We vliegen maar meteen met de deur in huis, de bel deed het namelijk niet: het ware mensenleven heeft deze jongen een negen-tot-vijfbaan voorgeschreven en bijhorend het privilege afgenomen om veel te knutselen als badmeester van deze plonsjes. Maar niet getreurd! Deze naïeve knul gaat nog even door in de lachwekkende veronderstelling dat volgende week beter zal zijn. De weg naar de verzuring is lang en nog amper ingezet, dus voorlopig hou ik het nog niet voor bekeken. De voorbije maand smeet boer Tobias weer een karrenvracht aan plonsjes binnen, en ik had nog een paar losse exemplaren liggen om door de soep te draaien, resulterend in een maaltijdwaardige mix van hiphop, techno, pop en gabber (waarom niet ook). Onderaan vind je een handige spotifylijst met de plonsjes van afgelopen jaar.
Gabber Modus Operandi – Tekyan
Bij het woord ‘gabber’ denk je wellicht spontaan aan Hollandse kletskoppen, maar het Indonesische duo Gabber Modus Operandi bewijst dat ze het aan de andere kant van de wereld minstens even goed kunnen. In augustus brachten ze hun album Hoxxxya uit, waarop ‘Tekyan’ een van de uitschieters is. Het is een ware kletser van een track met een beat die even grotesk is als de album art die ermee gepaard gaat. (Tobias)
Grimes & i_o – Violence
Grimes heeft de afgelopen jaren al een paar albums beloofd en weer geschrapt, maar nu lijkt ‘Miss_Anthrop0cene’ er dit najaar eindelijk echt te komen. Vorige single ‘We appreciate power’ (waarvan nog niet duidelijk is of die op het album verschijnt) was een experiment met industriële rock, maar op ‘Violence’ slaat ze de handen in elkaar met EDM-producer i_o om terug te keren naar haar bekende zweverige doch dansbare geluid. (Tobias)
CJ Bolland & The Advent – Camargue (Enrico Sangiuliano remix)
Nog voordat zelfs maar mijn conceptie begonnen was, draaide Belgische legende CJ Bolland al druk aan de knoppen van zijn TR-909 drummachine. ‘Camargue’ werd zo een internationale rave hit op Gents label R&S (dat in datzelfde jaar ook de eerste Aphex Twin EP uitbracht), en zo blijft CJ Bolland ook bij de technobonzen van nu een man om naar op te kijken. Adam Beyer verzamelde zijn kompanen op label Drumcode om een update te maken 27 jaar later. Enrico Sangiuliano behield de hartverwarmde, kippenvel inducerende melodie, maar ‘Camargue’ beukt harder dan ooit te voren. (Zeno)
Thaiboy Digital – Nervous
Op zijn tweede single voor het ‘Legendary member’ album dat later deze maand dropt laat Thaiboy Digital zich van zijn koelste kant. De beat is minimaal maar gaat hard en de Thais-Zweedse rapper flowt er stoïcijns op los – uiteraard gedrenkt in de autotune. (Tobias)
A. G. Cook – Lifeline
PC Music labelbaas A. G. Cook bracht een nieuw nummer uit en daarop schippert hij als vanouds tussen futuristische ironie en oprechte emotie. ‘Lifeline’ is een bevreemdende autotuneballade die ondanks de machinale sfeer toch een gevoelige snaar weet te raken. (Tobias)
Four Tet – Lahaina noon
Niemand behandelt de drums als Four Tet. Zijn nieuwe EP ‘Anna painting’ staat weer vol met knetterende, vonkende, springende en pruttelende bongos. Voeg daarbij zijn immer melancholisch gevoel voor melodische soundscapes en je hebt te pakken waarom de man al tien jaar op handen wordt gedragen. (Zeno)
Have A Nice Life – Sea of worry
Have A Nice Life is een van de beste post-punkacts en in november komt het duo onze gemoederen weer bederven met een nieuw album. Dan en Tim staan bekend om hun neerslachtige geluid, maar op de eerste single laten ze een meer up tempogeluid horen, met zelfs enkele meezingbare ‘ooooOOOOoooh’-refreintjes. Toch zijn de zwartgallige emoties waar we ze voor kennen niet afwezig, deze keer kunnen we gewoon wat harder met ons hoofd schudden terwijl we de zinloosheid van het bestaan contempleren. (Tobias)
Algiers – Can the sub_bass speak?
Algiers’ nieuwe single klinkt alsof de band naar Kendrick Lamars ‘For free?’ geluisterd heeft en het allemaal niet radicaal genoeg vond. Can the sub_bass speak is een neurotisch freejazz stuk waarover frontman Franklin James Fisher en spoken word gedicht uitoefent waarin hij immer relevant raciale kwesties aansnijdt. (Tobias)
Ho99o9 – Yellow tape (error)
We zagen Ho99o9 in April nog maar aan het werk, maar dankzij de release van hun nieuwe EP kunnen we alweer niet wachten tot het punk-hopduo een Belgisch podium komt afbreken. Voor ‘Yellow tape (error)’ is een waanzinnig smerige banger die garant staat voor mening opgeblazen speaker. (Tobias)
Lana Del Rey – How to disappear
‘How to disappear’ heeft maar weinig gemeen met zijn bijna-naamgenoot vanop Radioheads ‘Kid A’, het nummer is warm, weids en verwelkomend in tegenstelling tot het beklemmende ‘How to disappear completely’. Maar laten we even op de zaken vooruit lopen en stellen dat ‘How to disappear’ ook zo’n onwaarschijnlijk tijdloze brok in de keel is, de onuitgesproken woorden na een avond waarin te veel gezegd is. (Zeno)
Brockhampton – Dearly departed
Op hun nieuwe album ‘GINGER’ horen we de boyband Brockhampton openhartiger over hun gevoelens dan ooit. Het meeste indruk wekt ‘Dearly departed’, een hevig door psychrock geïnspireerde track waarop de groepsleden hun boekje opendoen over Ameer Vann, die de groep moest verlaten wegens seksueel geweld en het plannen van inbraken bij de andere groepsleden. Vooral de laatste verse van Dom McLennon is een indrukwekkend rauwe uitbarsting van emotie. (Tobias)
Swans – It’s coming it’s real
Na de release van ‘The glowing man’ benadrukte Michael Gira dat die plaat het einde was van Swans ‘in zijn huidige vorm’, maar het project is daarmee duidelijk nog niet afgesloten. ‘It’s coming it’s real’ is de eerste single van Swans in zijn nieuwe vorm en is geschreven met de hulp van de zussen Maria en Anna von Hausswolff. Het nummer lijkt inderdaad afscheid te nemen van de zware epossen van Swans’ recente trilogie, en leunt dichter aan tegen het folkrockgeluid vanop onder andere ‘The burning world’ of Gira’s soloproject Angels of Light. (Tobias)
Charli XCX – February 2017 (feat. Clairo & Yaeji)
Buckle up, want Charli XCX laat volgende week het beste popalbum van het jaar los op de wereld. Na ‘Gone’, ‘Cross you out’ en ‘Warm’ krijgen we daar een vierde en vermoedelijk laatste voorsmaakje van. De tracklist van ‘Charli’ is volgepropt met veelbelovende features, en ze slaat ze op dit nummer de handen in elkaar met rijzende indiester Clairo en Koreaanse house-artiest Yaeji. ‘February 2017’ is een triomfantelijke popsong geworden die ons watertanded doet smachten naar de release van het volledige album. (Tobias)
Liturgy – God of love
Liturgy is een soort van enfant terrible in het blackmetalwereldje. Niet omdat ze kerken verbranden of fascistische stromingen aanbidden zoals sommige van hun genregenoten, maar omdat de frontman Hunter Hunt-Hendrix (ja, dat is z’n echte naam) een nogal pretentieus manifest heeft geschreven over het genre en omdat de band graag de loop neemt met de ongeschreven regels van het genre. ‘God of love’ is opnieuw een track waar de puristen best ver weg van blijven, maar wie zijn black metal graag met een hoop hoeken af heeft zal hier weer een transcendentaal -zoals ze het zelf graag noemen- stukje muziek in horen. (Tobias)
Klangkuenstler – Razor
De nieuwste release op label Second State, waar ook Amelie Lens haar ding bij doet, heeft zijn naam niet gestolen. ‘Razor’ is een vlijmscherp staaltje aardedonkere techno, een stampende messenfabriek op het scherp van de snee, zo je wil. (Zeno)
Danger Incorporated – Wassup phonies
Het duo Danger Incorporated specialiseert zich in bedwelmende trap-r&b. Op nieuwe single ‘Wassup phonies’ klinken de autotune crooners exact zoals we van hen verwachten, maar voegen ze een gitaar toe aan de mix om het geheel fris te houden.
Cult of Luna – Lay your head to rest
Ook post-metaltitanen Cult of Luna brengen deze maand nieuw materiaal uit. De tweede single ‘Lay your head to rest’ brengt weinig verrassing, maar lost wel de verwachtingen in die we van deze band hebben: monumentaal zware riffs met een vleugje laagje melancholie erdoor verweven. (Tobias)
Danny Brown – Dirty laundry
Met ‘Atrocity exhibition’ maakte Danny Brown in 2016 een van onze favoriete hiphopplaten. Ondertussen is er echter veel veranderd voor de rapper: hij liet zijn iconisch kapotte gebit herstellen en hij knipte zijn haar kort. Wat echter hetzelfde bleef is zijn nasale stem, die we in deze nieuwe single weer heerlijke stemacrobatiek horen doen over een relatief minimalistische beat, geproduceerd door Q-Tip van A Tribe Called Quest. (Tobias)
Injury Reserve – HPNGC (feat. JPEGMAFIA & Code Orange)
Dat Injury Reserve en JPEGMAFIA (alweer) de handen ineenslaan verrast ons niet, maar het feit dat hardcoreband Code Orange in de mix betrokken wordt doet onze wenkbrauwen toch even omhoog gaan. Het feit dat er van hun agressieve gitaargeluid verder niets te horen is op dit nummer laat ons enkel verwarder achter, maar dat kan de pret niet bederven want voor de rest is dit gewoon een heerlijk onheilspellend rapnummer. (Tobias)
Liz – BTR 2GTHR
Eveneens afkomstig uit de PC Music-stal is Liz, die met ‘BTR 2GTHR’ je dag komt opfleuren. Dit lied is een heerlijke retrostamper en balanceert met z’n springerige beat op het randje van kitsch, maar tuimelt er net niet over met een verslavende dansvloervuller als resultaat. (Tobias)