Verslag Kings of Leon, Sziget Festival, 15 augustus 2015

door Emily Griffiths

Kings of Leon zijn erg selectief geweest in hun Europese festivalkeuze zodat Sziget met gemak het bordje exclusief op deze headliner kon kleven. Ondertussen houdt het Amerikaanse viertal zich in hun vrije tijd bezig met het schrijven van hun inmiddels zevende album, waarvan ze de afwerking zelfs dit jaar nog willen zien. Ambitieuze mannen dus.

kings of leon

De vraag is dan of dat ook live het geval is. Als het aan de visuals ligt, kan er geen twijfel bestaan. De band heeft een hoop videotechnici opgetrommeld om ook het podium en in het publiek te filmen, mixt deze meteen af tijdens de show en krijgt ondertussen een gigantische backdrop mee waarbij het eiland bijna het gevoel heeft in een bioscoopzaal te zitten. Dat zit voorlopig al snor.

Met visuals alleen kom je er echter niet en daar loopt het vanavond grondig mis bij de Amerikanen. Bij opener ‘Supersoaker’ gaat het nog goed, de single scheerde in het verleden al hoge toppen en laat de ontvlambare gitaarriff nu net ook een van de meest herkenbare van het viertal wezen. Bovendien werd ‘Mechanical bull’, de laatste plaat van Kings of Leon, bijna op maat geschreven van de stadions waar de band er vorig jaar toch handenvol van uitverkocht.

Jammer genoeg lijkt de band hier haast op automatische piloot te spelen. Dat is best leuk en aardig als je het eeuwig beklijvende ‘Closer’, het rillerige ‘Pyro’ of de schurende baslijn in ‘On call’ hoort voorbij komen, maar tussenin kleurt het optreden van Kings of Leon behoorlijk grijs en grauw. Muzikaal valt er niets op aan te merken, maar een geeuw valt toch moeilijk te onderdrukken wanneer frontman Caleb Folowill voor de vijfde keer het publiek ongeïnspireerd prijst en vervolgens wat loompjes ‘The bucket’, ‘Radioactive’ of het nochtans op plaat stevig rockende ‘Don’t matter’ inzet.

Waar wachten we dan nog op? De apotheose die in de laatste vijftien minuten eindelijk tevoorschijn komt, natuurlijk. ‘Use somebody’ kondigt met een luide “oooh” het eerste, echte hoogtepunt aan, waarna de Amerikanen in een korte bisronde eindelijk het gaspedaal indrukken. Het lekker vettige ‘Crawl’ doet Budapest dan weer eindelijk even naar de rockadem happen, waarna Kings of Leon eindelijk echt op dreef raakt bij ‘Black thumbnail’. ‘Sex on fire’ mag vervolgens nog vlot meedingen naar de prijs van luidste meezinger van Sziget, maar dan is het met rocken jammer genoeg alweer over en uit.

Foto: Sándor Csudai/szigetfestival.com