Nee neh, we zijn de nieuwe Cherry niet vergeten en ook niet dat Scott in de roos. Maar wel amai we zijn je aan het afmatten met een massa steeds subtielere verwijzingen naar de tien plonsjes van deze week. We zijn echter niet almachtig als Moses, dus wij vinden geen manier om Jaakko Eino Kalevi hier ongemerkt in te verwerken, edoch zijn we ook geen simpele ziel als Gabby om de hoek, dus breng me de mayo want bij mijn frietjes wil ik die altijd erop, in potjes vind ik stom. Veel succes met die laatste te ontcijferen, mag ik onze Spotifyplaylist onderaan met plonsjes aanraden als achtergrondmuziek?
Neneh Cherry – Kong
Haar hoogdagen in de popscene mogen dan even achter de rug zijn, de muziek van de Zweedse Neneh Cherry lijdt daar alles behalve onder. Voor haar nieuwe single schakelde ze zowel Four Tet en 3D (deel van Massive Attack) in, en dan weet je dat er een slow burner van formaat aankomt. De voorzichtig maar oh zo gevoelig gestrooide basnoten, de zwijmelende pianopatronen en daarbovenop die begeesterende stem, doe jezelf een plezier en druk op die playknop hieronder. (Zeno)
Ella Mai – Trip
In de VS heeft de Britse Ella Mai met ‘Boo’d up’ een gigantische zomerhit gescoord. Opvallend, omdat haar klassieke r&b helemaal anders klinkt dan wat er momenteel scoort in de hitparades. Met ‘Trip’ probeert ze nu de one hit wonder-status te ontwijken, en dat doet ze met succes. Haar nieuwe single is fris en dynamisch, het tempo is speels en pas na een paar luisterbeurten merk je wat voor oorwurm de Londense alweer op de wereld heeft losgelaten. Dat ze hiermee in Europa ook maar eens mag doorbreken. (Thomas)
Travis Scott – Stop trying to be god ft. James Blake, Kid Cudi, Philip Bailey & Stevie Wonder
Wij luisteren voornamelijk naar Travis Scott voor de waslijst aan fantastische features, en ook al is album ‘Astroworld’ vaak een zootje aan beat switches en te luide adlibs, straffe momenten liggen er wederom voor het rapen. Zo horen wij eindelijk nog eens een Drake in bloedvorm achteraan ‘Sicko mode‘, worden Pharrell, Tame Impala en The Weeknd verenigd om in elkaars weg te zingen, en is er het toppunt van onverwachte features op ‘Stop trying to be god’. Kid Cudi en Philip Bailey (zanger van discolegendes Earth, Wind & Fire) verzorgen het zijdezachte refrein waar potverdorie Stevie Wonder een geniale toets mondharmonica bij voorziet. En dan is er nog de heerlijk uitdeinende outro met James Blake zijn eindeloos gelaagde vocalen. Wij zijn blij te leven in een universum waar Stevie Wonder zijn toevoeging opstuurt voor de nieuwste trapbeat. (Zeno)
Matt Corby – No ordinary life
Laat je niet misleiden door de idyllische harp en strijkers in de intro van ‘Ordinary life’, Matt Corby schrijft nog steeds rake songs zonder blad voor de mond. “I feel as though I changed a lot”, schrijft Corby naar zijn fans. Op muzikaal vlak zijn er echter geen grote veranderingen. In dit nieuwe nummer, twee jaar na debuutalbum ‘Telluric’, merken we nieuwe invloeden van Sampha en Moses Sumney, vooral in Corby’s luchtige maar erg zuivere stem. (Guillaume)
Moses Sumney – Rank & file
Aan een rotvaart bestookt Moses Sumney onze trommelvliezen met het ene schot in de roos na het andere. Vorig jaar nog bejubelden we debuutalbum Aromanticism, nu is er ‘Rank & file’ dat diezelfde vliezen ongecontroleerd alle kanten uit doet stuiteren met zijn drukke handclaps en verhakkeld refrein. (Zeno)
GABI – Whole with you
Nadat GABI eerder een album uitbracht in samenwerking met Oneohtrix Point Never op het Software label, heeft ze nu getekend bij Double Double Whammy voor de release van haar nieuwe plaat. Voorproefje ‘Whole with you’ bevestigt alvast haar beklijvende zangtalent in een warm bad van subtiele strijkers en houtblazers. (Thomas)
Mura Masa & NAO – Complicated
Soms hoeft het helemaal niet ingewikkeld te zijn, en zo greep Mura Masa voor ‘Complicated’ terug naar zangeres NAO van zijn fantastische doorbraakhit ‘Firefly’. De beat leent gretig van de Bounce muziek en zorgt voor de zoveelste rake zomerpop van Mura Masa. (Zeno)
Jaakko Eino Kalevi – Emotions in motion
Die gekke Fin Jaakko levert nog steeds kleine psychedelische schilderwerkjes met fijne details en subtiele vegen seventiesrock. Op ‘Emotions in motion’ komt er eens een sax bij kijken, maar té melig wordt het nooit. (Zeno)
Kikagaku Moyo – Gatherings
Kosmische, stevig gekraute gitaartrips van zeven minuten zijn gelukkig niet gepatenteerd door King Gizzard & The Lizard Wizard. (Zeno)
Robyn – Missing u
Als wij goed kunnen tellen hebben wij acht jaar gewacht sinds Robyns laatste solosingle, een tijd waarin veel veranderd is maar niet haar oerdegelijk synthpopsound. ‘Missing u’ neemt ons terug naar onze zestienjarige zelf, en dat vinden wij eerlijk gezegd best prima. (Zeno)