Verslag Pieter Malliet, foto’s Damon De Backer
Heel veel kansen zal je volgens ons niet meer krijgen om Jake Bugg aan het werk te zien op een eerder klein podium. In het gezelschap van een beperkt aantal prijsvraagwinnaars zagen we, tot groot genoegen, het jeugdige, Britse fenomeen het beste van zichzelf geven in Studio Brussels Club 69. Gedragen door een perfecte geluidsmix brachten Bugg & co een afwisselende, volledig uitgebalanceerde set die voornamelijk teert op Jakes kwajongensachtige uitstraling in combinatie met zijn karakteristieke, rijke en veelzijdige vocale capaciteiten.
Het lijkt ondertussen zowat een vast stramien: akoestisch solo openen met de Lomax-folk van ‘Fire’, op de voet gevolgd door de twee tearjerkende countrynummers ‘Kentucky’ en ‘Love me the way you do’, waarbij de band (bas en drum) invalt. Net als je bij jezelf bedenkt dat het toch niet helemaal vanzelfsprekend is dat een jonge, bleke Europeaan de muziekminnende wereld aan zijn voeten krijgt met een traditioneel Amerikaans, bij ons wat stiefmoederlijk behandeld genre, laat het trio echter vol overtuiging een andere kant van de groep zien, en vuren ze met onder andere ‘Seen it all’ en ‘Trouble Town’ een resem poprockhits van hun album op het publiek af. En zo gaat het eigenlijk het hele optreden door.
Bugg weet donders goed hoe lang de aandachtsspanne van de toeschouwers bij een bepaalde sfeer kan blijven hangen, en wisselt even vaak van gitaar als van muziekstijl. Het resultaat is een gevarieerd optreden van een dik uur dat geen moment verveelt, waarbij de begeleidingsband een aantal keer het podium verlaat en de aangrijpende ballade ‘Broken’ moeiteloos haar plaats vindt naast de indrukwekkende sleper ‘Ballad of mr Jones’ en het gejaagde ‘Two fingers’. Aangevuld met het oudere ‘Saffron’ en één nieuw nummer, opgebouwd uit uptempo rock-‘n-rollstrofes die openbreken in een melodieus, uiterst meezingbaar refrein, passeert nagenoeg de hele vorig jaar verschenen langspeler de revue En daar lusten de aanwezigen duidelijk pap van.
De groep wekt een erg professionele indruk en is haast op geen foutje te betrappen. Terwijl de nummers doorgaans erg trouw blijven aan de studioversies, krijgt afsluiter ‘Lightning bolt’ een explicietere livebehandeling. Bugg speelt openlijk met de dynamiek van de song, en beslist zonder het minste handgebaar waar en wanneer de toeschouwers al dan niet ondersteunend meeklappen, handen in de lucht gooien, een refreintje meezingen,… In hindsight daagt ons plots het besef dat het Britse trio met de festivalzomer nu vlak voor de deur in de gegeven, tamelijk ontspannen omstandigheden de gelegenheid zagen hun liveset voor de komende maanden aan een ultieme test te onderwerpen. Wij noemen deze generale repetitie alvast geslaagd.
Jake Bugg live aan het werk zien kan binnenkort in Werchter (Rock Werchter, 07.07, info & tickets), Biddinghuizen (Lowlands, 16.08, info & tickets), Rijsel, (L’aéronef, 22.11, info & tickets) en AMsterdam (Paradiso, 26 en 27.11, info & tickets).