Met ‘Past Life Martyred Saints’, het tweede album van de Amerikaanse EMA, zagen we een uniek talent uit de schaduw opstaan dat noise en pop combineerde met avontuurlijke melodieën. Haar nieuwste ‘The Future’s Void’ bereikte onze oren op 7 april van dit jaar. Gisteren kwam de Amerikaanse die plaat live voorstellen in het gezellige DOK te Gent.
Opener van dienst was Colleen Green, een meisje met gitaar. De zangeres was echter wel een stoer meisje: een zonnebril, een jeansbroek en een zwarte T-shirt met een afbeelding van Darth Vader met daarboven “Who’s your daddy?”. Haar eerste nummer zette ze in met enkel elektrische gitaar en zang. Daarna verraste Colleen Green even door een drumbeat te introduceren uit een bakje, maar na enkele songs verzwakte ons enthousiasme aangezien vaak dezelfde ritmes de dienst uitmaakten. Teksten zoals “My boyfriend is the best” zorgden voor een puberaal tintje in een garagejasje, hoewel de singer-songwriter dat ook expres ging uitbuiten. Even later deed ze in een parlando de typische high school-meisjes na: “Oh my god, did you see what she’s wearing?”.
De Box in DOK raakte al wat meer gevuld wanneer het de beurt was aan het alter ego van Erika M. Anderson. Live is EMA een viertal met een extra gitariste en een keyboardspeler slash violist die wat meer gewicht geven aan Andersons getormenteerde verhalen.
Na een distorted vioolintro kwam de frontvrouw bezonnebrild en in het zwart het podium op en gingen we van start met de opener van de nieuwe plaat, ‘Satellites’. “Epic”, dachten we de eerste keer toen we het nummer hoorden, en ook live bleek dat een noisy introductie van formaat te zijn. De band volgde de volgorde van het album door daarna single ‘So blonde’ in te zetten terwijl Anderson een gitaar oppikte.
De frontvrouw bleek een overtuigende performer te zijn: van grungy losgehen op de gitaar met ‘Butterfly knife’ tot neerknielen op de grond om de gevoelige songs als ‘3Jane’ te brengen. Dat laatste deed ze ook bij het onheilspellende ‘Dead celebrity’ dat met het begrafenisdeuntje en z’n vuurwerksample de set afsloot. De Amerikaanse is een vrouw van weinig woorden, maar meent elk woord dat ze zingt.
Ook ‘California’ van haar vorige plaat bleek weer een erg geloofwaardig hoogtepunt te zijn, al was de hele set van een hoog niveau. De verrassing van de avond was echter het op synths gesteunde ‘Cthulu’ dat uitmondde in een schurende gitaarsolo. De enige kritiek die we hebben, is dat het optreden veel te kort was. Wanneer aanhoudend applaus weerklonk, kwam Anderson toch nog even terug om te melden dat ze de avondklok echt niet mochten overschrijden en dat de politie anders zou komen. Niet dat de jongedame die niet aankan, maar toch.
Setlist:
Intro
Satellites
So blonde
When she comes
Cthulu
Neuromancer
Butterfly knife
3Jane
California
Marked
Dead celebrity
Democrazy programmeert in de komende weken nog onder meer Pink Mountaintops (06.06), Fat White Family (20.06) en The Pains of Being Pure At Heart (27.06). Info, tickets en de volledige kalender vind je op de website van de concertorganisator.