Dit jaar geen Belg die als eerste over de streep rijdt in De Ronde, dus er is volgens de traditie geen reden tot vieren. Wij zorgen gelukkig voor een reden tot vieren die niets te maken heeft met een passage uit een eeuwenoud boek, noch met het zoeken en vreten van bergen chocolade. Nee, wij presenteren de tien beste nummers van de voorbije week, ofte PLONSJES! Onderaan vind je een handige Spotify-playlist met alle plonsjes van het jaar tot nog toe in. De selectie van deze week komt van Pascal, Zeno, Daan, Tobias en Mattias.
The Weeknd – Call out my name
In 2011 dropte The Weeknd drie mixtapes met een duistere, druggy insteek die het geluid van r&b de komende jaren sterk zou beïnvloeden. Op zijn verrassings-ep ‘My dear melancholy,’ zoekt de Canadees na zijn relatiebreuk met Selena Gomez terug de donkere sferen van die tapes op, zonder de productionele verfijning van ‘Starboy’ te verlaten. In de opener ‘Call out my name’ stort Tesfaye al croonend zijn hart uit op een trage beat met een sample uit Nicolas Jaars ‘Killing time’ als begeleiding. (Pascal)
The Voidz – Pyramid of bones
Voor al wie zich ooit afvroeg hoe Julian Casablancas zou klinken op een metalbreakdown is er nu ‘Pyramid of bones’ met zijn averechtse vriendenkring van The Voidz. Worden erbij geleverd: trashy drums, groteske gitaarsolo’s en jawel, enkele oerschreeuwen. Smaakt naar meer zeg je? Vergeet dan niet te luisteren naar het nieuwe album Virtue, uit sinds vrijdag. Wij kunnen alvast verzekeren dat je je niet zal vervelen, maar meer beloven we niet. (Zeno)
Tyler The Creator – OKRA
OKRA (hoogstwaarschijnlijk niet vernoemd naar de vereniging voor “bruisende 55-plussers”) is duidelijk een spielerei van Tyler The Creator. De track is een los nummer dat een eind verwijderd ligt van de sound vanop ‘Flower boy’. Ook tekstueel moet niet veel verwacht worden, maar dat maakt het net zo goed. ‘OKRA’ is zo’n nummer waarop Tyler zijn wacky kant volledig vrij laat, en dat maakt het des te meer fun. (Daan)
Launder – Keep you close (ft. Soko)
Wij zouden graag eens door het adresboekje van Launder bladeren. Achter dat alias zit de Amerikaan John Cudlip, die na zijn verhuis naar Los Angeles Jackson Phillips (Day Wave) ontmoette en samen met hen dit shoegazeproject begon. Al snel werden Zachary Cole Smith (DIIV) en Soko opgebeld, en samen namen ze een eerste ep ‘Pink cloud’ op die op 27 april verschijnt. “Controversy is all they can think about” zingt Soko in de nieuwste single, met een stem die veel vastberadener klinkt dan het tien jaar oude (!) hitje ‘I’ll kill her’ waarmee ik haar helaas voor altijd zal associëren. Een sterk team dus, en het resultaat is navenant.(Mattias)
Snail Mail – Prestine
Als ik nog steeds mijn 18-jarige, smoorverliefde zelve zou zijn, was dit hét nummer geweest. Hét Nummer. Dat ene nummer, dat perfect toepasbaar is bij je eigen liefdesperikelen, zonder stroperig te wezen, dat je op repeat kan luisteren om dat de artiest je gewoon snápt. Nu, ik ben geen 18 jaar meer, en qua perikelen valt het ook wel mee, maar voor de volle 4:55 minuten was ik even helemaal terug. (Zeno)
Zeal & Ardor – Gravidigger’s chant
Zeal & Ardor is het muzikale project van Manuel Gagneux dat black metal mengt met de Afro-Amerikaanse genres uit de tijd van de slavernij. Op de nieuwe single ‘Gravedigger’s chant’ blijven de metalinvloeden eerder beperkt, maar wat overblijft is een passioneel soulnummer met een heerlijke gritty ondertoon. Het is nog niet volledig duidelijk of de zwaardere gitaren meer aanwezig zijn op de rest van het nieuwe album (dat in juni uitkomt), maar met dit nummer als voorproevertje zijn we alvast erg nieuwsgierig naar het uiteindelijke resultaat. (Tobias)
DJ Existential Crisis – Raised by wolves
Tijdens het eindeloos doorklikken op Youtube om goede housenummers te ontdekken belandde ik op dit nieuwe nummer van DJ Existential Crisis. Mijn aandacht werd getrokken door de excentrieke artiestennaam, maar ik bleef uiteindelijk luisteren voor de aanstekelijke “after all we’ve been throoooough”-sample en extreem dansbare baslijn. Mochten er een paar DJ’s meelezen: met deze track krijg je mij zeker los op de dansvloer. (Tobias)
RUI HO – Albafica
Op ‘Albafica’ injecteert Rui Ho post-clubstructuren met Oost-Aziatische instrumentatie en een dosis trance. Het geheel bouwt traag op, beukt stevig en dreigt onophoudelijk, maar meer dan een bom die tot barsten komt, is het een een intense, duistere ervaring die de wachttijd voor de onvermijdelijke explosie soundtrackt. (Pascal)
Puma Blue – Moon unda water
Op het eerste gehoor denk je dat Puma Blue een oestrogeenrijke versie van King Krule is, maar niets is minder waar. De Londense producer Jacob Allen vibet naar eigen zeggen met zowel J Dilla als Grouper en bracht vorig jaar een eerste ep (‘Swum baby’) uit die broeierig balanceert tussen folk, jazz en hiphop. Wie in de slaapkamer indommelt bij Rhye, houdt het met deze nieuwe single ‘Moon unda water’ ongetwijfeld langer vol. (Mattias)
Unknown Mortal Orchestra – Everyone acts crazy nowadays
Koebellen en een intro die knipoogt naar de samenwerking van Paul McCartney en Michael Jackson: het mag duidelijk zijn dat de liefde voor de jaren tachtig nog niet bekoeld is bij Unknown Mortal Orchestra. Eerste single van de nieuwe plaat ‘American guilt’ deed nochtans vermoeden dat UMO zou teruggrijpen naar zijn ontregelde gitaar, maar dat blijkt loos alarm. ‘Everyone acts crazy nowadays’ moet qua dansbaarheid niet onderdoen voor ‘Can’t keep checking my phone’ en smokkelt zelfs enkele subtiele strijkers in de mix. (Mattias)