Voortdurend surfen toonaangevende journalisten rond op vi.be op zoek naar nieuw talent. Minstens één keer per maand bespreken ze hun favoriete vi.be van het moment. Uiteraard delen de redacteurs van Indiestyle hun ontdekkingen met jullie. Je vindt hen ook, samen met de uitverkorenen van de andere magazines, terug op de site van Poppunt. Deze maand stellen we je Piquet voor.
Piquet is geen nieuwe naam in de enge zin van het woord. We ontdekten deze Limburgse band op de finale van Limbomania 2013, inmiddels toch bijna 2 jaar geleden. Intussen brachten ze dan wel een single uit, op een volwaardig album bleef het wachten. Deze keer is de vi.be van de maand dus geen echte kennismaking, maar een herinnering aan de ruwe diamant die voor onze ogen ligt te schitteren.
“Het heeft geen zin om buiten te komen”, zo predikt Lien Moris meermaals in ‘Zijn we d’r bijna’. Dat moeten wij snel tegenspreken: met zo’n snedige single kan een mens meer dan buiten komen. Dat ook ‘Jonjo’, een oase van onrust met tegendraadse drums en gejaagde gitaren, werd geschreven in de taal van Claus en Boon, juichen wij gewoon met veel graagte toe.
Op ‘Fast moving consumer goods’ – een cover van Kabul Golf Club, de band van wijlen Florent Pevée – kiest Piquet voor een blitztransfer naar het Engels. Hoewel we dat Nederlands wel echt kunnen smaken, is ook deze mélange van EMA en Limburgse helden Millionaire een erg genietbare cocktail van muzikaal vernuft. Tevens hebben we een speciale vermelding veil voor het nummer ‘Randgeval’, zonder twijfel de meest imposante creatie van Moris en co, inclusief bezwerend kretenwerk van de zangeres.
Maar de grootste troef van Piquet is natuurlijk zangeres Lien Moris: een roodharige engel wiens stem (en teksten) ons meezuigt in een rollercoaster van emoties en een aura van eerlijkheid. In dat opzicht doen haar lyrics ons een beetje denken aan Ellen Schoenaerts – totaal ander stemtimbre, overigens – die ons ook probleemloos meesleepte in haar prachtige zinsconstructies. Liefste Piquet, we zijn nu twee jaar na de zilveren plak op Limbomania. Geef het Nederlands weer zijn welverdiende plaats in de hedendaagse rock-’n-roll, alstublieft? De vereniging dankt u.