Donderdagavond zakte popsensatie en LGBTQ-icoon Kim Petras af naar de Antwerpse Zappa om ons een spetterende avond te doen beleven. Vorig jaar bracht ze twee platen uit en gewapend met dit verse duo beloofde ze er een feest vol kledingwissels en popbangers van te maken.
Het voorprogramma was dj Alex Chapman. In het begin draaide hij vooral brave popnummers van artiesten als Ariana Grande en Marina and the Diamonds, maar al snel bleek dat hij meer in petto had. De man ging van beukende techno naar zwoele reggaeton, maar mixte ook heilige memegraal ‘Sandstorm’ op de Vengaboys. Onder andere ‘Barbie girl’ en ‘I’m blue (da ba dee)’ Hij had duidelijk oor voor foute, maar extreem aanstekelijke hitjes. Wel legde hij nogal vaak zijn set stil om het publiek toe te spreken, iets wat de vaart nogal uit de set haalde. Ook het aaneen mixen van de nummers beperkte zich meestal tot op pauze drukken bij het ene en op play bij het andere. Aan het gejuich uit het publiek te horen had hij de zaal wel helemaal mee in zijn set, dus wie zijn wij dan om te klagen?
Gehuld in een soort zwarte tutu en een bossy attitude betrad Kim Petras het podium op de tonen van ‘Clarity’. Haar dj was heel hard aan het viben, maar zat wel ergens in een hoekje weggemoffeld. Het podium en al zijn verhoogde elementen waren van haar. Meer dan zichzelf en een glossy lichtshow had ze ook niet nodig om de zaal in te palmen, haar eigen uitstraling was meer dan voldoende om de stage te vullen. Na een stuk of drie nummers viel de show al even stil omdat de ster van de avond een eerste keer van kostuum ging wisselen, waarna ze ten tonele verscheen in een zwart-wit gestreept badpak.
De amusante kitsch werd tijdens deze show niet geschuwd. De lichtshow projecteerde een dozijn diamantjes terwijl Kim plastic minihandtasjes het publiek in gooide tijdens een nummer dat aangekondigd werd als “a song about rich dudes breaking my heart”, waarin ze ook enthousiast air guitar speelde op een op tape afgespeelde gitaarsolo. “In this house we stan Charli XCX” merkte ze terecht op, voor ze een mini-medley afstak van ‘Unlock it’ en ‘Click’, twee songs waar ze zelf een feature op heeft. Vooral het feit dat de beukende outro van die laatste behouden werd konden we waarderen, en de epileptische regenbooglichtshow voegde alleen maar toe aan de ervaring.
Kim verdween weer even in de coulissen terwijl de DJ ‘Purgatory’ uit de boxen lieten schallen. De lichtshow projecteerde enkele kruisen die na verloop van tijd bloedrood kleurden en omgekeerd werden, wat er alleen maar op kon wijzen dat het tijd was voor enkele nummers uit Petras’ Halloweenrepertoire. Op de euforische tonen van ‘There will be blood’ kwam ze weer tevoorschijn, uitgedost als een dominatrix die de kleerkast van een personage uit The Matrix geplunderd had, inclusief futuristische zonnebril. Na ‘Wrong turn’ wisselde echter alweer van outfit en opteerde ze voor een heel erg roze, barbie-achtige outfit waarin ze ‘Death by sex’ bracht. De lichtshow die overal het woord “sex” op het podium toverde zal wellicht heel wat instagram stories gesierd hebben. Tijdens de uitvoering van ‘Everybody dies’ leek Kim vervolgens op een erg grimmige Disneyprinses.
Terwijl een laatste kostuumwissel zich voltrok, kwam iemand een akoestische gitaar op het podium brengen. De DJ mocht even van achter zijn laptop komen en stak een korte gitaarsolo af, deze keer niet op band afgespeeld. Gehuld in een kort trouwkleed kwam Kim zich weer bij de DJ voegen, en samen brachten ze een cover van ‘Human’ van The Killers. Het was een wat melig en onnodig moment, maar wel de uitgelezen kans voor Kim om te bewijzen dat ze een erg sterke zangeres is. Na het akoestische intermezzo was het gelukkig weer tijd voor de feestnummers, waarbij vooral het in vaal blauw licht gebrachte ‘Icy’ en het triomfantelijke ‘Do me’ tot de hoogtepunten gerekend worden. Met retrobanger ‘Heart to break’ en het onweerstaanbare ‘Sweet spot’ kregen we ook nog een bisronde van jewelste toegeworpen.
De lichten spelden “Woo ah” uit toen Petras en haar DJ het podium definitief verlieten, en daarmee valt de vibe van de avond eigenlijk wel goed samen te vatten. Kim kwam, zag en overwon zonder daar een overdreven grootse show voor nodig te hebben. Haar eigen nummers en uitstraling bleken sterk genoeg te zijn om op zichzelf een uitbundig popfeestje te bouwen.