De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
We schrijven het tegenwoordig bijna elke week: Het zijn hoogdagen voor de Belgische garagerock. Naast (veel) nieuw materiaal van Mind Rays, Mountain Bike en Equal Idiots losten ook Alpha Whale (foto) recent een nieuwe single, als teasertje voor de ep ‘Ok, sunshine’. De druggy surfrock van het Oostendse viertal krijgt een verrassend poprandje, al zweven er ook genoeg flarden Kinks en Strokes doorheen de track. Als dat nog niet overtuigend genoeg klinkt: check het nummer desnoods alleen al omdat er in de clip subtiel de draak wordt gestoken met een niet nader genoemd, populair Nederlandstalig groepje. Would you rather go to hell quickly, or to heaven in a more slow fashion?
Meer fijne gitaarmuziek komt van nieuwkomers Capibara, een Diests viertal dat voor de mix van z’n eerste ep naar Thijs Boyen trok (Bonzo en ex-Yawns). De kerel weet hoe lofi 90’s moeten klinken en creëert samen met de band een uniek sfeertje op ‘The day mr. burns stole the sun’: licht melancholische tokkels wentelen zich rond subtiel opbouwende solootjes, terwijl de drums er nog wat dreampop-allures bovenop gooien. Mooi.
Na de release van hun debuut, zo’n twee jaar geleden, ging het in eigen land al hard voor STUFF. Nu komen daar stilaan ook show in Engeland bij, gecombineerd met de release van album numero dos. Een tweede single doet alvast nog reikhalzender uitkijken: op ‘Fulina’ gooien Lander Gyselinck en co nog meer electronica dan voorheen door hun jazzblender, terwijl uiteraard ook de grillige en speelse songstructuur – toch een van dé troeven van de Gentenaars – ten volle wordt uitgebuit.
Van wie er ook een plaat in het verschiet ligt: J. Bernardt. De Balthazar-frontman liet met vorige tracks al horen dat ie het met zijn soloproject over een elektronische boeg gooit, en dat is op ‘Wicked streets’ niet anders. Genoeg dansbaarheid zelfs op dit uitgesponnen nummer, naast verrassende blazers en leuke ritmische details.
We steunen hem al van day one, de Antwerpse producer MAYEMI. Nog steeds een beetje een enigma ook, al hebben al z’n tracks zóveel potentieel voor verdere stappen. Op ‘Solid’ gaat Dries resoluut voor catchy danssferen door funky baslijntjes en prominente percussie (cowbells!), terwijl De La Soul lustig gesamplet wordt – hoe kan zoiets niét werken?