Foto’s door Pieter Verhaeghe
Het was alweer meer dan drie jaar geleden sinds ondergetekende The Subways nog eens aan het werk had gezien. Niet dat we in de tussentijd zoveel gemist hebben: met ‘Money & Celebrity’ hebben ze weliswaar een derde album uitgebracht, maar daar doet dit olijke Engelse trio nog steeds waar ze goed in zijn: korte, gebalde nummers maken die vooral voor de dansvloer bedoeld zijn. En dat werkt, zo bleek in een broeierig Depot: de tongue-in-cheek mengeling van pop, punk en indie van dit hyperkinetische collectief doet het nog steeds bijzonder goed bij de jeugd van tegenwoordig.
We zullen The Subways niet snel muzikale vernieuwers noemen. Ook op ‘Money & Celebrity’ balanceren ze tussen Britpop en powerpunk en houden ze nauwlettend de chronometer in de gaten: naar The Subways luister je niet voor triomfantelijke solo’s of andere fantasietjes. Wie echter houdt van songs van drie minuten die vanaf de eerste seconde uit de luidsprekers knallen, was zaterdagavond in Het Depot op de juiste plaats. Zeker als je daar dan nog eens een rasentertainer als Billy Lunn bijrekent: de frontman is intussen al dik in de twintig en heeft zijn schattige puberale trekjes ietwat verloren, maar dat heeft hoegenaamd geen invloed op zijn enthousiasme. Hij huppelde met een grote portie joie-de-vivre over het podium, bestormde meer dan eens het drumstel van zijn broer Josh, en nam uitgebreid de tijd om het publiek in de bloemetjes te zetten. Bovendien vormt hij een uitstekende combinatie met bassiste Charlotte Cooper, in wie je aanvankelijk nog een verlegen meisje herkent, tot ze haar basgitaar martelt met een indrukwekkende overgave.
Hun persoonlijkheid stond er al vanaf seconde één, maar muzikaal hadden de jongens zaterdagavond iets meer tijd nodig om de juiste cadans te vinden. Nochtans werden met ondermeer ‘Oh Yeah’, ‘Alright’ en ‘Mary’ ook in de beginfase al enkele platen-om-u-tegen-te-zeggen in de strijd geworpen. Bij ‘Obsession’ klapte het publiek duchtig mee met het drumritme, en met Coopers wondermooie stem konden we kennis maken in ‘No Goodbyes’. Het venijn van de set zat ‘m echter in het middenstuk. Toen het even eenvoudige als geniale ‘We Don’t Need Money To Have Good Time’ als een torpedo op de fans afgevuurd werd, duurde het geen seconde vooraleer de zaal in beweging kwam en er zich een eerste circle pit vormde. Met deze luchtige verwijzing naar de financiële crisis hebben The Subways ook in ons land een eerste bescheiden radiohit beet, en dat was zaterdagavond duidelijk te merken. Dat betekent niet dat de boel daarna stilviel, want met ‘Rock & Roll Queen’, ‘Shake’ en ‘I Want To Hear What You Got To Say’ werd de zaal nadien professioneel tot een kookpunt gedreven. De eerste rijen zongen luidkeels mee en zijn het levende bewijs van de aangroeiende fanbasis van The Subways in ons land.
Meer van hetzelfde in het uiterst te genieten slot: het zo al geweldige ‘Turnaround’ werd opgefleurd met een door Lunn aangevraagde circle pit, die weliswaar wat meer weg had van een cirkelvormige polonaise. De bisronde stond al helemaal in het teken van de aimabele frontman met het blauwe haar: in ‘Lostboy’ liet hij blijken ook akoestisch en solo aardig uit de hoek te kunnen komen. Bij afsluiter ‘It’s A Party’ spreekt de titel voor zich: Lunn had zo al weinig moeite om het publiek te laten kirren van plezier, maar deed er toch nog een schepje bovenop door als een volleerde Ricky van Kaiser Chiefs doorheen de zaal te crowdsurfen en een lichtpaal in te klauteren.
Want dat is de essentie van The Subways: drie jong-van-hart volwassenen die vooral plezier willen maken. Het mag duidelijk zijn dat ze een hoofdzakelijk jong publiek lokken, daar is in feite niets mis mee. Hun muziek is luchtig, fijn en bovenal bijzonder aanstekelijk. Dat is al meer dan voldoende om ons een fijne zaterdagavond te bezorgen.
Het Depot zet binnenkort onder meer Sioen (29.03), Willow (18.04) en Luka Bloom (15.05) op het podium. Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.
The Subways live zien kan deze zomer alvast op het Dour Festival, dat loopt van 12 tot en met 15 juli. (info & tickets)
Album verdeeld door V2