feist zou het graag horen.
Met ‘Toast’ en het intieme ‘Little Soldier’ als toegift zwaaiden Renée en co het publiek van op het overigens fraai ingeklede podium vaarwel. De mars op Gent was als het ware een familie-uitstap geworden. De toegankelijkheid van de sympathieke West-Vlaamse siert haar en snoeiharde rock-‘n-roll mogen en willen we niet verwachten. Toch zou het allemaal soms net iets stouter mogen.
Democrazy programmeert binnenkort onder meer ook Damien Jurado (19.02), Sun Kil Moon (24.03) en Blaudzun (06.04). Meer info, tickets en de volledige kalender zijn op de Democrazy-website te vinden.