De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
Is Kassett de frequentst circulerende artiest in Verse Vangst? We kunnen er ook niet aan doen, maar komen hem blijkbaar steeds maar opnieuw tegen, al heeft de huidige Soundcloud-cultuur natuurlijk ook een flink aandeel in het tempo waarin de jonge producer eigen tracks en collaboraties dropt. Kassett stopt daarnaast ook gewoon niet met nieuwe horizonten exploreren, waardoor wij in elk geval steeds geïntrigeerd én overtuigd blijven. ‘Destinyy’ is een van zijn meest opgefokte tracks tot nu – al hoeft dat niet te staan voor onverteerbaar, door een aardig future bass-gehalte én guestvocals van de enigmatische RIN.
Achter Russel Clay gaat Maxime Delclef schuil, een man die zich goed voelt in de donkerste krochten van electronicakelders. In het Brusselse FTRSND-collectief zit hij dan alleszins niet slecht, tussen gelijkgestemde producers als Palsembleu en Epitome. Verwacht echter niets als obscure technobeats: op deze ‘Shadows’ bijvoorbeeld gaat het er heel atmosferisch aan toe, al worden intensere synthuitbarstingen à la Arca ook weer niet geschuwd.
Le Colisée (foto) uit Brussel balanceert met zijn lichte synthpop al geregeld eens op het randje van de kitsch, en dat is met ‘Géraldine’ niet anders. Extreem melodische Franse gezangen, 80’s-gitaarfranjes en rare keyboardklanken zweven over een inconsistente beat. Maar over aandoenlijk, vrolijk en grappig gesproken, verdorie. Juist die clip blijft te vaag om ook maar iets zinnigs over te zeggen.
Op RSD dit jaar kwam de compilatieplaat ‘BOS sessions, the Ghent showcase edition #1’ uit. Ook de Gentse post-rock band If Anything Happens To The Cat draagt er zijn steentje op bij, met ‘Echo park’. Het werd een stevige kluit van bijna negen minuten, maar de band pakt het net dat ietsje anders aan dan meestal het geval in dat genre. Zo hoor je nogal wat vocale stukken de revue passeren en bestaat het nummer muzikaal ook uit verschillende luiken, die soms zelfs wat naar de kalme kant van And So I Watch You From Afar neigen. Die bombastische apotheose is misschien ietwat cliché, maar we moeten het nog hebben over de kers op de ‘Echo park’-taart: Fien Deman van I Will, I Swear én An-Sophie De Meyer van FÄR zingen mee.
London Bullet checken in de Indiestyle-databank levert niet veel meer op dan gedateerde Rock Rally-verslagjes en wat reclame voor hun rock-n’-rollfeestje, vorig jaar. Tijd om daar verandering in te brengen, want het punkviertal uit Deinze groeide de laatste jaren zonder overdrijven wél uit tot een half cultfenomeen binnen hun genre, met een livereputatie die zich allesbehalve liet tegenhouden door de grenzen van West-Oost-Vlaanderen. ‘5 more minutes’, hun debuut-lp, werd in een mooie DIY-traditie volledig zelf opgenomen en komt volgende week ook uit. Tot dan knalt ‘Rollercoaster’ gedurende een dikke minuut uw luidsprekers aan gort, no nonsense-gewijs.