Hoe zit het nu eigenlijk met The Hives? Hebben ze zo’n zelfvoldane uitstraling omdat ze zichzelf ook echt de beste band ter wereld vinden? Is Howlin’ Pelle Almqvist enkel op het podium de vleesgeworden arrogantie? Kort voor hun knallende optreden in de Ancienne Belgique konden we een halfuurtje spreken met ceremoniemeester Almqvist en zijn kompaan Vigilante Carlstroem, die enkel praat wanneer dat echt noodzakelijk is. Antwoorden op bovenstaande vragen hebben we eigenlijk niet gekregen. The Hives zullen waarschijnlijk voor eeuwig een mysterie blijven, en we moeten er vrede mee nemen dat ze nooit het achterste van hun tong laten zien. Dat wil niet zeggen dat we niets hebben bijgeleerd uit het gesprek: van doodernstige beschouwingen over twintig jaar The Hives tot hilarisch surrealisme wanneer we het over hun plannen voor wereldverovering of roadies hebben.
Indiestyle: Welkom terug in Brussel. We hebben vijf jaar moeten wachten op een nieuwe zaalshow, evenveel als op een nieuwe plaat. Hoe komt het dat het zolang geduurd heeft? Nochtans zaten er al een tijdje nieuwe songs in jullie setlists op festivals?
Howlin’ Pelle Almqvist (zang): Ja, maar niet allemaal, dat was het probleem (lacht). We hebben drie jaar getoerd en daarna anderhalf jaar aan de CD gewerkt. Als je iets goeds wil maken, dan duurt het nu eenmaal een tijdje. Ons gemiddelde is één plaat op vier jaar tijd, dus zo slecht was het niet. Vierenhalf jaar, om precies te zijn.
Indiestyle: We hebben jullie in de tussentijd wel genoeg op festivals kunnen zien. Verkies je dat boven clubconcerten?
Pelle: Niet echt. We zitten wel in de positie dat we op festivals kunnen spelen wanneer we dat willen, of we nu een album uit hebben of niet. Zoals Motörhead bijvoorbeeld (lacht). Ik hou zeker van indoor optredens, maar vooraleer je een echte zaaltoer kan organiseren moet je een plaat uitbrengen. En zoals gezegd, dat heeft even geduurd.
We kunnen altijd wel op festivals spelen, of we nu een plaat uit hebben of niet
Indiestyle: Het probleem met zoveel passages op festivals, is dat mensen het allemaal wel al een keertje gezien zullen hebben. Proberen jullie in zaal dingen anders aan te pakken?
Pelle: Niet echt. Wij zijn The Hives, we doen gewoon wat we doen. Nieuwe dingen gebeuren, zonder dat we het zelf proberen. We beginnen gewoon te spelen en we zien waar dat ons brengt. Zaalshows zijn wel langer, da’s altijd tof.
Het is misschien vijf jaar geleden dat we nog eens in Brussel waren, maar we hebben zeker niet stilgezeten in de tussentijd. We zijn naar Japan, Sao Paulo, vijftig miljoen keer de VS geweest,… Er zijn zoveel plaatsen om te spelen in de wereld, niet alleen Europa. En we spelen hier vrij vaak, Europa wordt zelfs een beetje verwend (lacht).
Indiestyle: Ik zag jullie afgelopen zomer nog op Pukkelpop, onder een loden hitte. Achteraf schreef Nicholaus (Arson, gitarist, red.) dat jullie quasi op het podium moesten overgeven. Hoe overleef je zo’n temperaturen?
Pelle: Je kunt niet echt kiezen. We kunnen moeilijk in shorts beginnen spelen. Het was misschien wel geen goed idee om het podium naar de zon te richten. Je moet daar nu eenmaal mee omkunnen. Als we on stage moeten overgeven, zijn we daar duidelijk niet zo goed in (lacht). Maar wat doe je eraan? Het heeft natuurlijk wel een effect op het publiek, want je ziet dat de mensen het dan zelfs moeilijk hebben om in hun handen te klappen. Wij hebben er echter niet zoveel problemen mee.
(foto Bart Vander Sanden)
Indiestyle: ‘Lex Hives’ kwam uit op jullie eigen label. Heeft dat veel dingen veranderd in de band?
Vigilante Carlstroem (gitaar): Nee, onze manier van werken is niet zo verschillend van het verleden. Toen verdeelde één label onze platen overal ter wereld, nu hebben we min of meer een verdeler per land. We hebben ‘m nu ook zelf geproducet: vroeger waren er altijd een massa producers bij betrokken, en het was leuk om alles nu eens zelf te doen. Van de eerste tot de laatste gespeelde noot, we hadden er de volledige controle over.
Pelle: We hebben ook een punt bereikt waarop we voelen dat we dat zelf kunnen. Maar het is niet dat dat een totaal andere sound met zich meebracht. Ook in het verleden, toen we wel met producers werkten, waren wij het die de lakens uitdeelden. Wij beslissen hoe de gitaren zullen klinken, wij maken de platen. Hetzelfde met de labels: ook al brengt iemand anders de CD uit, het blijft wel onze CD. We hebben nooit toegelaten dat een platenmaatschappij ons kwam vertellen wat voor platen we zouden moeten maken. Zelfs bij grote labels lieten ze ons meestal gewoon ons ding doen. Iets anders zouden we toch niet aanvaard hebben.
Van de eerste tot de laatste gespeelde noot, we hadden er de volledige controle over
Indiestyle: Is er een groot verschil tussen The Hives uit de beginperiode twintig jaar geleden, en The Hives ten tijde van ‘Lex Hives’?
Pelle: Het grote verschil hoor je vooral bij onze eerste plaat, ‘Barely Legal’ (uit 1997, red.). Die klinkt echt helemaal anders. ‘Veni, Vidi, Vicious’ (hun tweede album uit 2000, red.) is het moment waarop The Hives zoals je ons vandaag de dag kent gevormd zijn. Er zijn natuurlijk wel wat verschillen: je hoort de bas nu meer en we spelen wat trager. Buiten dat zijn het in feite dezelfde songs.
Vigilante: We proberen elk album natuurlijk wel eigen accenten mee te geven. Als alle platen exacte dezelfde sound hadden, zouden ze snel saai klinken. Ze zijn allemaal gefocust op gitaren: gewoon inpluggen en rammen maar. Maar wanneer ik naar een liedje luister, wil ik kunnen denken “oh, dat komt van die CD, want het past bij de typische sound daarvan”. Veel bands doen elke keer hetzelfde: ze laten de instellingen zoals ze zijn en nemen gewoon een nieuwe plaat op. Dat voelt voor mij nogal saai aan.
Indiestyle: Jullie hebben al een paar keer in de Ancienne Belgique gespeeld en namen hier ook de live-DVD ‘Tussles in Brussels’ op. Hebben jullie een speciale band met Brussel en de AB?
Pelle: Niet echt. De zaal is echt tof, je kan het publiek goed zien. Maar de reden waarom we ‘Tussles in Brussels’ opnamen, is toch vooral omdat de naam tof klonk. En omdat het eenvoudig was om mensen van Zweden over te brengen om hem op te nemen. En nu hebben we natuurlijk wel een band met Brussel en deze zaal, omdat dit altijd de plaats zal zijn waar we ‘Tussles in Brussels’ hebben opgenomen.
Indiestyle: Jullie hadden ooit op Rock Werchter een akkefietje met de security, omdat jullie langer speelden dan de bedoeling was. Pelle, vorig jaar zei je daarover in een interview: “security kan ons niet van het podium afkrijgen”. Sta je daar nog steeds achter?
Pelle: Ja! Meestal houden we ons wel gewoon aan de tijd die ze ons geven, maar het probleem ligt ‘m vaak bij de bands die voor ons spelen en zich niet aan de tijd houden. En wij gaan onze set niet inkorten omdat andere groepen te lang speelden, zo zitten we niet in mekaar. We spelen gewoon onze show. Maar natuurlijk hebben we wel een rebels kantje. Als je rock ‘n roll bent, moet je op z’n minst een beetje rebels zijn. Anders is er geen plezier meer aan.
Als je rock ‘n roll bent, moet je op z’n minst een beetje rebels zijn
Indiestyle: Hoe zou je dan reageren als je iets zou voorhebben zoals Bruce Springsteen in Hyde Park, afgelopen zomer, toen de stroom werd afgesneden nadat de avondklok overschreden werd?
Pelle: Als ze de stroom afsnijden, kan je natuurlijk niet veel doen. Dan heb je eigenlijk al verloren. Misschien dat ik dan een kleine burgeroorlog tegen de security zou starten.
Indiestyle: Pelle, jij bent een van de meest energieke frontmannen die we kennen: een overvloed aan bicycle kicks, van links naar rechts spurten en je statief met de regelmaat van de klok de lucht in zwieren. Hoelang kan je dat enthousiasme volhouden?
Pelle: Nog wel een tijdje. Hoe oud is Iggy? Hoe oud is Mick Jagger? Zij zijn toch al behoorlijk oud, en doen het nog steeds aardig. Ik wil toch zeker doorgaan tot ik 70 ben (lacht).
Vigilante: We gaan door zolang we de kracht hebben. We zijn nu al twintig jaar bezig, en ik kijk ernaar uit om daar nog eens twintig jaar aan toe te voegen. Op die twintig jaar tijd hebben we vijf platen uitgebracht, dus dat moet er nog wel eens inzitten.
Pelle: We moeten op zijn minst nog twee jaar doorgaan. Dan passeren we The Ramones, en da’s toch een belangrijk levensdoel voor me. Ons beste album moet volgens mij nog steeds komen.
Indiestyle: Wat me al opviel tijdens jullie show op Pukkelpop: jullie hebben ninja’s als roadies. Waarom?
Vigilante: Ninja’s… zijn cool! Ze helpen met de percussie en herstellen snaren op de gitaren. Daar zijn ze uitstekend voor. Het is moeilijk ninja’s te vinden die enerzijds goede ninja’s zijn, maar anderzijds ook goed met percussie omkunnen.
Pelle: Inderdaad, het is moeilijk om ninja’s met een goed gevoel voor ritme te vinden. Meestal zijn ze vooral geïnteresseerd in ritmeloze, Japanse muziek. Daar valt niet zoveel mee aan te vangen. Probeer maar eens ninja’s te vinden die volledig into rock ‘n roll zijn. Je moet ze gaan zoeken in vreemde kloosters in het oosten, een geheime trainingsschool voor ninja’s. Ninja’s googelen is ook geen optie, want daar zijn ze al zeker niet op terug te vinden.
Vigilante: In Tibet hebben ze muziekscholen voor ninja’s. Geen grote school, moeilijk om binnen te geraken.
Pelle: In Zweden hebben we geen ninja’s. Alleen maar vikings, maar die kan je niet in je band gebruiken: ze zijn nogal lomp, het enige wat ze doen is wild worden en mensen hun hoofd afhakken met een bijl. Ik hou meer van de precisie van ninja’s.
Ik hou van de precisie van ninja’s
Indiestyle: Jullie deftige kostuums zijn ook niet echt Zweeds?
Pelle: Ach, we wilden er gewoon altijd goed uitzien. Het is veel cooler om in een strak pak te zitten, dat aan het einde van de show volledig aan flarden is gereten, dan in een T-shirt en een short zonder echt te rocken. Het publiek verwacht dat je een inspanning levert. Als 50 000 mensen naar je komen kijken is het geen slecht idee om er goed uit te zien. Scheer je baard en kam je haar, weet je wel (lacht). Op het einde zie je er niet meer uit, maar dat doet er niet toe.
Vigilante: Wanneer je op het feest aankomt, moet je er goed uitzien. Als je op het einde van het feest je das op je voorhoofd gebonden hebt, dan is dat een goede zaak. Een bewijs dat het een goed feestje is geweest.
Pelle: Meestal houden we ook een soort onderlinge wedstrijd om te zien wie er zijn kleren het langste kan aanhouden. Vigilante houdt eigenlijk altijd zijn vest aan. Nicholaus en Matt (Destruction, bassist, red.) zijn hun hoed al kwijt bij het eerste akkoord.
Indiestyle: Al jullie songs zijn, volgens de albumboekjes, geschreven door ene Randy Fitzsimmons. Waarom hebben we die man nog nooit gezien (er wordt van uitgegaan dat die helemaal niet bestaat en dat The Hives hem hebben uitgevonden om extra mysterie rond de band te creëren, red.) ?
Pelle: Omdat hij niet gezien wil worden. Misschien heb je hem al eens gezien, maar weet je gewoon niet wie hij is. Hij is niet zo geïnteresseerd in beroemd zijn.
Indiestyle: En jullie?
Pelle: Zeker (lacht). Nee, beroemd zijn op zich is niet echt het doel. Beroemd zijn geeft je gewoon de kans om te blijven spelen voor mensen, da’s waar het allemaal om draait. Beroemd zijn op zich is niet zo belangrijk.
World domination? We zijn nu in de hoofdstad van Europa, we hebben er straks enkele vergaderingen over
Indiestyle: Pelle, in een interview zei je ooit dat het doel van The Hives world domination is. Hoe staat het daarmee?
Pelle: Het is een lang, stapsgewijs proces. One day at a time. We zijn nu hier in de hoofdstad van Europa, dus straks hebben we er nog enkele vergaderingen over. Maar we zijn dus nog lang niet klaar: nog twintig jaar te gaan, zoals gezegd.
Indiestyle: En gaan we opnieuw vijf jaar moeten wachten op een nieuw album?
Pelle: Ik hoop dat het sneller gaat, al kan je dat niet voorspellen. We zouden waarschijnlijk wel snel een nieuwe CD maken en volgend jaar terugkomen, maar die zou dan niet zo goed zijn. En de kwaliteit van de CD’s is wel het belangrijkste. In de tussentijd spelen we zeker nog enkele festivals, en we gaan proberen om nog ergens een nieuwe Europese zaaltoer in te lassen. Dat zien we nog wel.
The Hives live zien kan binnenkort onder meer in Arras (Main Suare Festival, 05-07.07, info & tickets). Hou de website van The Hives in de gaten voor meer concerten.
Album verdeeld door Sony Music