De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Voor het vijfde jaar al intussen bundelen we met Verse Vangst wekelijks nieuwe Belgische releases die je misschien over het hoofd zag, maar het beluisteren meer dan waard zijn. And as always: support your local scene!
Je kan alles ook handig beluisteren in onderstaande Spotifylijst.
Die nog steeds quasi verplichte isolatie rammelt stevig met de productiviteit van de gemiddelde muzikant. Waar de ene zich (soms al eens iets te) duchtig in de livestreams werpt, stelt de ander zowat alle plannen uit, terwijl ook de Corona-geïnspireerde nieuwe singles zich stilaan beginnen op te stapelen. Het bos door de bomen blijven zien is kortom niet altijd simpel meer, al gebeurde er deze week iets dat we je in dat verband niet wilden onthouden: na een stilte van negen jaar (!) beslisten Jason Dousselaere en Dijf Sanders om de synths nogmaals te kruisen als Teddiedrum, en zelf een gloednieuw quarantaine-lied te droppen. Nog niet eens halfweg in ‘Lockdown love’ wordt al duidelijk waarom de Belpop eigenlijk al die jaren naar Teddiedrum is blijven smachten: tussen discopop en glitchy indie in dolt het duo als vanouds met catchy falsetto’s, vintage synthesizerklanken en analoog aandoende drums, voor de gelegenheid perfect cheesy afgetopt met een sax-offensief van Mattias De Craene.
Groove alert! Gents groove alert, meer bepaald, en dan begint het al snel naar PAARD. te ruiken. Met ‘Oci’ loste het grenzeloze trio zopas een tweede nummer uit ‘Zalm’, de debuut-ep die gepland staat voor het najaar. Zo’n goed jaar geleden introduceerden ze zich al eens via een jam met dezelfde naam, waarbij wij vervolgens concludeerden dat de band “zich bijzonder moeilijk laat beteugelen” – op een woordspeling meer of minder keken we hier inderdaad nooit. Alleszins omschrijft zoiets PAARD. nog steeds even treffend: haast nóg losgeslagener dan voorheen gooien Wim Segers, Owen Weston en Sigfried Burroughs zich met al hun gewicht op de meest hitsige jazzritmiek vol flitsende grooves en vervormde spacefunkmelodietjes. Onnavolgbaar shtrak!
Wanneer hij de grenzen van z’n vibrafoon niet aan het aftasten is bij bovenstaande nozems, kan je Wim ook aantreffen als een van de stuwende krachten in Compro Oro. Met ‘Suburban exotica’ leverde het Gentse psychjazz-collectief vorig jaar nog een van dé Belgische platen van het jaar af, en deze week kondigden ze alweer een nieuw project aan: samen met de Murat Ertel, mede-oprichter van de Turkse band BaBa ZuLa, en diens partner Esma blikten ze de plaat ‘Simurg’ in, op de koop toe geproducet door dat andere Gentse global sounds-wonder Dijf Sanders. De uitgediepte dubvibes die single ‘Valley of disbelief’ uitrolt, hypnotiseren alvast even hard als dat ze doen dansen. Te markeren: releasedatum 19 juni!
Als lid van Raveyards toont STAKE-drummer Joris Casier al geruime tijd dat er ook stevige electronica-dampen uit z’n poriën durven ontsnappen, dus dat de man onlangs debuteerde met pikdonkere techno, hoeft niet al te sterk te verbazen. “Reisac is just me in my studio exploring the wonderful world of straight kicks. Sometimes dark, sometimes happy”, vat hij z’n soloproject zelf samen. ‘Kiss me electronique’ put als sidderende clubtrack toch vooral uit die eerste sometime, en jaagt je hand in hand met schichtige synths en een bonkende beat steeds verder een zweterige duisternis in.
De Gentse zangeres Dina Boshra zette eerder al enkele stappen in de brede muziekscene – onder meer als zangeres van de band Canves en als ex-deelneemster van The Voice – maar duikt naar eigen zeggen pas écht naar haar ware muzikale zelve als BOSHRA. Dat gloednieuwe soloproject, dat ze samen met producers Raf en Ben Cyran (10|10 Music) uitbouwt, fuseert Dina’s Arabische roots met alternatieve electropop. Gelinkt aan de broeierige sferen van Tsar B – dankzij mede-producer PJ ‘Moushi’ Cools – loodst ‘This town’ je binnen in BOSHRA’s wereld vol sonische eigenzinnigheid: tussen een lome beat, pulserende percussie en ijle melodieën in zweeft Dina met haar ritmische vocal richting bloedrode extase. Intens.