Geen skippende platen en geen wegvallend geluid deze keer voor Jamie XX. Werd de set van de Brit op Pukkelpop nog geplaagd door overmacht, dan zat in de AB alles mee om de aanwezigen mee te nemen op een avontuurlijke reis doorheen zijn klankenpalet.
Op 23 oktober 2015 speelden Jamie xx en Jon Rust sets in de Ancienne Belgique te Brussel. Bert Savels nam tijdens het dansen bovenstaande foto’s, Mattias Goossens probeerde te noteren.
“You wanna disappear in a crowd / Just a stranger in a room /Wanna change your colors just for the night /With no word of it following you home” zingt Oliver Sim op ‘Stranger in a room’, het nummer waarmee The xx-kompaan Jamie zijn dj-set opent. Het konden even goed Smiths eigen woorden zijn die door een volgepropte AB galmden. Hij is de hartslag van The xx, de drumpadgoochelaar die op z’n solodebuut toont dat hij degene is die voor kleur zorgt in de melancholie. Zijn onwennigheid voor een publiek weet hij steeds beter te maskeren, al sprak z’n blik boekdelen toen hij de handjes in de lucht zag gaan bij ‘I know there’s gonna be (good times)’. Dat de producer ooit een zomerhit zou scoren was waarschijnlijk niet iets waar hij op hoopte, toen hij als tiener doorheen muffe platenbakken snuisterde op zoek naar verloren parels. Parels waarop Smith vooral met zichzelf kon dansen, en die mits de nodige eigen inbreng zouden prijken op een van de best ontvangen platen van 2015.
De reis die Jamie xx als muziekliefhebber doormaakte, vormde de rode draad doorheen z’n net geen twee uur durende set. Naast eigen nummers gaf de dj het publiek een bloemlezing uit bijna dertig jaar clubcultuur. Dancehall, dub, house, garage, zelfs een flard jungle… Allemaal passeerden ze de revue, tot verbazing en verwondering van het publiek, dat Boiler Room-gewijs op z’n eigen halve vierkante metertje bleef schuifelen. En hoewel in België de handjes-in-de-lucht-factor blijkbaar nog steeds belangrijk is om populair te zijn, was het verfrissend om meegevoerd te worden op een trip die tegelijk begeesterde en beroerde. De nummers van ‘In colour’ werden naadloos in die macedoine gemengd, samen met andere edits, zoals de extatische herwerking van Candi Statons ‘You got the love’ en Jamie’s remix van ‘Sunset’. Uit ‘We’re New Here’, zijn remixalbum van Gil Scott-Heron werd een pompend ‘NY is killing me’ opgediept, maar het was ‘I’ll take care of u’ dat voor extase zorgde. Ook heerlijk: ‘Obvs’, dat met zijn steeldrum en aanzwellende baslijn naar een volgend hoogtepunt toewerkte.
Het sierde Jamie dat hij zijn inspiratiebronnen niet probeerde te verstoppen. Zo kreeg Idris Muhammad een terechte plek in de set, want haar ‘Could heaven ever be like this’ vormde de blauwdruk van ‘Loud places’. Zelfs in het originele discojasje werd het nummer euforisch onthaald. Nog meer euforie toen ‘Good times’ van The Persuasions door de speakers schalde, aangevuld door de vocals van Young Thug en Popcaan. Eindelijk ravede iedereen onder één dak. Jamie sloeg het geamuseerd gade, nam nog een slokje van z’n drankje en zorgde met uitsmijter ‘Girl’ voor een laatste ik-dans-wel-met-mezelf-momentje van de avond. Een knappe afsluiter voor een even knap en kleurrijk muzikaal zelfportret.
Lees hier onze review van ‘In colour’
De AB programmeert binnenkort o.a. LA Priest (29.10), The Hickey Underworld (30.10) en Low + Chelsea Wolfe (31.10). Alle info & tickets vind je op de website van de zaal.