45. Aminé – Twisted
Kijk, wij gaan onszelf nooit de titel ‘meerwaardezoeker’ toedichten, want wij vallen veelal voor de schijnbaar spontane releases zonder poespas. ‘TWOPOINTFIVE’ was gemakkelijke de leukste release van het jaar, en op ‘Twisted!’ komen alle sterkste kundes van Aminé samen. Een neus voor gewrongen beats, duizend verschillende keelgeluiden, en vooral een ongelofelijk talent voor melodie. (Zeno)
44. Earl Sweatshirt – 2010
‘2010’, de leadsingle voor het aankomende album van Earl, is even dromerig als zijn voorgaande werk. Met een sterk elektronische productie weet de rapper wel zijn lyrics iets meer concreet te maken. Hij rapt voornamelijk over het verleden, bijvoorbeeld over welke muziek zijn moeder luisterde en zijn tijd aan de universiteit. “Crescent moon wink, when I blinked it was gone“, rapt hij nerveus. Het maakt de wazige schim die over de rapper heerst alleen maar groter. (Ewout)
43. Charlotte Adigéry & Bolis Pupul – Bear with me (and I’ll stand bare before you)
Charlotte Adigéry besloot dit jaar om haar compagnon de route Bolis Popul alle credits toe te kennen en als duo verder te gaan. ‘Bear with me (and I’ll stand bare before you)’ is de eerste single sinds de vlekkeloze ep ‘Zandoli’ en geeft een voorsmaakje van haar debuutalbum ‘Topical dancer’ dat op 4 maart via DEEWEE uitkomt. Kurkdroge drums, vette synths en zoete vocale harmonieën vormen het ideale lockdownnummer: “But then again what about music? (…) Livestreams weren’t part of the dream.” Tot de release van ‘Topical dancer’ zullen we vooral thuis moeten dansen op ‘Bear with me’. (Guillaume)
42. The War on Drugs – I don’t live here anymore
The War On Drugs bewijst met ‘I don’t live here anymore’ dat heartland rock wel degelijk spannend kan zijn. Het titelnummer van hun album toont invloed van Bruce Springsteen tot gospel. Frontman Adam Granduciel zingt over een geliefde uit een ver verleden en beschrijft dat ze bijvoorbeeld samen naar een Bob Dylan concert gingen. “Been so afraid of everything, I need a chance to be reborn”, zingt frontman Adam Granduciel. Laat net dat hetgene zijn wat iedereen heeft ervaren in deze pandemie. (Ewout)
41. Snail Mail – Valentine
Lindsey Jordan heeft uiteraard altijd wel een knack gehad voor impressionante stukjes song-writing, maar op de titeltrack van haar nieuwe plaat tilt ze dat zeker naar een hoger niveau. De manier waarop ze song evenwel brengt, doet denken aan het fantastische hoogtepunt uit ‘Lush’; ‘Pristine’. Ook dit nummer is een bij de keel grijpend nummer dat via voortglijdende ambient pop vuurwerk oplevert in de chorus. (Yannick)
40. Angèle – Bruxelles je t’aime
En daar was ze dan weer, Angèle. In een sensationele clip die tegen de 10 miljoen views tikt en een woordje Vlaams “Dank u Brussel” uit Angèle de liefde voor haar stad. Niet de artistieke metropool van Parijs of indrukwekkende skyline van New York, maar de charme van de Belgische hoofdstad kaapt haar hart. Een hardnekkige oorwurm voor de een, weinig nieuws voor de ander, ‘Bruxelles je t’aime’ is op en top Angèle. ‘Nonante-cinq’, haar tweede album dat dit najaar verscheen, zette die trend zonder verrassingen verder. ‘Bruxelles je t’aime’ steekt er bovenuit zoals het Atomium in onze hoofdstad. (Guillaume)
39. STMP – Persistence
Doorzettingsvermogen kon de gemiddelde clubliefhebber wel gebruiken de afgelopen twee jaar. Van de ene cancel naar de andere, moesten we verdomd veel moeite doen om eens een beentje te stampen. En toch, de Belgische voedingsbodem blijkt even vatbaar voor techno als altijd. Nieuwkomer STMP, voornamelijk te vinden tussen de harde kern op SoundCloud, maar occasioneel op Spotify, trok rechtdoor de nacht in met ‘Persistence’: vleugje trance, scheutje lofi, maar vooral stoempen. (Zeno)
38. Lone – Mouth of god
Lone verkent al enkele jaren de eeuwige jachtvelden tussen techno, jungle en house, en met ‘Mouth of god’ lijkt hij finaal op bestemming gearriveerd. Bijtende acid, zwevende ambient en torenhoge synths, wij wanen ons in de zevende hemel. (Zeno)
37. Overmono – So u know
Tessela & Truss focussen zich de laatste paar jaren op hun Overmono-project dat door sommige al eens beschreven werd als “Bicep for heads”, maar dat maakt schijven als ‘So u know” er niet meer verslavend om. De heerlijk geprogrammeerde sample in combinatie met de lekkere garage-vibes deed deze zomer al heel wat hoofden op en neer wippen en smaakt zelfs in donkere dagen nog even krachtig. (Anton)
36. Promis3 – Future funeral
Promis3 serveert slimme hyperpop. ‘Future funeral’ is een zorgvuldig geproduceerde track die nadrukkelijk Grote Emoties wil signaleren. Waar de autotune uit de intro nog doet denken aan de quarantainecovers van Sega Bodega, jutten de trance- en hardcore-invloeden het nummer op. De laatste dienen als stevige punch, die eerste als het ideale excuus om melancholie en aantrekkingskracht ten volle uit te spelen. ‘Future funeral’ is een opvallend nummer, zeker omdat het van eigen bodem komt. (Daan)
35. Mitski – The only heartbreaker
Twee op twee, zouden analisten tegen elkaar lopen monkelen in de wandelgangen van het voetbal. Mitski’s tweede single van haar aankomende album is er namelijk weer boenk op. Ditmaal bezweert Mitski via new wave-achtige instrumentatie een volgens de videoclip zeer bevrijdende break-up song onze zieltjes. (Yannick)
34. Little Simz – Woman
Wat ben je zonder de vrouw? Juist. ‘Woman’, de tweede single van het sophomore album ‘Sometimes I Might be Introvert’ is een grootse ode aan alle vrouwen in Simbi’s leven. Het resultaat is een zacht en sensueel lied waar Simz’ rasperige stem flowt, en Cleo Sol’s warme soulstem bloeit. (Eva)
33. Nick Cave & Warren Ellis – Hand of God
Na jaren muzikaal broederschap sloegen Nick Cave en Warren Ellis voor het eerst de doorwinterde handen in elkaar om samen een album te maken. ‘CARNAGE’ werd als album en als optreden door ondertekende net niet oorverdovend lovend onthaald, dus enige tevredenheid dat ‘Hand of god’ toch dit lijstje gehaald heeft is aanwezig. De opener van ‘CARNAGE’ zet dan ook meteen de toon voor wat er te verwachten valt, ijzersterke storytelling met vanzelfsprekende instrumentatie, waar een dreigende ondertoon nooit ver weg is van de zeemzoete genegenheid. ‘Hand of god’ blijft Cave en Ellis op kruissnelheid. (Sarah)
32. Erika De Casier – Polite
‘Polite’, één van de lead singles van Erika De Casiers tweede album ‘Sensational’, is een nummer waarvan je plots opmerkt hoeveel die wel niet blijft hangen in je hoofd. Met een sound die refereert naar vroege r&b zoals die van Sade, is dat ook niet te verwonderen. Toch zijn het de kleine details de het nummer nog meer de lucht in tillen, zoals de Latijns-Amerikaanse geluiden in de achtergrond en een refrein dat naar 2Pac verwijst. In combinatie met de tekst en fuckboy manieren aanleren, heeft De Casier hier een verleidelijke song met subtiele weerhaken te pakken. (Daan)
31. Varg²™ & Bladee – Shinie
Bladee zet zijn eurobeatexperiment verder en vervangt producer Mechatok deze keer door de Zweedse, kettingrokende duizendpoot Varg²™. Op ‘Shinie’ mag de autotune dan wel volledig tot zijn limiet zijn (mis)(ge)bruikt, het geheel vol breaks, bellen en beats is er ééntje die doet kriebelen. (Anton)