Foto’s Robin Dua, verslag Bart Somers
Zowat anderhalf jaar nadat we The Vaccines voor het eerst live zagen in de Brusselse Botanique, vlak voor de release van hun eerste langspeler ‘What DId You Expect From The Vaccines’, trokken we naar de AB. De Britten kwamen er hun snel uitgebrachte opvolger ‘Come Of Age’ op een even snelle manier aan de fans voorstellen. Benieuwd of ze met de onversneden klasse van hun hits ook een zaal met 2000 mensen konden inpakken? Wij waren dat alvast wel.
Voor het zover was, kreeg Zulu Winter een half uur lang de kans om aan te tonen dat hun makke prestatie in de Club op Pukkelpop slechts een ongelukkig toeval was. De groep slaagde er ook deze keer maar half in om onze aandacht blijvend te trekken. Dat de band er alles aan deed om de zaal in beweging te zetten staat buiten kijf. Dat songs als ‘We Should Be Swimming’ en ‘Silver Tongue’ ook binnen enkele jaren nog overeind zullen blijven, daar hoef je ons evenmin van te overtuigen. Toch slaagde het gros van de overige liedjes er niet in om zich helemaal vast te nestelen in je hoofd. We hebben al ergere voorprogramma’s gezien, al zal Zulu Winter en tandje moeten bijsteken om ooit tot de blijvertjes gerekend te worden.
The Vaccines zijn er op korte tijd in geslaagd om uit te groeien tot een vaste waarde wiens succes dat van veel generatiegenoten overstijgt. Het recept: de hemelse gave om meer hits te schrijven dan Lance Armstrong ooit Tour-De-Frances heeft vervalst. ‘No Hope’ gaf als opener van het meest recente album logischerwijze ook de aftrap van het concert, waarna ‘Wreckin’ Bar (Ra Ra Ra)’ teruggreep naar het schitterende debuut van een jaar geleden.
De songs raasden voorbij als een peloton op EPO en The Vaccines bewezen dat ze het grote rock ‘n rollhandboek van voor tot achter en van achter tot voor hebben gelezen. Met krachtige nummers, stoere poses en oog- en verbaal contact met elk deel van de zaal deden ze de fans uit hun hand eten, zonder aan overacting te doen. Uitblinken is geen probleem voor deze Engelsen, het helpt natuurlijk als je wijsjes als ‘Wetsuit’, ‘Teenage Icon’, ‘Post Break-Up Sex’ in een blok van 10 minuten kunt stoppen.
Op een uur tijd kregen we het gros van de nummers die op ‘What Did You Expect From The Vaccines’ en ‘Come Of Age’ staan te horen. De band vuurde tweemaal een liefdesverklaring aan Brussel, de stad waar ze hun 2de album opnamen, op ons af. Na de reguliere set kwamen ze terug voor een bisronde die bestond uit maar liefst 3 songs, voor zover we weten erg lang voor The Vaccines.
‘Norgaard’ zorgde voor een flitsend einde van een concert dat de verwachtingen waarmaakte: geen gebrei, geen technische hoogstandjes, geen hinkstap- of polstokspringen, wel een 100 meter sprint. What Did You Expect From The Vaccines?
Album verdeeld door Sony Music