We hebben er lang op moeten wachten, maar dit jaar kwam FKA twigs eindelijk terug met het fantastische ‘Magdalene’. De verwachting lagen dan ook hoog toen ze deze plaat kwam voorstellen in Cirque Royal, een locatie die door het theatrale karakter van de show erg toepasselijk zou blijken. Een uur later dan aangekondigd doofden de lichten eindelijk en kwam FKA twigs moederziel alleen het podium op. Ze had een soort steampunk outfit aan waardoor ze oogde alsof ze uit een futuristische versie van Rembrandts ‘Nachtwacht’ weggelopen was. De show begon niet met een van haar vele sterke songs, maar met een glitchy soundscape waarop ze zowaar ging tapdansen. Het was een onconventionele maar belachelijk coole manier om het optreden op gang te trekken. Voor ze aan het zingen ging had Twigs al een carrière als danseres, en dat zouden we geweten hebben.
-
FKA twigs -
FKA twigs -
FKA twigs -
FKA twigs -
FKA twigs -
FKA twigs -
-
FKA twigs -
FKA twigs -
FKA twigs
Foto’s door Lotte Torsin
Met een bedwelmende uitvoering van ‘Hide’ kwam er een eerste echt nummer aan bod, waarna de artieste weer uit het zicht verdween. Tijdens een uitgerekte intro van een weemoedig ‘Water me’ trok ze zich namelijk terug in de coulissen om daarna weer te verschijnen in een andere outfit, een eerste kostuumwissel van vele die nog zouden volgen. Ditmaal droeg ze een kruising tussen een trouwjurk en een schildersplunje, inclusief artistieke hoed, al was het vooral het prachtige nummer dat de show stal. Even leek het erop dat Twigs de show volledig op haar eentje zou dragen, maar tijdens ‘Figure 8’ gingen de rode gordijnen open en verschenen er plots vier dansers ten tonele waardoor het totaalspektakel pas echt kon beginnen. Een beklijvend ‘Video girl’ kon daarna zowel muzikaal als choreografisch alweer als een hoogtepunt tellen.
Het eerste deel van de show bestond dus uit oudere nummers, maar uiteindelijk werd er een club remix van ‘Thousand eyes’ afgespeeld waarop de dansers het voortouw namen terwijl de zangers zich weer terugtrok. FKA twigs kwam terug, ditmaal royaal met sieraden bekleed, en alle andere mensen op het podium moesten wijken voor een intieme uitvoering van ‘Mary Magdalene’. Tijdens het intens gebrachte ‘Home with you’ verschenen ze weer ten tonele, ditmaal met theatrale maskers zoals ze in de Griekse theaters te zien waren. Het gaf de performance iets erg ritualistisch, maar dankzij de strakke choreografie bleef het geheel vooral elegant. Nog sterker was het overweldigende ‘Sad day’ dat erna kwam, op plaat sowieso al een hoogtepunt en live een nog grotere climax.
Ondertussen was het optreden al voor de helft gepasseerd, maar toch had het nog niet al haar geheimen prijs gegeven. Achter het grote rode gordijn dat al meermaals open en dicht ging schuilde een tweede, neutraler kleed. Na een choreografie van Twigs met zwaard schoot dit ook plots open en werd er een stelling met liveband onthuld, dat zijn debuut maakte met een verschroeiende versie van ‘Fallen alien’. Hierna verscheen Twigs in alweer nieuwe kleren, met ditmaal als meest prominente kenmerk de albumhoes van ‘Magdalene’ op haar rug. Het was ongetwijfeld de outfit van de avond met het meeste attitude, dus logischerwijs bracht ze hierin opeenvolgend haar verse uit A$ap Rocky’s ‘Fukk sleep’ en het zwoele ‘Holy terrain’.
Daarna mochten alle lichten uit, op een spot gericht op FKA twigs na, voor een ingetogen moment met ‘Daybed’ en ‘Mirrored heart’. Haar zang was sowieso heel de show erg sterk, maar tijdens deze ballades viel het pas echt op hoe indrukwekkend die eigenlijk klinkt. Het optreden mocht dan wel grotendeels een totaalspektakel zijn, de zangeres slaagde er ook in om op haar eentje de zaal stil te krijgen (op de paar lastposten die tijdens elk stil moment “WE LOVE YOU” moesten roepen na dan). Vervolgens verdween ze weer even achter de schermen om kort daarna al paaldansend weer tevoorschijn te komen tijdens een remix van Twigs-klassieker ‘Lights on’. Naast haar vocale talenten mocht ze dus meteen ook haar sterke acrobatiek tentoonstellen. Het hele optreden zaten we te kijken naar een all-round performer die op verschillende vlakken indruk wist te maken.
Voor een laatste keer trok Twigs een ander kostuum aan, ditmaal iets dat eruit zag als een comfortabel slaapkleed, om de sensuele hit ‘Two weeks’ te brengen. Het zorgde voor een stomende climax in de set, maar volledig afgelopen was het nog niet. De Coulissen gingen weer dicht en de show eindigde zoals hij begin: met enkel FKA twigs zelf op het podium. Na een kort momentje waarop ze zichtbaar dankbaar het publiek bedankte sloot ze af met het breekbare ‘Cellophane’, en geen hart in de zaal bleef ongebroken.
De coulissen gingen weer open en alle dansers en muzikanten kwamen beleefd een buiging maken zoals het bij een grootse performance als deze hoorde. Ik schreef neer dat de show in al zijn theatraliteit deed denken aan een opera met moderne muziek, maar mijn concertmakker wist het misschien nog treffender te verwoorden: “Het is precies een aflevering van Belgium’s Got Talent, maar dan goed”. We zagen inderdaad enorm veel verschillende talenten op het podium die als puzzelstukjes in elkaar pasten om een overweldigend geheel te brengen dat van de ene climax naar de andere ging, en zo gaf FKA twigs ons op de valreep nog een van de meest memorabele optredens van het jaar.