Een man besluit van de ene dag op de andere om zijn leven “op te zeggen” en laat alles achter zich om een nieuw doel te zoeken in Maraqopa, dat op geen enkele kaart staat. Daar vertrekt hij weer op aanraden van de inwoners, krijgt een auto-ongeluk, gaat te voet terug naar het dorpje, merkt dat alles anders is en vraagt zich af of hij nu dood is of levend: dit is niet de plot van een matige nieuwe televisiereeks, maar het verhaal dat de Amerikaanse songsmid Damien Jurado vertelt op zijn nieuwe album ‘Brothers en sisters of the eternal son’ dat gisteren verscheen.
Een interview bleek geen overbodige luxe, want er valt erg veel te vertellen over deze plaat. Die gaat na het vorige album ‘Maraqopa’ opnieuw over een man die van de ene dag op de andere besluit om alles achter te laten en zijn leven opnieuw te beginnen. Jurado: “Het eerste album was slechts de helft van het verhaal, ik moest het nog afmaken. Het is beïnvloed door mensen die gewoon besluiten te verdwijnen. Ik weet niet hoe populair dat hier in Europa is, maar in de Verenigde Staten gebeurt dat dus heel de tijd. Een vrouw uit de staat Washington die regelmatig naar de kerk ging, twintig jaar getrouwd was en drie kinderen had, besloot op een dag gewoon te verdwijnen. Ze vonden haar zes maanden later ergens in Nevada. Ze noemen dat sociale zelfmoord. Je houdt nog wel van je leven, maar niet van het leven dat je hebt. Dus je maakt dat leven van kant en begint opnieuw.”
We laten deze geweldige plek genaamd aarde aan ons voorbij gaan. Is deze plaat daar een statement van? Het zou best kunnen.
Het gezin van de zanger moet zich evenwel geen zorgen maken, hij is een echte family man. “Familie is super belangrijk voor me. Zij zijn de reden dat ik muziek maak. Ik doe het niet meer voor mezelf, maar voor hen. Anders was ik al lang geleden gestopt. Ik zou ook nooit zomaar kunnen vertrekken, daarvoor hou ik te veel van mijn gezin.” Het zijn geen holle woorden. Dit is nog maar de eerste maal dat Jurado een trip maakt om een nieuw album te promoten naar de pers toe, en de man zit intussen toch al aan elf stuks. Het lang weg zijn van vrouw en kinderen hield hem tot nu toe tegen om veel te toeren.
De zoektocht naar vernieuwing vertaalt zich bij Damien Jurado niet in muzikale zelfmoord, maar in muzikale wedergeboorte. Vrij van stijlen volgt hij al jaren koppig zijn eigen pad. “Er zijn geen genres meer voor mij. Ik neem alles mee en ik wil alles spelen. Een plaat opnemen is voor mij een groot muziekfestival. Ik weet ook niet hoe ik mijn muziek moet beschrijven. De eigenaar van een platenzaak moet denken: ik weet niet waar ik dit bij moet zetten.”
Even aandringen om toch een poging te doen de muziek te omschrijven, maakt het niet veel beter. Jurado: “Alsof Radiohead en Kraftwerk samen een album zouden maken met Santana, John Coltrane en Sun Ra. Dat is de band. In mijn hoofd is dat aan het gebeuren en voor mij is dat exact hoe het klinkt. Je kan hier en daar bijvoorbeeld een stukje Yes horen, een beetje verder hoor je wat Fela Kuti. Ik wil er alles bij.”
Het woord “nee” bestaat niet in onze ervaringen. Het is altijd: laten we dit gewoon proberen.
Die gulzigheid heeft op geen enkele plaat geleid tot chaos, zijn muziek zou je zelfs toegankelijk kunnen noemen. Sinds enkele jaren werkt hij samen met producer Richard Swift, wat telkens al heeft gezorgd voor vernieuwende releases die hem ook voorgoed verlost hebben van het label folk. Jurado: “Het woord nee bestaat niet in onze ervaringen. Het is altijd: laten we dit gewoon proberen. Als er een idee is, kijken we of het werkt. In 99% van de gevallen werkt het ook effectief. Ik wil eigenlijk zo veel als ik kan met Richard blijven samenwerken.”
De muziek van Damien Jurado mag dan wel toegankelijk blijven, de teksten zijn dat in geen geval. Zonder verklarende woordenlijst valt er niet al te veel van te maken. Dat blijkt een bewuste keuze te zijn. “Veel van de teksten zijn opzettelijk wat mysterieus. Het nummer ‘Return to Maraqopa’ zit vol impliciete verwijzingen. “Now that you’re home you can finally lay down”, het betekent dat je moet rusten, je slaapt niet, je lichaam is in shock. Of wanneer ik zeg “Words are not needed”, want ik weet al waar je het over hebt, ik kan gedachten lezen!”. Zelfs de verklarende uitleg is bij momenten moeilijk te volgen.
De teksten van Jurado lijken wel een boodschap te hebben, maar blijven tegelijkertijd ver weg van enig oordeel. “Het is een heel spirituele plaat, maar ik zeg niet “verander je leven of brand eeuwig in de hel”. Tegelijkertijd denk ik wel dat het nodig is om er hier op aarde het beste van te maken, op zoek naar wat het dichtst in de buurt komt van een hemel. Ik denk dat de aarde best in de buurt kan komen van de hemel, het is er een matigere versie van. Van bij het begin van onze geschiedenis proberen we dat te bereiken. Daarom verzinnen mensen telkens nieuwe religies en sektes. Zijn die nodig? Dat is aan het individu om te beslissen.” Wanneer hij hierover praat, raakt Jurado echt op dreef. Hij krijgt iets van een heel vriendelijke prediker, eentje waar je echt naar wil luisteren, die je niet in zijn kamp probeert te praten. “Neem bijvoorbeeld de sociale media. Je hebt daar zoveel vrienden, maar zijn zij je vrienden? Nee. Bel je met hen? Nee. We leiden ons leven vastgelijmd aan onze telefoons, maar het is niet echt. We laten deze geweldige plek genaamd aarde aan ons voorbij gaan. Is deze plaat daar een statement van? Het zou best kunnen.”
Er volgt later dit jaar nog een tournee, maar wie exacte kopieën van de nummers horen wil zal van een kale reis terugkeren. “Kom niet naar mijn concerten als je een perfecte uitvoering van de plaat verwacht want dat zal het zeker niet zijn. Ik zie er het nut niet van in. Een band die live hetzelfde klinkt als in de studio is saai, dan kan je evengoed thuis blijven en de cd opzetten. Als ik andere elementen kan toevoegen zal ik dat zeker doen. Er komt bijvoorbeeld een extra opname van het album bij de deluxe versie, waarbij ik alle nummers opnam met enkel een gitaar en een 15-koppig vrouwenkoor. Het klinkt echt fantastisch, naar dat soort dingen ben ik live ook op zoek.” Wie een kijkje wil nemen in de geflipte wereld van Damien Jurado heeft dus binnenkort de kans.
Jurado speelt binnekort in Amsterdam (De Duif, 18.02, info & tickets) en Gent (Handelsbeurs, 19.02, info & tickets).
Verdeeld door Konkurrent