Of er in een jaar vol gifgroene club classics nog plaats was voor kwaliteitsvolle gitaarmuziek? Reken maar van wel. Veelbelovende post-punk, subversieve noiserock en alles daartussenin: we luisterden en recenseerden het allemaal in 2024. Onderaan dit artikel vind je onze lijst met de 20 beste gitaaralbums van het afgelopen jaar. Of: twintig prima tegenargumenten voor wie beweert dat de gitaar dood en begraven is. Check hier alle andere overzichten van Lijstjestijd. Visuele vormgeving door Louis Van Keymeulen en Jolien Wilke
Spoiler: ook in 2024 kleurt post-punk de lijst. Met puike bijdrages van jonge leeuwen als Deadletter, Gurriers, Wunderhorse en Yard Act werd 2024 een jaar vol dwars gitaargeweld. Natuurlijk tekenden ook enkele vaste waarden in het genre present. Zo is het een blij weerzien met de heren van IDLES. Hun ‘TANGK’ was fijngevoeliger dan hun vroeger werk, maar daarom niet minder daadkrachtig. Ook het vaderlandse Whispering Sons verkende met brio nieuwe horizonten op ‘The great calm’. De zware metalen worden dan weer vertegenwoordigd door Doodseskader, Blood Incantation en de kosmonauten van Slift.
Helemaal bovenaan torenen natuurlijk de Ieren van Fontaines DC. Met ‘Romance’ zetten ze een Romeinse overwinningstocht in waar ze in het Antwerpse stadshuis alleen maar van kunnen dromen. Traden ze enkele jaren geleden nog op in bruine kroegen, dan leggen ze nu Sportpaleizen in de as. ‘Starbuster’, ‘Favourite’ en ‘Here’s the thing’: allemaal instant klassiekers die de volgende 3 generaties nog zullen meebrullen. Wedden?
Ook opvallend: de oude rotten waren in bloedvorm dit jaar. Met ‘Song from a lost world’ maakte The Cure een comeback zonder weerga. Het is met spookachtig mooie new wave zoals Robert Smiths mascara: er staat simpelweg geen vervaldatum op. Kim Gordon mag dan wel 71 lentes jong zijn. Met lawaaicollage ‘The collective’ leverde ze een van de spannendste albums van dit jaar af. Cultband Shellac gaf nog eens een masterclass witheet rocken met ‘To all trains’. Het zal ook de laatste keer zijn: frontman, gitarist en all around mythisch producer Steve Albini stierf net voor de release.
De knapste prestatie gaat naar de heren van The Smile: dit jaar leverden ze twee albums af die allebei op de lijst prijken. Thom Yorke, Johnny Greenwood en Tom Skinner hebben duidelijk last van mieren in de broek. Geen klachten langs onze kant wat dat betreft. Alhoewel: misschien nog eens een Radiohead-album volgend jaar, jongens?
Een laatste, zij het wat grimmige constatering: 2024 was niet bepaald het rockjaar van leut en jolijt. De albumtitel van de jongste Godspeed You! Black Emperor-plaat verwijst niet voor niets naar het bloedbad in Gaza. Het waren zulke conflicten die ook de voedingsbodem vormden voor ‘Cool world’, het tweede album van sludgemetal-sensatie Chat Pile. De jongens van Molchat Doma moeten zelfs leven met de adem van Wit-Russische censuur in hun nek. Geen wonder dat hun ‘Belaya polosa’ baadt in een ijskoude sfeer die nog lang aan je ribben blijft kleven. Werk aan de winkel op het internationaal toneel, dus. Dat mensen massaal onder koptelefoon kruipen om gehoor aan die boodschap te geven of ze live kracht bijzetten, is echter een hoopvol signaal.
Ontdek de volledige lijst hier:
- Fontaines D.C. – Romance
- The Cure – Songs of a lost world
- The Smile – Wall of eyes
- Kim Gordon – The collective
- Wunderhorse – Midas
- Godspeed You! Black Emperor – NO TITLE AS OF 13 FEBRUARY 2024 28,340 DEAD
- Chat Pile – Cool world
- Xiu Xiu – 13″ Frank Beltrame italian stiletto with bison horn grips
- IDLES – TANGK
- The Smile – Cutouts
- Yard Act – Where’s my utopia?
- Slift – Ilion
- Molchat Doma – Belaya pelosa
- Crack Cloud – Red mile
- Deadletter – Hysterical strength
- Blood Incantation – Absolute elsewhere
- Shellac – To all trains
- Whispering Sons – The great calm
- Doodseskader – Year two
- Gurriers – Come and see