Voortdurend surfen toonaangevende journalisten rond op vi.be op zoek naar nieuw talent. Minstens één keer per maand bespreken ze hun favoriete vi.be van het moment. Uiteraard delen de redacteurs van Indiestyle hun ontdekkingen met jullie. Je vindt hen ook, samen met de uitverkorenen van de andere magazines, terug op de site van Poppunt. Deze maand stellen we je Winterslag voor.
Muzikaliteit is geen vreemde passant in de familie Verresen; Nils maakte één heel mooie plaat als The Bear That Wasn’t. Karen, beter bekend als Bovarii, bedwelmde ons bij momenten met haar jazzy stemgeluid. Rolf was dan weer actief bij wijlen Das Munich – zo veel talent, die band –, Yuko en richtte zijn pijlen later op soloproject Winterslag. Dat soloproject is nu een beetje uit de hand gelopen, en kunnen we eigenlijk een volwaardige band noemen.
Winterslag, met onder meer zangeres Renée en muzikanten van Yuko en Marble Sounds in de rangen, strooit in het rond met zachte fluisterfolk en kamerpop, maar durft bij momenten en met succes ook wat tegendraadse elektronische klanken in hun universum toe te laten. Dat maakt dat ‘These rigid limbs’ aanvoelt als een nummer van Elliott Smith waar Son Lux achter de knoppen mocht zitten.
Maar het is vooral dat bloedmooie duet met Renée, ‘It was just a daydream’, waar wij helemaal weg van zijn. De aparte ritmesectie sleurt je hele gemoedstoestand mee voor iets meer dan drieënhalve minuut, waardoor de mijmerende zang geleidelijk binnensijpelt en ons volledig doet geloven in de down-to-earth mentaliteit van Winterslag: “Stopped chasing those dreams years ago / keep living one day at a time”.
Hun debuutalbum werd ‘The might-as-well’ gedoopt en ligt sinds eind oktober in de rekken. Afgaande op wat wij hier gehoord hebben, raden wij aan om dat zo snel mogelijk in huis te halen, want de huiselijke warmte van Winterslags muziek gedijt ontzettend goed in de koudere seizoenen. Bovendien, jongens van Winterslag, lijkt het ons vanzelfsprekend dat jullie met zo’n mooie klanken toch nog wat dromen achterna kunnen gaan. ’t Zou wel eens kunnen werken.