Werkelijke jonge doe-het-zelvers vind je anno 2021 niet langer louter in een garage of een stoffig repetitiekot, maar evenwel in de eigen slaapkamer turned home studio. De ramen van het internet zijn nu eenmaal groter en wijder dan de geluidsgolven die tot twee straten om de woonblok reiken en de mond-tot-mond-reclame die nadien komt.
Oude, doorwinterde rotten in het vak zoals Low, Sufjan Stevens (met Angelo De Augustine), The Notwist, Bon Iver met zijn Big Red Machine, Pinegrove of The War On Drugs lieten de jongere garde begaan en tekenden stuk voor stuk voor albums die tot hun beste werk kunnen horen. Low, de band van Mimi Parker een Alan Sparkhawk bleek volgens ons de kroon te spannen met een elektronica- en noise geïnfuseerde plaat die de spanningsboog tot het uiterste wist te trekken, wankelend tussen verstillende tranenplakkers en overweldigende nummers die je oren stilletjes doen suizen.
Waar Japanese Breakfast, Snail Mail, Helado Negro, Faye Webster of hier bij ons Balthazar kozen voor een iets warmere sound, opteerden The Weather Station en Tirzah voor onheil. The Weather Station’s Tamara Lindeman haalde haar inspiratie op, en brengt de naam van haar band alle eer aan met een album over steeds slechter wordende staat van onze aarde en de gevolgen daarvan. Elders diepten bands als Wolf Alice, Goat Girl, Men I Trust, Torres, Jungle, Strand Of Oaks hun sound verder uit, resulterend in puike albums die ook van ons minstens een vermelding verdienen.
Opvallende debutanten dit jaar zijn dltzk en hier bij ons Cesar Quinn. Die eerste hun debuutplaat weekt vooral op het internet en diverse fora heel wat los. Midwest(-emo), noise, indietronica en glitch pop op een succesvolle manier allemaal met elkaar kunnen mixen is dan ook indrukwekkend. Cesar Quinn stal dan weer onze harten eerder dit jaar met een album dat zwaarmoedige indie en jazz in een mooi pakje vol juweeltjes wist te stoppen. Hoewel je verder evenwel knap werk had van onder andere Arlo Parks, Mooneye en de terugkeer van Float Fall.
Hieronder vind je een staalkaart wat volgens onze redactie de meest opvallende en beste indie-platen waren van het afgelopen jaar.