Houdt de mens anno 2018 eigenlijk nog dagboeken bij, in tijden van doorgedreven digitalisering en de daaraan verwante alomtegenwoordige (social) media? Als de charme van dat neerschrijven doorheen de jaren inderdaad verdween, is het aan de kunstenaars onder ons om daar iets ánders mee te gaan doen. Jennifur – Hector Devriendt volgens het bevolkingsregister – heeft dat gesnapt, en trachtte via z’n muziek verschillende momenten met bijbehorend gevoel vast te leggen.
In een periode van drie jaar creëerde de Gentse producer zo acht songs, die elk op hun manier weergeven hoe hij toen telkens de wereld ervoer. Geen makkelijk gegeven, want zelf zegt Hector daarover dat de emoties die hij beleefde niet altijd deel meer van hem bleven tijdens dat proces, maar meer en meer eigendom werden van de nummers zelf. “Soms tegen mijn zin, omdat ik bepaalde gevoelens wou blijven koesteren, maar het kon ook als een verlossing aanvoelen. Een nummer was pas klaar als ik mijn emoties dankzij het nummer opnieuw kon beleven.”
Het album glijdt meeslepend van zachte electronica en etherische ambient naar holle techno-vibes en rake IDM, en passeert daarbij alles wat zich daar ook maar érgens tussen kan bevinden. Daarbij springt ‘Unwilling’ zo meteen in het oor: alsof de muzikale zielen van Nils Frahm, John Hopkins en Jan Jelinek zich versmolten en herrezen als een opflakkerend kampvuur, ontspint de track zich laag per laag, met zachte synths en ritmische samples als dansbaar fundament.
Heel ‘What happened between 2015 and 2018’ kan je via deze link beluisteren.