Het zal je wel niet ontgaan zijn: Editors zijn na vier jaar terug met de nieuwe plaat ‘The Weight of Your Love’. Waarschijnlijk weet je ook al dat ze vorig jaar gitarist Christopher Urbanowicz aan de deur gezet hebben en hem vervingen door twee nieuwe leden: Justin Lockey (Yourcodenameis:Milo) en Elliott Williams (Airship). De groep vermeldt in alle interviews dat ze Rock Werchter 2012 als hun wedergeboorte zien. Een jaar na datum mochten ze dat trucje nog eens overdoen. Eerder die week kwam het album uit en speelden de Britten in Londen een intieme releaseshow en een dag na Rock Werchter trokken ze naar de Gashouder in Amsterdam. Indiestyle was er drie maal bij en vertelt jullie nu wat je nog mag verwachten van Editors.
Foto door Peter Stevens op Rock Werchter
Wie het album al hoorde, weet het al. De nieuwe nummers zijn gemaakt voor de massa’s. Redelijk wat van de songs bevatten “oh oh oh”-s die ‘Viva La Vida’-gewijs gescandeerd kunnen worden. In de Village Underground in Londen, waar slechts 700 gelukkigen getuige waren, werkte het kersverse materiaal geweldig. Er waren dan ook veel diehard-fans aanwezig, waarvan velen het album al een maand lang hadden bestudeerd nadat het begin juni lekte op het Wereldwijde Web. Daardoor zakte de set geen moment in. Dat was in Werchter en Amsterdam wel anders: hoewel ‘The Weight of Your Love’ in Nederland recht naar nummer één ging, werden de nieuwe geluiden afwachtend ondergaan. En op Rock Werchter was er uiteraard nog minder herkenning. Resultaat: toen de band na de triomftocht van ‘Papillon’ het nog onbekende ‘Honesty’ inzette, creëerden ze een beetje een anticlimax. Het Coldplay-moment waar ze ongetwijfeld op rekenden, 80.000 toeschouwers die het spreekkoor tijdens de outro ondersteunden, kwam er niet. In Amsterdam speelden ze het dan ook net voor ‘Papillon’, terwijl het in Londen de reguliere set mocht afsluiten. Daar stond het naar ons gevoel het meest op z’n plaats.
Maar er waren nog momenten waarbij de setlist niet altijd even goed zat. Zo hebben Editors met ‘Sugar’ een geweldige nieuwe opener in huis: dreigend, donker en episch. Dat we Tom Smith op Rock Werchter alleen het podium zagen opwandelen om dan een akoestische versie van ‘Nothing’ te brengen, getuigde voor ons vooral van een ego-moment van de frontman. Een hele weide tot stilte manen nog voor je een noot gespeeld hebt, het zal hem wel een kick gegeven hebben, wij vonden het daarentegen vooral een valse start. Ook de cover van Bruce Springsteens ‘Dancing In The Dark’ vonden we volledig overbodig. Hiervoor werd een eigen nummer opgeofferd. In Londen kregen we het nieuwe ‘Bird of Prey’ te horen, dat ons live veel beter kan overtuigen dan op plaat, en in Amsterdam werd voor het eerst dit jaar hitsingle ‘Blood’ gespeeld. Ten slotte betwijfelen we ook of ‘In This Light And On This Evening’ nog een lang leven beschoren is, zoals het tegen het einde van de set gespeeld wordt
.
Toch is er ook goed nieuws. Waar de twee nieuwelingen vorig jaar nog huurlingen waren, zijn ze nu volwaardige bandleden geworden. En dat zie je ook. Lockey, die een andere stijl en sound hanteert dan zijn voorganger, gaf sommige oudere nummers een eigen toets en de nieuwe songs dragen zijn grootse stempel. Zo ontplofte het publiek telkens wanneer de riff van ‘A Ton Of Love’ te horen was. Ook Williams is erg aanwezig in Editors 2.0. Veel eerder materiaal kreeg backing vocals en piano-ondersteuning met zich mee. In het nieuwe ‘Formaldehyde’ is de wisselwerking tussen hem en Smith misschien wel het beste ingrediënt van het lied. En wat dan gezegd over het moment waarop hij als een ware rockster het publiek komt opjutten tijdens ‘The Racing Rats’ en op zijn synth kruipt tijdens de verlengde versie van ‘Papillon’? Die verlengde versie was trouwens ook Williams’ idee. De twee mannen doen ons tijdens het concert Urbanowicz al snel vergeten.
Voor de komende tour worden de grootste zalen aangedaan. In België spelen Editors op 2 november in het Sportpaleis en in Nederland zullen ze op 24 oktober proberen 17.000 toeschouwers naar de Ziggo Dome in Amsterdam te lokken. Na wat wij de afgelopen week gezien hebben, vrezen we dat ze er nog niet volledig klaar voor zijn. Smith probeert zich steeds meer en meer als opperfrontman te profileren, maar hij is er nog niet helemaal. Want hoewel hij als zanger en performer maar blijft groeien, zal hij toch snel moeten leren om beter te communiceren met zijn publiek. Een moeilijke opgave, wetende dat de man nooit erg spraakzaam is geweest. Langs de andere kant mag hij ook niet vergeten dat hij nog steeds de zanger is in een band. Zo zagen we nu en dan wel eens een kwade blik richting bassist Russell Leetch wanneer die laatste over het podium zwierf en in Smith zijn zone terecht kwam. Ook aan de setlist zal nog wat gesleuteld moeten worden en om routine te voorkomen doen ze er misschien best aan om wat songs elkaar te laten afwisselen.
Veel zal uiteraard ook afhangen van het succes van ‘The Weight Of Your Love’. Als elke toekomstige single even goed ontvangen wordt als ‘A Ton Of Love’ en het album vlot blijft verkopen zullen Editors er wel in slagen arena’s in te pakken. Ze hebben gelukkig nog een hele zomer de tijd om zich daarop voor te bereiden.
Editors spelen op 24 oktober in de Ziggo Dome in Amsterdam (info en tickets) en op 2 november in het Sportpaleis in Antwerpen. De voorverkoop van dit laatste concert begint morgen om 10 uur via Proximus GoForMusic.