Wat is er aan de hand met mei? Wij waren nog Janelle Monaé, Grouper en Half Waif aan het verwerken toen er op de deur geklopt werd. Het was niet de zomer die aan de deur stond, maar wel Jon Hopkins en Iceage met hun mokerhamer. Onze shortlist voor de eindejaarslijstjes – ja, het is pas mei – ontvlamde spontaan en we penden er een nieuwe. Kortom, hurrah voor muziek, en hurrah voor elf nummers die wij op repeat hebben staan. Deze elf nummers zijn ditmaal van Mattias, Pascal en Zeno. Onderaan vind je een handige Spotify-lijst met daarin alle plonsjes van het afgelopen jaar.
Iceage – Hurrah
Los van stijgende zeespiegels en extreme temperaturen blijft Iceage album na album indruk maken. Dat is op ‘Beyondless’ niet anders, en ‘Hurrah’ trapt de rit meteen stevig op gang. (Mattias)
Dawn Richard & Mumdance – Guardian angel
Op een nieuw album van Dawn Richard is het nog even wachten (begin 2019), maar niet getreurd, want ondertussen blijft de Amerikaanse r&b-ster wel singles droppen om de wachttijd draaglijker te maken, waaronder deze ‘Guardian angel’. Gesterkt door een Mumdance-productie – voorzien van een stevige portie strijkers – brengt Richard je met haar bezwerende stem vijf minuten lang in de hoogste der hogere sferen. (Pascal)
Childish Gambino – This is America
Vorig jaar zei Donald Glover dat hij nog één album zou maken en dan zou stoppen met muziek maken. Wanneer dat album er komt weten we nog niet, maar met ‘This is America’ laat de regisseur en acteur wel een heel eclectisch nummer op ons los. De plot glijdt van gospel naar een beat die meer als Death Grips klinkt dan de nieuwe Death Grips zelf én een Lil Pump-imitatie. Wij blijven kijken. (Mattias)
Braids – Collarbones
Twee jaar na hun laatste ‘Companion’-ep laten de Canadezen van Braids opnieuw van zich horen in de vorm van twee intieme popballads. In deze ‘Collarbones’ lijkt Raphaelle Standell-Preston de lijn van haar laatste Blue Hawaii-plaat door te trekken. De artieste exploreert hier verder relaties in het digitale universum en de verstorende impact van technologie daarop, een boodschap die door Standell-Prestons breekbare stem dat tikkeltje sterker binnenkomt. (Pascal)
Bed Rugs – Each side
Bed Rugs heeft met album ‘Hard fun grand design’ maar liefst 26 nummers toegevoegd aan hun catalogus. Terwijl wij die nog een laatste maal verwerken om ons oordeel niet voorbarig te vellen, kan je alvast wegdromen op opener ‘Each side’. Hun psychedelica glijdt steeds verder af naar de droompop, maar als Bed Rugs glijdt, doen ze dat in een stijlvolle slomo met vage casettekleuren. (Zeno)
Slow Mass – Suburban yellow
“Tweestemmige posthardcore met een emorandje” is een hokje waarin je Slow Mass kan proberen opsluiten. Op nieuwe single ‘Suburban yellow’ bewijzen ze niet te hoeven schreeuwen om intensiteit over te brengen. Hopelijk meer van dat op debuut ‘On watch’, dat volgende week vrijdag verschijnt. (Mattias)
Shygirl – O
Heeft de combinatie van Shygirls cool en een Sega Bodega-productie ooit al tot iets minder dan dansvloerwaanzin geleid? Nee hé? (Pascal)
Lost Under Heaven – Bunny’s blues
In een ver verleden was Ellery Roberts de excentrieke stem van WU LYF, dat helaas na het fantastische ‘Go tell fire to the mountain’ er de brui aan gaf. Maar in 2016 was Roberts plots terug met een nieuw project LUH, dat hij samen met zijn echtgenote Ebony Hoorn oprichtte. Ondertussen is dat acroniem een voluit geschreven bandnaam geworden, Lost Under Heaven. Op deze tweede single die dit jaar uitgebracht werd, is het Hoorn die ons van de ene uitbarsting naar de andere leidt. (Mattias)
Dasychira ft. Embaci – Talons
Dasychira bracht deze week met ‘Haptics’ zijn tweede ep uit, deze keer op FaltyDLs Blueberry-label. Daarop klinkt de Zuid-Afrikaans/New Yorkse producer vooral als een goede student van Arca. Op ‘Talons’ blaast Embaci’s geëmotioneerde zang de wriemelende elektronica extra leven in. (Pascal)
Protomartyr – Wheel of fortune
Protomartyr slaagt er wonderwel in om zichzelf album na album te overtreffen, en zelfs een ep van de postpunkers uit Detroit belooft een hoogstandje te worden op basis van deze eerste single. De vrouwenstem en extra gitaar die je hoort is afkomstig van Kelley Deal, tweelingzus van Kim. (Mattias)
Trevor Powers – Playwright
Nadat Youth Lagoon het na ‘Savage hills ballroom’ voor bekeken hield was het een lange tijd stil rond Trevor Powers, mastermind van het project. Nu vertoont de artiest onder zijn eigennaam met ‘Playwright’ eindelijk een nieuw teken van leven. In de vorm van een verstillende song stelt Powers zich doorheen effecten broos als altijd op, aangekleed met glitchy elektronica en gebroken harp- en pianotonen. (Pascal)