40. Florentino – Pressure (ft. Shygirl)
Florentino maakt wulpse, opzwepende bangers. Shygirl maakt wulpse, opzwepende bangers. We hadden op voorhand dus wel al kunnen voorspellen dat het muzikale huwelijk tussen die twee vonken zou geven. Maar dan nog overtreft ‘Pressure’ alle verwachten. Wat ons betreft is dit een van de absolute topnummers die dit najaar de clubs in vuur en vlam zetten. Waarom heeft het trouwens zo lang geduurd vooraleer we Shygirl te horen kregen over door reggaeton beïnvloedde beats? (Tobias)
[luister hier naar het nummer]
39. DJ Manny – Ooh baby (ft. DJ Rashad)
Chi-town is back, want DJ Manny heeft weer een banger van een album uitgebracht dit jaar. In tegenstelling tot vorige albums, veel eerder in z’n carrière, vermengt Manny ook flarden vanuit allerlei verschillende genres in z’n tracks. Daarmee begon de Amerikaan in se al mee met z’n vorige plaat ‘Signals in my head’ uit 2021. Geen idee waarom deze track jaren op het schap heeft gelegen, maar de track is in samenwerking geproducet met de betreurde DJ Rashad, die in 2014 overleed. Duizelingwekkende vocals schreien over acid-achtige beats. Een must-listen voor club-heads. (Yannick)
[luister hier naar het nummer]
38. boygenius – $20
Boygenius pakte in 2023 zonder waarschuwing de hele indiewereld in. Niet verwonderlijk, met zoveel persoonlijkheid en échtheid, een verfrissende bries in het stijve gitaarlandschap. Eigenlijk had hier quasi elk nummer kunnen staan vanop ‘the record’, en uiteraard zal ‘Not strong enough’ ergens hoger zijn verdiende pluimen krijgen. Maar ‘$20’ heeft het voordeel van de opener: na een kort, prachtige a cappella haalt ‘$20’ het breekijzer boven met zijn stomende drums, monochrome riff en shoegaze intermezzo’s. Het was uiteindelijk de oerschreeuw in de tweede helft die ons genadeloos binnentrok op ‘the record’, en het album liet ons niet meer los dit jaar. Vandaar: beste flap van twintig van het jaar. (Zeno)
[luister hier naar het nummer]
37. Blonde Redhead – Snowman
Uiteraard leerden wij Blonde Redhead ooit kennen op een Duyster-compilatie. En uiteraard worden wij nog steeds bezweerd door hun tonnen weemoed die ze telken male tentoon spreiden. Op ‘Snowman’ is het niet anders: de sneeuwvlokjes dwarrelen, de groove zweeft unheimlich verder, de betovering houdt niet op. Winterpracht op tape. (Zeno)
[luister hier naar het nummer]
36. Sampha – Spirit 2.0
Sampha etaleert gracieus als altijd zijn kunnen op ‘Spirit 2.0’, één van de legio hoogtepunten van ‘Lahai’. Sampha’s zeemzoete stem somt in een soort staccato op wat je allemaal zal opvangen als je ten val zou komen (Waves will catch you / Light will catch you / Love will catch you / ….), begeleidt door fladderende drums. Achterom kijken hoeft niet meer, we zweven met Sampha zachtjes omhoog. ‘Spirit 2.0’ laat je uitkijken naar het onbekende, en verzekert je zachtjes ervan dat het allemaal wel goed komt. (Sarah)
[luister hier naar het nummer]
35. PinkPantheress – Capable of love
Waar de nummers op PinkPantheress’ debuutmixtape ‘To hell with it’ nog als vluchtige flarden van nummers klonken, heeft de poprevelatie op haar officiële debuut ‘Heaven knows’ meer de tijd genomen om nummers volledig uit te werken. Het beste voorbeeld daarvan is ‘Capable of love’, dat bijna vier minuten duurt en dus naar PinkPantheress’ standaarden een waar epos is. Maar vooral is het een bewijs dat de artieste het niet enkel van de flashy drum-‘n-bassbeats moet hebben en dat ze ook met een beheerster popgeluid indruk kan maken. (Tobias)
[luister hier naar het nummer]
34. Gretel Hänlyn – Wiggy
‘Wiggy’ is oersimpel. ‘We are the champions’-drumbeat. Vier basnoten. Snerende grunge-gitaren. En toch doet het ons iets, schudt het de puber in ons wakker die enkel naar Pavement en Pixies wil luisteren. Het moet het druipende charisma van Gretel Hänlyn zijn, de fantastische samenzang die soms opdoemt, de schoonheid in simpliciteit. Wij raden ten zeerste haar EP ‘Head of the love club’ aan voor eenieder die nog op zoek is voor wat slackerrock om mee uit het raam op de bus te turen. (Zeno)
[luister hier naar het nummer]
33. Forest Swords – Butterfly effect
Zes jaar na z’n laatste studio-album ‘Compassion’, liet Forest Swords eindelijk opnieuw van zich horen. ‘Butterfly effect’ was de eerste single van nieuwe plaat ‘Bolted’ en deed ons meteen weer inzien waarom we in eerste instantie zo fan waren van z’n muziek: de mystieke sfeer, industriële percussie en catchy samples (in dit geval één van Neneh Cherry) – allen dragen ze bij aan een uniek geluidspalet. Forest Swords’ sound is amper gewijzigd in tien jaar tijd, maar daar zijn we in dit geval niet rouwig om. (Martijn)
[luister hier naar het nummer]
32. Dua Lipa – Houdini
[luister hier naar het nummer]
31. Lankum – Go dig my grave
Met een opener van formaat trapt Lankum hun vierde langspeler ‘False Lankum’ af: ‘Go dig my grave’ is een herwerking van een traditionele song, maar dan in de onnavolgbare folkstijl van de Ierse groep. De hypnotische voordracht van Radie Peat bezorgt je de stuipen op het lijf, begeleid door de drones die de bandleden produceren met hun hoogst ongebruikelijke instrumenten. Voor een nog beklemmendere luisterervaring raden we je aan de bijhorende videoclip te bekijken. (Martijn)