Ze maakte al furore met In Een Discotheek, maar kreeg ook solo aandacht als winnares van het Antwerpse muziekconcours De Zes. Ze speelde een heleboel shows waaronder het voorprogramma van Jesca Hoop, U.S. Girls en binnenkort zelfs van Peter Broderick. Ze bracht onlangs twee heel fijne singles uit én weldra kan iedereen naar haar debuutplaat ‘Universe’ luisteren. Dan hebben we het natuurlijk over Paulien Rondou aka Catbug. Op een zachte herfstdag, met koffie en kombucha, raakten wij met haar aan de praat.
De ingetogen Paulien vertelt ons dat haar soloproject minder stoer is dan haar band en dus helemaal háár muziek: “De cd is meer in een dassenhol, lekker in een dassenburcht, lekker graven…” Wie de singles al ontdekte, heeft inderdaad comfortabele muziek gehoord: lofi, DIY en altijd met een pure, natuurlijke klank. “Dat is zo gegroeid omdat ik de voorbije jaren heb geprobeerd om demo’s op te nemen in een studio, maar het miste altijd iets. De typische sfeer die ik kan maken als ik zelf opneem was weg. Ik heb ook veel nagedacht over met wie ik kan samenwerken en welke muzikanten konden bijdragen, maar tot nu toe weet ik het nog altijd niet, dus doe ik het alleen.”
Catbugs debuutplaat wordt daarentegen wel door anderen uitgegeven, namelijk door Kevin Imbrechts op zijn boetieklabel Illuminine Records. “Ik was eigenlijk aan het wachten op zo iemand. Ik had al keilang plannen, maar op mijn eentje ging ik dat niet doen, want ik heb ondersteuning nodig in die dingen. En daar was Kevin ineens.” Dankzij hun vlotte samenwerking deed Paulien op muzikaal vlak alles zelf, op de mastering na. “Op de boerderij van mijn ouders, in mijn voormalige slaapkamer. Je hoort de borden, een hond… Die kamer is natuurlijk niet geluidsdicht, dus het gebeurde vaak dat mijn mama voorbij wandelde en ik de opname moest weggooien (lacht).”
Ook de videoclips maakt ze zelf, met de liefdevolle hulp van de bijen van haar vriend, die imker is op de boerderij. Op haar YouTube-kanaal vinden we verder nog een korte video van een duif in de regen, wat ons doet denken aan het kanaal van Bibio. Beelden zijn voor Paulien een manier om de ideeën van de muziek over te brengen. Hoe we ons het universum van Catbug dan kunnen inbeelden? Niet als een grote productie zoals ‘Into the wild’, wel als ‘Old joy’ (Kelly Reichardt) of ‘Cemetery of splendour’ (Apichatpong Weerasethakul). Het spreekt bijna voor zich dat ook de foto’s bij de cd van Pauliens hand zijn. “Ik had eerst een ambitieus idee voor boeken met tekeningen en poëzie, maar dat is voor volgende keer.”
De liefde voor intieme poëzie klinkt niet gek wanneer we horen dat Paulien houdt van artiesten als Sam Amidon, Sun Kil Moon en Joanna Newsom. Of van Mount Eerie, wiens recentste optreden veel indruk op haar maakte: “Goh ja, oh my god. Shit man. Amai, dat was echt … Ik stond te trillen op mijn benen. Ik gaf hem een glimlach, maar hij gaf geen glimlach terug, want hoe zou hij dat kunnen? Ik kocht het boek, gaf het geld, glimlach half omdat ik hem totaal adoreer en hij heeft een stenen gezicht.”
De intimiteit en soberheid van dat bewuste optreden vormen wel een gedroomde locatie voor Catbug. “In die kerk wil ik wel eens spelen! Een kerk is een goed idee. Dat heb ik pas gedaan en wil ik nog vaak doen, dat is een echte openbaring. Dus als er mensen een kerk hebben …” Ze speelt immers liefst in kleine settings, waar het publiek echt luistert en niet babbelt. “De eerste minuten kan ik het negeren en lukt het om mij sterk te houden, maar daarna voel ik me meer en meer in mijn stulp kruipen en daarna wil ik gewoon dood.”
Ook op plaat hoopt ze dat haar publiek zich kan vinden in het geluid en de gevoelens die ze probeert over te brengen. “Ik hoop dat ze het leuk vinden dat het zo lofi klinkt. Het zou cool zijn als ik het gevoel dat ik krijg wanneer ik naar muzikanten luister die ik goed vind – tegelijkertijd moed en inspiratie en ook superemotioneel zijn – bij mensen zou kunnen teweegbrengen. Hopelijk klinkt dat niet te arrogant. Voor mij steekt er veel in dat ik aan de mensen wil geven en ik hoop dat ze er iets aan hebben.”
Wie niet genoeg krijgt van de cd, kan online nog een extraatje vinden. Behalve ‘Remslaap’, het slotnummer op ‘Universe’, schreef Catbug eerder nog een ander nummer in het Nederlands waarvan ze wilde dat iedereen het had gehoord: ‘Bob’. Zoals je kan lezen op de site werd het nummer geschreven op basis van een verhaal en verschilt het daarmee van de “natuurrijmen” op het debuut, waarvan Paulien dikwijls pas na afloop weet wat ze betekenen en waarover je onze mening binnen enkele dagen hier kan terugvinden.
‘Universe’ komt uit op 16 november op Illuminine Records. Op 23 november speelt Catbug een releaseshow in Trix. Verder speelt ze o.a. in De Wolwinkel in Geel (17.01), Huis van Alijn in Gent (31.01), Muziekcentrum Dranouter (29.03) en CC Mechelen (30.03, met Peter Broderick).