De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
Hoe lieflijk Gent waarschijnlijk ook aandoet voor de doorsnee toerist, de stad heeft een rauw kantje – niet in het minst in haar muzikale scene. Mind Rays zou wel eens de band kunnen zijn die hiervoor als metafoor geldt. Het viertal brengt een punky variant op lofi garagerock, en oogst daarbij lof tot bij de grote jongens: hun ep kwam uit op het LA-based Gnar Tapes, de nakende langspeler gaat via PNKSLM Recordings, dat dan weer gelinkt is aan Burger Records en Vice. Anyway, met ‘Demuie’ presenteert de band een tweede track van ‘Nerve endings’, die – voor hun doen – verrassend helder klinkt en zowaar meer dan twee minuten duurt, maar dankzij bakken fuzz en reverb in geen geval inboet aan vuilheid van de beste soort. De Gentse soort.
En daarom blijven we nog even onder dezelfde kathedraaltorens hangen, met een nieuw nummer van Crowd Of Chairs (foto). Het trio – ze wonnen De Beloften in 2015 – is een van de pareltjes bij undergroundlabel/-booking/-management Live Fast Die Young en brengt dit jaar nog z’n eerste album uit. ‘Paperguts’ maakt het fijn vertoeven in duistere postpunksferen en heeft bij momenten zelfs wat weg van jamsessie die The Birthday Party op een goeie avond ooit had kunnen hebben. Waarschuwing: de clip kan tot dystopische gevoelens leiden.
Drie keer Gent op een rij, deze week, met opnieuw een plaatje in het vooruitzicht en weer een waardige concoursvermelding: Coyote Melon mag de finale van Oost.Best! als uitblinker op z’n cv zetten. Binnenkort verschijnt hun eerste ep en die wordt nu mooi geteased met titeltrack ‘Coaster’. Gladde riffs en een sluipende ritmesectie leiden die beheerste Britpopvocals richting een radiovriendelijk doch spannend indienummer. Dat alles live in de Charlatan binnen twee weken, het overwegen meer dan waard!
Sorry, vier keer Gent. Hulder mocht in 2016 zowel een selectie voor De Nieuwe Lichting, HRR als De Beloften op z’n palmares schrijven – ‘potentieel zien’ is dan een understatement. En inderdaad, ook met een nieuwe single tonen Nick Benoy en de zijnen de kunst van intelligente folkpop aan en stuurt de band melancholie à la Isbells richting jaren 60.
Miaux is Mia Prce, een Antwerpse met roots in Sarajevo. Er wordt gefluisterd dat ze al op haar achtste met synths zat te experimenteren, en eigenlijk kunnen wij ons dat goed voorstellen: met dit lange, repetitieve ‘Laguna’ dompelt Mia je onder in Casio- en Korgklanken en haalt ze er met haar beatloos minimalisme vlotjes de experimentele kant van 80’s-synthmuziek bij. Binnenkort support van Thurston Moore, onlangs nog van Xiu Xiu-zijproject Hexa – ook te lezen als ‘midden tussen andere avant-gardistjes’.