Jullie hebben gesproken: onderstaande twintig albums waren volgens jullie het neusje van de zalm in het muzikale jaar 2021. Gevestigde waarden als Low en Dans Dans gaan er hand in hand met nieuw geweld als Dry Cleaning en Black Country, New Road. De gitaar blijkt nog steeds jullie favoriete instrument te zijn, zowel in de zachte liedjes van Japanese Breakfast en The War on Drugs als het ruigere werk van Shame en Turnstile.
Toch moest het niet allemaal rocken: Little Simz veroverde vele Indiestyleharten met alweer een hoogstaand rapalbum, en de avonturiers onder jullie genoten ook van Injury Reserves grensverleggende hiphopplaat. Op vlak van jazz en elektronische muziek wisten Sons of Kemet en de samenwerking tussen Floating Points, Pharaoh Sanders en The London Symphony Orchestra jullie dan weer te betoveren. Ook de pop grand cru van Sylvie Kreusch viel in de smaak.
Bekijk hieronder de volledige lijst. De komende twee weken kom je op de site te weten of jullie nog met onze redactieleden door dezelfde deur kunnen. Wordt vervolgd!
- Low – Hey what
- Dry Cleaning – New long leg
- Squid – Bright green field
- The War on Drugs – I don’t live here anymore
- Little Simz – Sometimes I might be introvert
- Black Country, New Road – For the first time
- Japanese Breakfast – Jubilee
- Cassandra Jenkins – An overview on phenomenal nature
- Shame – Drunk tank pink
- Dans Dans – Zink
- Lucy Dacus – Home video
- Faye Webster – I know I’m funny haha
- Floating Points, Pharaoh Sanders & The London Symphony Orchestra – Promises
- Idles – Crawler
- Sons of Kemet – Black to the future
- Arlo Parks – Collapsed in sunbeams
- The Notwist – Vertigo days
- Turnstile – Glow on
- Injury Reserve – By the time I get to Phoenix
- Sylvie Kreusch – Montbray