Foto’s + verslag Les Ardentes Dag 1, 9 juli 2015

Na Best Kept Secret en Pitch Festival gedaan te hebben, is het weer even wennen aan de Belgische festivalervaring op Les Ardentes en dan met name aan de gezellige chaos, agressieve marketing en aangepaste outfits. Belangrijker dan: de muziek. De hele dag leek wel een aanloop naar het optreden van Kendrick Lamar, want andere echte grote namen had het donderdagprogramma niet in petto.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Op 9 juli 2015 trapten onder meer Kendrick Lamar, Coeur de Pirate, Flatbush Zombies en STUFF. de tiende editie van Les Ardentes af. Bert Savels was er bij en nam foto’s. Het verslag is van Thomas Konings.

Aftrappen deden we bij August Alsina, die zijn radiovriendelijke r&b voor een hele hoop gillende fans kwam voorstellen en waarvan wij (gelukkig enkel) het laatste kwartier meepikten. Daarvoor had hij een aantal danseressen meegenomen die zich geregeld rond de zanger krulden en zich aan de eerst twerk-bewegingen van de dag waagden. Dat openen deed de Amerikaans overigens meer dan aardig eens hij zijn weg naar het podium gevonden had (eerder op het einde van de set). Hoewel zijn songs nooit echt het avontuur opzochten, bleken ze wel bijna zo fijn als het beste van bijvoorbeeld Usher of Chris Brown. Groot pluspunt waren daarbij de uitstekende vocals. Hier en daar vonden we die misschien dat tikkeltje overdreven, maar op zich mocht dat bij zo’n (intieme) popshow ook niet storen. Tot slot kwam de show ook levendig over dankzij live-drums, enkel jammer dat het geluid daardoor soms iets overstuurd klonk. Spijtig dus ook voor de fans dat de dj een groot deel van de show moest opvullen: sterren puntje puntje.

Vervolgens gingen we eens uitpluizen of STUFF. haar bij ons al zo bekende magie ook naar een groter podium en een minder vertrouwd publiek kon extrapoleren. Het antwoord daarop bleek tweezijdig. Langs de ene kant sloeg het kwintet er niet in om een veertig minuten durende trip te creëren, langs de andere kant kregen we wel een set die van hoogtepunt naar hoogtepunt leefde. Met daverende bas en bij momenten heel erg intense elektrische saxofoon kon de band onder leiding van drummer Lander bij momenten heel erg hard gaan, en dan hebben we het hier niet alleen over het volume. Iets rustigere nummers hadden het moeilijker om in de gigantische zaal uit de verf te komen zoals het hoorde, maar aangezien de focus ook wel echt op de extravertere songs lag, stoorde dat niet echt. Uiteindelijk bleken veertig minuten eerder kort voor een volledige STUFF.-ervaring, maar was het vast meer dan genoeg om nieuwe zieltjes te winnen.

Bij ons in Vlaanderen is The Dø niet echt een grote naam, in Franstalig Vlaanderen ligt dat anders. Na een afzegging op Les Nuits Botanique had de band bovendien wat goed te maken: dat kan boeiend worden, dachten wij, en dat was het gisteren in Luik ook zeker. Frontvrouw Olivia bleek een echt podiumbeest dat pilote voor haar fans speelde, opzwepend over het podium dartelde en de hele tijd het publiek op z’n gemak stelde. De frisse liedjes kregen bovendien een visueel aantrekkelijke uitvoering dankzij een kleurrijk lichtenspektakel waarin door boven het podium hangende veertjes allerlei figuren werden geprojecteerd met lazers. De set miste dan wel weer hits om ons echt helemaal over de streep te trekken. Het leek soms wel alsof de stem van Merilathi nooit op gelijke hoogte kwam met de instrumentatie: de ene keer was ze te stijlvol, de andere keer bleef de banger die de vocals deden vermoeden achterwege. Zo vond het Franse vijftal moeilijk een balans tussen chic en catchy. Desalniettemin vertrokken we opgetogen naar het hoofdpodium.

Daar speelde Rae Sremmurd party-anthem na feestjeskraker in een voortvarende performance. Bij aanvang, en dan vooral tijdens het vroeg gebrachte ‘No flex zone’, moesten we even wennen aan de minimale beats, maar daarna kregen we wel een idee van waar de jongens naartoe wilden. Voor diepgang moest je natuurlijk niet bij de mannen achter ‘SremmLife’ zijn: het draaide donderdagavond enkel om uit de bol gaan. Dankzij de energie van Swae Lee en Slim Jimmy stuiterde de wei aardig op en neer, en werden songs als ‘Safe sex pays checks’ mee gescandeerd. Al te veel leek het wel alsof dat rennen en springen alle inspanningen van het tweetal vergde: meer dan gewild lieten ze de tape zijn werk doen en in het geval van Swae kwam de rap ook niet goed genoeg boven het meelopende bandje uit. Zo werd het wel een gekke, leuke set, maar bleven we toch deels op onze honger zitten.

Wie gedacht had dat Kendrick Lamar zijn laatste album ‘To pimp a butterfly’ uitgebreid zou voorstellen in Luik had het mis: de rapper koos ervoor om een feestelijke set te brengen die heel erg leunde op het materiaal van voorganger ‘Good kid, M.A.A.D city’. Op zich een begrijpelijke keuze – aangezien voor hiphop live de regel “hoe feller, hoe beter” lijkt te gelden – ware het niet dat de man uit Compton het publiek maar niet opgejut kreeg, te lange pauzes liet vallen en steeds op dezelfde links-versus-rechts-spelletjes terugviel. Het was dan ook vooral ingetogen genieten geblazen van de meesterlijke rhymes, die K-Dot allemaal stijlvol afwerkte, of tijdens zeldzame momenten als ‘Swimming pools (drank)’ waarin de energie die Lamar zo nadrukkelijk zocht voorbij de eerste rijen kon reiken. De grootste boosdoener bleek daarnaast niet Kendrick zelf te zijn, maar wel de erbarmelijke sound. Die was eerst en vooral al veel te stil en bovendien allesbehalve helder. We zagen een gitaarsolo op het podium, maar kregen die slechts heel stilletjes te horen of vingen even een stukje sample op en moesten die de komende minuten ergens diep in de mix proberen te zoeken. Zo werd de meerwaarde van de liveband bijna helemaal teniet gedaan; zonde. En door die mix van een te lauwe performance, te stil geluid en weinig bandinbreng tekende Kendrick Lamar voor de grootste teleurstelling van de eerste dag en vermoedelijk het hele festival. Vooral ook omdat je wist dat er zoveel meer in zat.

Les Ardentes 2015 gaat nog tot en met zondag door met namen als Iggy Pop en Balthazar. Check de website voor meer info.