De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Voor het vijfde jaar al intussen bundelen we met Verse Vangst wekelijks nieuwe Belgische releases die je misschien over het hoofd zag, maar het beluisteren meer dan waard zijn. And as always: support your local scene!
Je kan alles ook handig beluisteren in onderstaande Spotifylijst.
Met tentakels in tientallen andere hybride (jazz)projecten zaten de Gentenaars van Nordmann allerminst stil sinds ‘The boiling ground’ uit 2017 – onder meer MDCIII, The Milk Factory en SUMI kwamen zo met recente releases en begin juni volgt nog het solodebuut van saxofonist Matthias De Craene. Niettemin maakte een herenigd Nordmann ook tijd voor derde boreling, die ‘In velvet’ zal heten en dit najaar op Unday Records het levenslicht ziet. Als vooruitgeschoven single ‘Cascade(s)’ de toon mag zetten, lijkt de groep z’n energetische rock-infuus te gaan inwisselen voor kleurrijke melancholie, subtiele electronica en haast lyrische soundscapes – sferen waarin hun grooves eigenlijk des te intrigerender gedijen. (Gilles)
Na drukke tijden met Blackwave. en de release van hun langspeeldebuut ‘Are we still dreaming?’ heeft wederhelft Willem Ardui terug tijd en vooral inspiratie gevonden voor zijn Nederlandstalig soloproject. Op het eerste nieuw materiaal sinds ‘Meander’ twee jaar geleden blikt Ardui terug op een moeilijke en heftige periode: “Soms lijk ik het te vergeten. Ik leef op het ritme van mijn schaduw”. Eindelijk tijd voor bezinning nu. (Guillaume)
Tot op heden hotste hij hoofdzakelijk door de hiphopscene als producer, DJ, podiumnar en voltijds energiekeling bij Le 77, maar MORGAN houdt er evengoed een aaibare muzikale kant op na. Onlangs debuteerde de Brusselaar immers solo met ‘Dans le noir’, een soort uitgepuurde indie-soultrack die niets meer om het lijf heeft dan een wazige gitaarlijn en ’s mans doorwrocht, croonend gezang. Het zwalpt en swingt tegelijk – inderdaad, hoe vaak komt dát voor? Méér, Morgan! (Gilles)
Van Josefien Deloof over Josephine naar Josephien: het blijft afwachten hoeveel letters er nog inwisselbaar zijn, al lijkt het erop dat Josefien haar artiestennaam intussen officieel wilde vastleggen. Immers: voor het allereerst sinds ze twee jaar terug de publieksprijs op Humo’s Rock Rally mee naar huis nam, dropte de Brugse een heuse single. Wél vulde ze zonder enige release eerder al de Minard in Gent, en kon onder meer sets op Dranouter en Lokerse Feesten afvinken. De artistieke lat lag dus niet al te laag meer, maar met ‘Talk to me’ zweeft ze daar meteen moeiteloos overheen. Josephien’s vocal toont zich lichtvoetig in al die dynamische gelaagdheid, en leidt haar soulvolle pop richting regionen waar Hiatus Kaiyote of Khadja Bonnet al ‘ns durven passeren. (Gilles)
Aan het begin van de corona-quarantaine – of hoe je het in retrospect ook allemaal moet noemen – loste Bonzo z’n gloednieuwe single ‘Everyday’, maar zoiets is blijkbaar geen zoethoudertje voor maanden. Een nieuw idee ontsproot bijgevolg begin mei uit de hoofden van de Leuvenaars: twee keer per week gingen ze op zoek naar artiest die een nummer uit hun debuutplaat ‘Always, holidays’ onder handen mocht nemen. Dat ging meteen vlot: Tin Fingers, Mooneye, JAKOMO en meer passeerden onder meer de revue. Intussen zitten we aan cover nummer zes: die werd vorige week geleverd door TomTheBomb (ook wel: Tom Adriaenssens, zanger van The Guru Guru). Tom behield Bonzo’s voorliefde voor lofi in zijn versie van ‘Don’t overthink’, al verkoos hij een eerder digitaal instrumentarium voor een net-niet-stroperige pianoballad, en dat lijkt evenzeer geslaagd. (Gilles)