De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Voor het vijfde jaar al intussen bundelen we met Verse Vangst wekelijks nieuwe Belgische releases die je misschien over het hoofd zag, maar het beluisteren meer dan waard zijn. And as always: support your local scene!
Je kan alles ook handig beluisteren in onderstaande Spotify-lijst. Klik, lees, luister, volg, enjoy!
Vaarwel zeggen tegen het (succes)project dat je anderhalf decennia geleden mee oprichtte, makkelijk moet het niet zijn geweest. Patricia Vanneste gaf twee jaar geleden echter aan dat Balthazar haar artistieke urge niet langer volledig kon inlossen, en er andere roepingen klonken. Stil zat de muzikante inderdaad niet: ze versterkte zo de live-bezetting van Hydrogen Sea, richtte mee de band Oko Yono op en arrangeerde voor onder meer Tourist LeMC, maar vooral kon ze zich op gloednieuwe eigen muziek focussen.
Op een trektocht doorheen de Scandinavische bossen van anderhalve maand, vergezeld van niet veel meer dan twee violen, een micro, een laptop en haar stem, ontstond de blauwdruk voor Sohnarr. De vibrerende, slimme en krachtig gelaagde electronica die debuutsingle ‘Melomania’ deze week introduceerde – zowaar tien minuten lang! – speelt zich af in een spectrum tussen bezwering en vervreemding, met Björk, Max Richter en Portishead als artistieke peetouders. Zéér benieuwd dus ook hoe Sohnarr zich in full band-versie zal uiten – de Gentse Handelsbeurs is daarvan op 27 mei alreeds het toneel.
Tot nu stond Chibi Ichigo vooral bekend als de polyglotte rapper die het regelmatig in het Russisch en het Engels deed, maar op ‘Bloei’ dopt ze haar pen voor de eerste keer enkel in Nederlandstalige inkt. Erg toepasselijk, want op deze single geeft ze zichzelf bloot als nooit tevoren, wat door het afbreken van de taalbarrière nog duidelijker wordt. Op een weelderige beat van Remiisanders brengt ze een oprechte tekst over hoe moeilijk het soms is om je emoties naar buiten te brengen. – Tobias
“We love viby music. We love blue and pink”, opent de beknopte bandbio van SUMI. Het trio is geworteld in de bruisende Gentse jazzscene, maar intussen weet zelfs een leek dat dat genre-label nergens de lading nog dekt – iets dat deze krachtenbundeling alweer duidelijk maakt. Cyriel Vandenabbeele, Mattias Geernaert en Elias Devoldere viben inderdaad meteen een lekker eindje weg, met tweede single ‘Blue road’ als perfect visitekaartje voor die filmische klank. Er is geluisterd naar Dans Dans en Condor Gruppe, maar de drie rollen hun instrumentale composities uit in iets spaarzamere sferen, waarbij uitgepuurde ritmes hypnotiseren en melodieën steeds hoger gaan zweven. Dat drummer Elias hier al fluitend de outro op zich mag nemen, maakt dat allemaal nóg een pak intrigerender.
Lang niet de eerste keer dat Jakomo hier opduikt, maar zolang de Brusselaars op hun zelfverklaarde suave rock-golf ronddobberen en knapperige singles lossen, zien we daar ook niet snel verandering in komen. De vier kerels hebben verder ook fijne tijden voor de deur staan: zo spelen ze vanavond een gratis show in Kavka, mogen ze volgende week aantreden als halve finalist in Humo’s Rock Rally en liggen er een aantal vers ingeblikte songs klaar voor release, te beginnen met het net verschenen ‘Onlyu’. Ongeveer vanaf seconde drie vergeet je al dat het een druilerige dag in maart is: Jakomo roept naar aloude gewoonte een zwoele zon in z’n muziek en blijft termen als ‘laidback’, ‘slacker’ en ‘nonchalant’ duidelijk hoog in het vaandel dragen wanneer er met indiepop wordt geknutseld. Oscar Jerome op surfkamp met de jonge King Krule!
Ze bestaan hoop en al een goeie twee jaar, maar de trofeeënkast van het Brusselse viertal S O R O R blinkt intussen al bewonderenswaardig. Ze stonden zo al op Les Ardentes, speelden in Parijs, mochten zich support van welluidende acts als Moaning, The Mystery Lights, Dead Meadow en Esben and the Witch, wonnen onder meer de ‘Stoemp! Be for Music’-prijs van (toen nog) Poppunt én losten snel ook een eerste ep. Voor hun aankomende tweede plaatje zochten ze producer Koen Gisen op – zie ook onder (vele) andere Dans Dans, The Bony King of Nowhere, Flying Horsemen en Nordmann – en dat werd dan weer vorige week met single ‘Sister’ geteased. Iets verder weg van dat psychedelische klankenpalet van weleer, dompelt de groep zich anno 2020 onder in etherische triphop-sferen, waarbij statige bassen en ijle synths het perfect kunnen vinden met de doordringende vocals van Alice Ably. Wie in mei Les Nuits Botanique bezoekt, heeft met S O R O R nu officieel een extra ontdekking te doen.