Wie vrijdagavond met een gebroken hart de Botanique binnenstapte, kwam terug buiten met een aaneengelijmd exemplaar. De geneesheer van dienst: MJ Lenderman. Zijn favoriete antibiotica tegen hartzeer: de gevoelige, rafelige nummers uit zijn nieuwste album ‘Manning fireworks’. De kostprijs voor al dat moois: slechts 10 euro. Luisteren jullie mee, Ticketmaster?
Je zou hebben gezworen dat Lendermans vergeten tweelingbroer het voorprogramma verzorgde. Niks van: het was weldegelijk lookalike Hollow Hand die de dienst uitmaakte. Baadde Lendermans set in een overduidelijk nineties-sfeertje, dan was die van Hollow Hand omhuld in een mistgordijn van de jaren zestig. Frontman en bezielier Max Kinghorn-Mills grossierde in gezapige, psychedelische folk uit zijn nieuwste album ‘Your Own Adventure’. Wat begon als een gezellig opwarmkwartiertje eindigde naar goede gewoonte in oceaan van noise en feedback. Wie The Lemon Twigs en Ty Segall vandaag de dag wat te braaf vindt: Hollow Hand is je man.
“I got a beach house up in Buffalo/And a wristwatch that’s a compass and a cell phone“, neuzelde Lenderman in ‘Wristwatch’. Tijdens een eerste luisterbeurt klinkt het als pure nonsens. Tijdens de tweede, derde en die erna nog steeds. Toch schopte hij het met het nummer tot The Tonight Show van Jimmy Fallon. Opvallend, zeker als je rekent dat de indieprins uit North Carolina lange tijd eerder een cultfavoriet was. Het album ‘Rat saw God’ van Wednesday, de groep waar hij gitaar speelt, was een aanloop naar de bescheiden doorbraak. Ook met de veelbelovende feature op Waxahatchees ‘Tigers blood’ gooide hij hoge ogen. De hattrick vervolledigde hij helemaal zelf met zijn nieuwste soloalbum ‘Manning fireworks’. Om maar te zeggen: ‘t is snel gegaan voor Lenderman.
Ook uit ‘Wristwatch’: “So you say I’ve wasted my life away?“. In zijn rafelige indierock volgt er altijd een traan na de lach. Meestal sneller dan verwacht. Zo ook in ‘You don’t know the shape I’m in’, over een break-up op de parking van McDonald’s. Toch ademde de song vooral de sfeer uit van verveling als twentysomething in een vergeten dorpje. De ene helft van de dag oefen je een luizenbaantje uit. De andere helft spendeer je met het soldaat maken van goedkope huiswijn.
Tijdens ‘Manning fireworks’ en ‘Rip torn’ kroop Xandy Chelmis vanachter zijn lap steel gitar om de viool te beroeren. Vooral in dat laatste nummer, met dik aangezette piano, greep de groep terug hun roots in de vorm van bloedmooie americana. Grappig om te zien ook hoe koel Lenderman het hoofd hield doorheen het het hele optreden. Tijdens ‘Rudolph’ en ‘On my knees’ waagden gitarist Jon Samuels en bassist Ethan Beachtold zich aan een potje raggen. Hun frontman hield het bij dichtgeknepen ogen en midtempo zang. Zelfs de “We’re so happy to be here” aan het begin van de show sprak hij uit als een nukkige kleuter. Met tegenzin optreden zag er zelden zo cool uit.
Dé tekst van de avond zat in ‘Bark at the moon’: “I could really use your two cents babe / I could really use the change“. Alleen jammer dat de band zich erna verloor in een oeverloze noise-jam. Het deed de spanningsboog wat verslappen. Althans, als je überhaupt kan spreken van een spanningsboog. Lenderman en zijn gevolg dachten niet in meezingmomenten of build-ups, geheel volgens de slacker-erecode. ‘She’s leaving you’ was in dat opzicht een meesterzet. Stevig gierende riff, heerlijke melodie én mee gekeeld door heel de zaal. ‘Instantklassieker’ is het woord dat je zoekt. Ook het huppelende ‘You have bought yourself a boat’ en de furieuze midwest emo van ‘SUV’ zorgden voor meer panache in de set.
De bisronde bestond uit ‘Someone get the grill out of the rain’ en ‘Tastes just likes costs’. Die eerste was een traag gebracht niemendalletje, die tweede een verzengend slotakkoord in de stijl van Songs: Ohia. Ziedaar de perfecte weerspiegeling van het Lenderman-universum: de onderbroekenlol, de tristesse en alles ertussenin. Rauw, imperfect, maar altijd doorleefd en recht vanuit het hart: MJ Lenderman herleidde slackerrock tot zijn essentie in de Botanique.
In Botanique kun je binnenkort ook nog Cassandra Jenkins (16.11), Ravyn Lenae (17.11) en BLUAI (21.11) aan het werk zien. Voor een volledig overzicht, kun je terecht op de website van de zaal.