De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Voor de laatste keer dit jaar hengelden we naar recente releases die je zelf misschien over het hoofd zag, maar het beluisteren meer dan waard zijn. Dat bleken meteen tien stuks. Duik erin!
Je kan alles ook handig beluisteren in onderstaande Spotify-lijst.
Feit: David en Stephen Dewaele van Soulwax worden gevraagd om muziek te maken voor een product video – wegens het niet verkrijgen van sponsorbudget, zal u de merknaam zelf moeten opzoeken – Gevolg: wanneer het resultaat wordt voorgelegd blijkt er zoveel enthousiasme te zijn, dat de broers er in enkele dagen een voldragen nummer van maken (het is niet de eerste keer dat een folieke van hen uitgroeit tot iets veel groters). De titel ‘Empty dancefloor’ hoeft geen betoog, toch is het niet zozeer hun eigen reflectie. Het zijn vooral stemmen uit hun omgeving die aangaven dat ze de energie en het luide clubgebeuren missen. “I can barely remember how it feels” beschrijft voornamelijk het gemis aan die community feeling. Muzikaal horen we een intro à la STUFF., gevolgd door een laidback versie van Bonzai Channel One en, gezien ook hun Pro League Anthem, een hernieuwde versie van Soulwax. Meer van dat, dank u. (Jonas)
Z’n eerder dit jaar gedropte debuut-ep ‘Cocktail’ zinderde nog duchtig na, maar intussen borrelde Transistorcake’s tropische robotdisco alweer op in een nieuwe song. De Japans-Belgische muzikante Aili zag in Orson Wouters’ elektronische vakmanschap dé geknipte partner voor een eerste ep, en die samenwerking is met ‘Dansu’ binnenkort reeds een feit. De titeltrack uit dat aankomende plaatje zou instant op een DEEWEE-catalogus kunnen worden gezwierd: machinale baslijnen, psychedelische synthpartijen en Japanse vocalen sluipen een groove binnen die haast evenveel wegheeft van downtempo disco als van spacepop. (Gilles)
Even alle nevenprojecten buiten beschouwing gelaten, is het al even stil rond STUFF. Het Gentse combo, dat zijn publiek graag onderdompelt in zijn eigenzinnige mix van jazz, funk, hiphop en electro keert in 2021 echter terug met een nieuw album. Vooruitgeschoven single ‘Cumulus’ zou je daarbij als perfect voorspel kunnen zien. Het doet enorm veel goesting krijgen, zonder alle troeven meteen op tafel te gooien. De spanning die de dromerige synths weten op te bouwen, de bongo’s op de achtergrond, de speelse drumgeluiden: het woord gezapig kwam spontaan in ons op, maar dan wel in zijn meest opwindende betekenis. (Jonas)
Als lid van Roedel tekende Luie Louis begin dit jaar nog voor een van dé Belgische hiphopplaten in de moedertaal met ‘247’, maar ook z’n solo-pen laat de Antwerpenaar maar zelden aan de kant liggen. Voor het nieuwe ‘Saus’ doopte hij die dit keer in een pot ironie: naar het schijnt liep Louis maandenlang al “saaaaus” roepend door het leven, om de spot te drijven met de Amerikaanse rappers die ‘sauce’ te pas en te onpas gebruiken om het over hun shtijl te hebben. Niet geheel vreemd dus dat dat snel voer werd voor een potige trapsong, met Driezy Bliezy als vocale compagnon. Victor Vercammen – die eerder al voor onder meer Le 77 en Zwangere Guy clips maakte – liet zich voor zijn licht geniale video nogal expliciet inspireren door horrorklassiekers als ‘Pyscho’. Voor de gigantische hoeveelheid fysieke saus die daarvoor nodig bleek, konden Louis dan weer rekenen op het Belgische bedrijf Brussels Ketjep. Goed verhaal bij een straffe track. (Gilles)
Met elke release laat Marino Roosen aka Bonfire Lakes zich door nieuwe muzikanten omringen. En elke keer krijgen we zijn eigen stem duidelijker, intenser te horen. Behalve oude bekende Mathieu Wijckmans is de eer ditmaal aan producer Pieter-Jan Decraene en Loes Caels (Rhinos Are People Too), die allemaal tezamen hun dromerige en tegelijk vurige stempel op de single drukken. Klinkt Christmassy, toch? Vergis je niet: ‘Wreckage’ is geen nummer met buitensporige jingle bells, al te gezapige samenzang of zelfs kabbelende americana. Bonfire Lakes deed ons altijd al meer aan Mazzy Star denken, en met dit nummer bevestigen ze dat op de beste manier. Een atypische kerstsingle voor een atypische kerst. De opbrengst via Bandcamp gaat trouwens integraal naar TEJO, een goed doel voor jongeren hun mentale welzijn. (Staf)
Als het van Ero Guro afhangt, mag elke promocampagne voortaan per direct richting prullenmand. Het Diestse punkviertal met Mick Swinnen (Tubelight) aan het roer loste zo’n week geleden nieuwe single ‘Emotional wishing’, om amper enkele dagen later uit het niets ook full album ‘Yin dang’ te lossen. Dat werd meteen schaamteloos in z’n geheel op YouTube gekeild, maar is uiteraard ook op Bandcamp aan te schaffen – obligatoir voor een co-release van de DIY-labels Belly Button, Ronny Rex en Drink & Drive. Ero Guro weet van zijn kant dan weer nog steeds hoe lekker rauwe garagerock naar binnen glijdt, als je die injecteert met een stevige en compromisloze dosis catchiness. (Gilles)
Nadat ze eerder dit najaar samen met drummer en muzikale compagnon Eric Thielemans werd uitgenodigd door Voo?uit om live een nieuwe soundtrack te creëren bij ‘Koyaanisquatsi’, kondigde Chantal Acda deze week haar vierde album aan. De opnames daarvan begon ze al tijdens de eerste lockdown, en oorspronkelijk was het haar plan om alles slechts met één microfoon op te nemen, in alle intimiteit, maar uiteindelijk resulteerde ‘Saturday moon’ in een plaat vol samenwerkingen. Eerste single ‘Wolfmother’ etaleert zelfs een stevig handvol aan muzikanten: naast Eric Thielemans hoor je bassist Alan Gevaert, Niels van Heertum op euphonium, zangeressen Madeena Dicko en Sylvie Nawasadio en Rodriguez Vangama op gitaar. Het lied zelf ontspint bedachtzaam en laag per laag via strelende gitaarriedels, gedempte drums, verknipte stukjes melodie en een bezwerende vocale symbiose. (Gilles)
Een week geleden dropte sentimental z’n tweede mixtape – heugelijk nieuws dat hier eerder al via de première van Monomono gedeeld werd – en daarop vind je ook een nieuwe track van Ventilateur terug. Dat Brugs trio, dat zich ergens nestelt tussen jazz, soundscape en rockriffs, ontpopte de voorbije zomer zowaar tot componist van theatermuziek: voor het collectief Camping Sunset schreef de band de live soundtrack livesoundtrack bij het theaterstuk ‘Happiness, dat drie weken lang in Gent werd opgevoerd met muzikale begeleiding van Ventilateur. Met producer Bert Vliegen werden die songs vervolgens ook opgenomen, om ten slotte in februari via sentimental op het album ‘A Soundtrack For Happiness’ het daglicht te zien. Véél info om de instrumentale, subtiel uitdijende en vooral beklijvende schoonheid van openingstrack ‘Balayeurs’ eigenlijk gewoon héél hard aan te raden. (Gilles)
Het Brusselse Azmari laat z’n rijke klankencollectie aanwaaien uit zowat elke windstreek denkbaar: al sinds 2015 staat het zeskoppige collectief garant voor een broeierige mix aan ethiogroove, dub, psychfunk, jazz en wat niet meer. Na de release van een eerste ep vorig jaar trok de band doorheen heel Europa, inclusief een reeks van tien dagen in Istanbul. Daar werd Azmari ondergedompeld in rijke Turkse muziektraditie uit de 60’s – een invloed die samen met een resem nieuw aangeleerde instrumenten (denk aan de ney, bağlama en berimbau) diep verweven raakte in de songs van hun debuutplaat. Die verschijnt eind januari, intussen ontvouwt tweede single ‘Azalaï’ zich als een minutieus ingemetseld mozaïek aan Oriëntaalse melodieën, hijgende grooves en opzwepende percussie. (Gilles)
Veel gaf het nieuwe Salon Richie nog niet prijs over zichzelf. Groepsleden hebben vermoedelijke banden (gehad) in andere rockgezelschappen als Mogo, The Spectors en Tokota, maar hier draait alles voorlopig rond het alter ego Richie. Die trok met z’n gevolg naar de Hightime Studio van garage-goeroe Thomas Valkiers voor de opname van een debuutsingle, om ‘Flaws’ nadien te laten mixen door Michael-Badger Tawee – iemand die eerder aan de knoppen zat bij nota bene King Gizzard, Amyl & The Sniffers en SONS. ‘Flaws’ scheurt aardig weg vanaf het begin en laat een streep glamrock die pittige powerpop op charmante wijze doorkruisen. (Gilles)