Van 2021 was het al geleden dat Compact Disk Dummies was afgedaald naar Leuven. Net als de show van gisteren, was het concert destijds uitverkocht. Door een corona-opstoot durfden veel fans uiteindelijk toch niet te komen. Aan pandemieën en besmettingsgevaar werd gisterenavond al lang niet meer gedacht: een overvol Het Depot stond aan het podium te dansen als vanouds. “Jullie riskeren vanavond wél jullie leven,” grapte frontman Lennert Coorevits. “Omdat vanavond angstaanjagend goed wordt.” Foto’s genomen door Jens van den Berg.
Met hetzelfde zelfvertrouwen danste hij daarna – letterlijk – de nacht in. Draaiend, springend, balancerend op de rand van het podium: de zanger heeft mogelijk zijn roeping als acrobatisch danser gemist. Al misstond de rol van frontzanger hem evenmin. In tegenstelling tot vele andere groepen met een sterke elektro-invloed, sloegen Compact Disk Dummies er wel in om live een sterke vocale prestatie neer te zetten. Zowel lage, zwoele coupletten als hoge noten vormden geen probleem. En het publiek kreeg er geen genoeg van.
Showbeest in hart en nieren, wist Coorevits het publiek zowel te beroeren als op te ruien. Geen trieste gezichten in het publiek, enkel enthousiast meezingen en dansen. Vroeg hij om te zwaaien, dan gingen de handen onmiddellijk de lucht in. Begon hij te springen, dan deed het publiek lustig mee. Zelfs toen hij vroeg om op mekaars schouders te gaan zitten, werd daar meteen gehoor aan gegeven.
Compact Disk Dummies gaven dan ook exact waar de fans op hoopten. Zowel nieuwe als oude nummers passeerden de revue. Het publiek leek elk liedje woord voor woord mee te kunnen zingen. Zelfs nummers uit hun laatste album ‘The signal’ konden rekenen op een luid applaus vanaf de eerste noten.
Om het een geslaagd concert te noemen, zou niet de volledige lading dekken. Het Depot mag dan niet bijzonder groot zijn, Coorevits maakte meer dan gebruik van de volledige ruimte. Waar het gros van de artiesten enkel het podium zou benutten. Daar bezielde Coorevits de hele ruimte. En niet enkel figuurlijk. Zo sprong hij meermaals het publiek in, om daar samen met de fans te dansen. Vervolgens kroop hij op de zitstoelen achteraan en danste hij letterlijk tegen de muren op. Als kers op de taart dook hij op het einde van de show het publiek in voor zijn befaamde stage-dives. Hierbij liet hij alle voorzichtigheid achterwege: waar veel artiesten voorzichtig op de handen van de fans kruipen, sprong de zanger onbevreesd de menigte in.
De bisronde werd dan ook met zeer veel enthousiasme onthaald. Niet één, maar twee nummers kreeg het publiek nog cadeau, met ‘The reeling’ als perfecte afsluiter. “Motherfucking Leuven, let’s go!” riep hij, en het publiek reageerde laaiend. Het licht, de muziek, de dansbewegingen: alles was minutieus op elkaar afgestemd. Om eerlijk te zijn, valt er geen slecht woord over te zeggen. Een concert van Compact Disk Dummies is de beste therapie voor een zwaar gemoed. Het had alleen langer mogen duren.