Bij het optreden van Death Cab For Cutie in de Hallen van Schaarbeek in november 2008 viel ons het fijne voorprogramma Frightened Rabbit op. Ze brachten fijnbesnaarde, intense indierock met een warme sound, helemaal in de stijl van de hoofdact van die avond. Maar Frightened Rabbit heeft tot nog toe zeker niet de successen van Death Cab kunnen boeken, al is een dergelijke vergelijking tussen beide groepen niet helemaal eerlijk. Na het optreden in de Botanique gisterenavond lijkt de kans ons klein dat Frightened Rabbit ooit tot een mainstream-kassasucces zal uitgroeien. Anderzijds is dat misschien ook helemaal niet nodig.
Voorprogramma Animal Kingdom bracht een mengeling van shoegaze en poprock, overgoten met een zeemzoet folksausje. Ons deden ze nog het meeste denken aan een versnelde, meer popgevoelige versie van The Antlers. Het probleem van het jonge Animal Kingdom is dat de songs nog niet echt mee willen. De zanglijnen zijn te braaf, de melodieën hier en daar te flets. Bovendien had een extra gitarist of toetsenist geen kwaad gekund om een wat vollere sound op het publiek los te kunnen laten. Het talent en de ideeën zijn er wel degelijk, het fantastische ‘Strange Attractor’ (YouTube) als afsluiter was daar het ultieme bewijs van. Animal Kingdom is trouwens ook het voorprogramma van Maxïmo Park in de Botanique eind oktober.
Frightened Rabbit schippert zowel op plaat als op het podium tussen twee richtingen die ze uit kunnen. Of ze kunnen de luisteraars ontroeren met diep persoonlijke teksten en meeslepende melodieën die het potentieel hebben om vijftienjarige meisjes aan het huilen te brengen. Of ze kunnen kiezen voor aanstekelijke popmuziek, waarin ze uitpakken met meezingbare refreinen en een stevige percussie. Ook na drie studioplaten en een net uitgebrachte EP blijft Frightened Rabbit voor die mengeling kiezen. De intieme setting van de immer adembenemende Rotonde leende zich echter vooral voor de eerste categorie. Lichtvoetige songs als ‘Swim Until You Can’t See Land’ en ‘Living In Colour’ zijn catchy in de meest zuivere zin van het woord, maar hadden live niet hetzelfde effect als op plaat. De zaal kwam niet helemaal los, maar werd anderzijds wel het zwijgen opgelegd toen zanger Scott Hutchison – heeft qua uitstraling trouwens wat weg van Elbows Guy Harvey – in de bisronde het zachte ‘Poke’ helemaal unplugged bracht, en nadien solo aan het door merg en been snijdende ‘Good Arms vs Bad Arms’ begon. De band viel halverwege de song in en maakte het plaatje zo compleet.
Niet dat we voor die encore niets goeds te zien kregen, integendeel. De songs voelen zowel euforisch als melancholisch aan, en dat werkt. Bovendien speelt de band met enthousiasme en komen ze tussen de nummers door over als een jolige bende. Soms hadden we het wat moeilijk met de zang van Hutchison, die bij momenten teveel lijkt te mompelen. Bij de gebalde versie van ‘My Backwards Walk’ kwam zijn rauwe stem dan weer wel helemaal tot zijn recht. De dubbele percussie in nieuw nummer ‘State Hospital’ mag er wezen, net als de leuke melodie van ‘The Twist’. Misschien wel het absolute hoogtepunt, zeker voor de bisronde, was de immense wall of sound die ze met het oude ‘Square9’ opzetten.
Het optreden van Frightened Rabbit valt dus zeker en vast geslaagd te noemen. Opvallend: het heerlijke én populaire ‘Keep Yourself Warm’ haalde de setlist niet. Onze ontgoocheling smolt als sneeuw voor de zon toen we de sterke versie van ‘The Loneliness and the Scream’ voorgeschoteld kregen. Het publiek riep nu wel mee op de ooh-oohs van de outro en gaf Frightened Rabbit zo het afscheid dat ze verdienden. Begin 2013 komt er trouwens een nieuw album: hou hen in de gaten.
Botanique zet binnenkort onder meer Lucy Rose (12.10), Roscoe (26.10) en Haim (03.11) op het podium. Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.