Wordt dit het soort concert waarvan later iedereen zal beweren er ook bij geweest te zijn, zoals dat van Nirvana in de Vooruit in november 1991? Het Australische Pond wacht wellicht geen even fabelachtige toekomst, maar afgaande op het enthousiasme in een volle Nijdrop, waar het viertal zijn enige Belgische concert speelde en natuurlijk ook de kwaliteit van het optreden zelf, zijn we ervan overtuigd dat we getuige waren van iets memorabels.
In een al goed volgelopen muziekclub mochten de Limburgers van Polaroid Fiction openen. Dat deden ze niet alleen met veel trots en geestdrift, ook met in lang vervlogen decennia gedrenkte songs. Met behulpt van de synthesizers voegden ze bij momenten een jaren 80-sausje toe aan de potente nummers, alsof Quincy Jones over hun schouders meekeek.
Vervolgens mocht het Australische gezelschap van Pond het podium op. Het kwartet overvleugelde met gemak het met een cultstatus omgeven Tame Impala, waarvan enkelen onder hen overigens ook deel uitmaken. Knotsgek enthousiasme, prachtige melodieën en ondanks de afwezigheid van een basgitaar toch een stevige ritmesectie bewezen dat Pond ijzersterk voor de dag komt. De Australiërs dragen dan wel een psychedelische boodschap uit, ze doen dat met vakkennis, vuur en veel vreugde. En ja, vooral zanger-gitarist Nick Allbrook lijkt bij momenten zo “spaced out” dat je je vragen stelt over zijn nuchterheid. Als een kruising tussen een blozende kwajongen, een compleet uit zijn bol gaande dromer en ook een zeer begenadigd en geconcentreerd gitarist zuigt hij alle aandacht naar zich toe. We kennen maar weinig frontmannen die zo enigmatisch én toegankelijk zijn tegelijkertijd. De voorste rijen mochten hem meermaals letterlijk aanraken toen hij zich met zijn gitaar achteruit liet vallen, vertrouwend op de dragende armen van de fans.
Uiteraard werd er vooral geplukt uit hun pas verschenen, zesde album ‘Man it feels like space again’. Ook uit ‘Hobo rocket’ (‘Giant tortoise’ en ‘Midnight mass (at the market street payphone)’ waarin we een echo hoorden van vroege Pink Floyd) en ‘Beard, wives, denim’ (het bijna anthem-achtige ‘You broke my cool’) haalden songs de setlist en opvallend was zeker ook de cover van Brian Eno’s ‘Baby’s on fire’. Het titelnummer van hun recentste plaat mocht als bisnummer een geweldige, onvergetelijke avond afsluiten.
In Nijdrop kan je binnenkort nog onder meer naar Het Zesde Metaal (12.03), Nordmann + Mauro Pawlowski Sings Houben (02.04) en The Posies (07.05). Info, tickets en de volledige concertkalender vind je op de website van de club.
Herlees hier wat we vinden van het recente album van Pond.
Foto van Bert Van der Elst voor Nijdrop.