STUFF. is een heleboel, en als ze medemuzikanten uitnodigen voor een avondje uit in thuisbasis Gent zetten wij ons schrap voor een eclectische mix zonder gelijke. Zo stonden wij daar dus wijdbeens in de Vooruit, licht vooruit leunend om ons schrap te zetten voor de aankomende impact.
Het moet ergens bij de vijfde minuut van GeRoeZeMoeS geweest zijn toen we doorhadden dat elk verzet futiel was. De beat haakte genadeloos in de synthloop en onze sokken bleven achter voor het podium terwijl wij achteraan de zaal te vinden waren. GeRoeZeMoeS is een duo dat binnenkort door het leven zal gaan als Hi Hawaii, maar als je ons geblinddoekt had, hadden we gezworen dat een vijfkoppige band het beste van zichzelf zat te geven. Wij verdenken zanger Jens Bouttery ervan drie hersenhelften (of hersenderden dan?) onder zijn schedelpan te hebben, hoe is het anders mogelijk om tegelijk genadeloos strak te drummen, keys te bespelen én te zingen. De songs waren al even veelzijdig, wij hoorden funk, indierock, prog, blues en powerballads, en dat in élk nummer. Voeg daarbij nog een sympathieke dosis zelfspot, en wij zijn verkocht voor Hi Hawaii.
Archieffoto van STUFF. door Agathe Danon
Niet compleet naar onze zin moesten we vervolgens twee uur wachten tot STUFF. het podium zou betreden. Jameszoo wist de pijn te verlichten door een wilde mix te draaien, gaande van lo-fi hiphop tot Atoms For Peace, maar de dansbenen van het publiek waren duidelijk nog niet ontketend. Gelukkig was daar Lander Gyselinck met zijn kompanen om iedereen een trap onder de kont te geven. Als een klassieke STUFF.-show begon het optreden met de kenmerkende uiterst dansbare fusie tussen alles jazz en elektro, en eens elk hoofd in de zaal goedkeurend op de maat aan het knikken was, haalden ze een vlekkeloze reeks covers boven. De Vooruit werd een waardig alternatief voor de Gentse Kompass club met de non-stop mix van klassiekers als ‘Bubble bath’ (of was het nu ‘Inspector norse’?) en ‘Airglow fires’. Vooral die laatste werd van een perfecte hoeveelheid haken en ogen voorzien waarna het geheel naadloos ineen gebreid werd. Met een snoeihard ‘galapagos’ diende STUFF. de genadeklap toe, en tureluurs van zoveel shots euforie haalden wij een glaasje kraantjeswater aan de bar.
Ons brein kookte nog toen Iglooghost het podium betrad. De bleke Brit zijn slome wandelpas stond in uiterst contrast met de intense IDM die hij met zijn alter ego brengt. Zijn debuut ‘Neo wax bloom’ glipte vorig jaar tussen de kieren van onze release radar, maar is een van de beste dingen die al uitgebracht werd op Flying Lotus’ Brainfeeder label. Zonder één enkele loop (!!!) schiet het album eindeloos veel richtingen uit, en dat zonder een duidelijke esthetiek en stijl te verliezen. Iglooghost bracht zijn splinterbom aan catchy melodieën en pompende drums samen met zijn fantastische eigen visuals en dompelde je onder in zijn geflipte wereld van Chinese mannetjes, zwevende oogballen en kinderspeelgoed. De enige gemiste kans ging uit van de Vooruit en hun kleine beamerscherm dat mijlenver achter Iglooghosts opstelling stond.
Na al dat lekkers zorgde Luke Vibert voor de ideale slotmix aan donkere IDM. We waanden ons in de Berlijnse Boiler Room en lieten nog eenmaal onze vermoeide ledematen de vrije loop. ‘STUFF. invites’, het is een droomconcept voor iedereen met een brede liefde voor iets experimentelere muziek, en wij houden nu nóg meer van onze mede-Gentenaren.