De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Voor het vijfde jaar al intussen bundelen we met Verse Vangst wekelijks nieuwe Belgische releases die je misschien over het hoofd zag, maar het beluisteren meer dan waard zijn. And as always: support your local scene!
Je kan alles ook handig beluisteren in onderstaande Spotifylijst.
Net als de vorige single ‘Olympics of love’ kan deze nieuwe Bombataz al snel overkomen alsof de band een ‘veiligere’ weg is ingeslagen, richting MNM bijvoorbeeld, met synthpop waar hevig bewerkte vocals over single ladies alle aandacht opeisen. Geef het nummer echter een paar extra luisterbeurten en je hoort alsmaar beter de vintage Bombataz verscholen zitten in de strakke ritmes en gekke geluidjes die we van hen gewend zijn. Als ze zo doorgaan, krijgt ¡Kapao! met het aankomende debuutalbum een waardige, onvoorspelbare opvolger. (Staf)
Het is bijna een jaar geleden dat The Van Jets hun twee uitverkochte afscheidsshows in de AB speelden. De stilte na het vaarwel wordt nu opgevuld door frontman Johannes Verschaeve maar het soloproject is in geen enkel opzicht een poging om The Van Jets levend te houden. ‘James’ is een veel kleiner stukje muziek. Hij bezingt de kunstenaar James Ensor, met wie hij Oostende deelt als geboortestad. In het Nederlands klinkt mijmeren over de duinen het best en daarnaast dragen ook minimale bliepjes bij aan de intimiteit. (Michelle)
De Brusselse gebroeders Murenzi aka YellowStraps lieten met hun ambient al vroeg een wijds geluid horen. Wijdser, breder en internationaler, moeten ze gedacht hebben, want ze breidden hun geluid uit, er kwam een passage op COLORS en nu is er het ‘Yellockdown Project’ vol features. Hun crossover tussen soul, R&B en hiphop had trouwens altijd al een beetje een Londense vibe, dus het verbaast niet dat je op ‘The ballad’ de bas hoort van Rudi Creswick, die je misschien kent van Puma Blue, Oscar Jerome, Jamie Isaac, Loyle Carner, Jorja Smith, Tom Misch of Jordan Rakei. Niet te missen eigenlijk. Hoe dan ook, als de luchtige en smoothe muziek van die laatsten je kan bekoren, dan deze single ongetwijfeld ook. (Staf)
Terwijl ze beiden al niet bepaald om bands verlegen zitten, kruisten Sigfried Burroughs (Kapitan Korsakov, The K., Onmens, PAARD., …) en Tim De Gieter (Amenra, Every Stranger Looks Like You) zopas de degens voor een gloednieuw project. De naam geeft daarbij meteen een en ander prijs: als Doodseskader laat het duo immers nog maar weinig aan duistere dreiging liggen, dankzij een potige portie sludge die niet gespeend is van een rand groezelige hiphop. Sigfrieds vocal sleurt daar algauw nog enkele flarden grunge bij op eerste single ‘Lepers’, een track die z’n overweldiging verder uit niets meer puurt dan een handvol loodzware basdreunen. Straf debuut. (Gilles)
‘Ruwe diamantjes’, schrijven we aan het begin van deze rubriek. Dat is deze editie zeker niet uit de lucht gegrepen: ook van Cesar Quinn is er nog een debuutalbum op komst (‘Opal’) en de jonge artiest heeft daarvoor nog wel edelstenen als thema gekozen. Na het opzwepende, warme ‘Ruby’ en het zachtjes voortdrijvende ‘Turquoise’ is er nu het spannend flitsende ‘Citrine’. Wie wist dat zo’n lichte kleur zo gevaarlijk kon klinken? Of het nu om de zon gaat of de bliksem, ‘Citrine’ klinkt bij momenten even overweldigend als de natuur die het bezingt. (Staf)