Best Kept Secret zit er weer eens op. En het is voorbij ge-vlo-gen. Engszins vreemd, gezien de drukkende hitte die zijn stempel tot in de geschiedenisboeken van het festival eeuwig zal hebben gedrukt. Welke andere acts dan weer voor ons van editie zullen bij blijven, vind je hieronder. Geschreven door Yannick Verhasselt en Louis Keymeulen. Beelden door André Joosse.
Young Fathers
Young Fathers – Best Kept Secret
“Het vijftal was een plezier om te aanschouwen. De synergie droop van het podium af zoals bij ‘Wow’ of het daaropvolgende ‘Get up’. Hun meerstemmigheid gaf bepaalde cuts een extra dimensie die je enkel live kunt aanschouwen – zeker wanneer ze dermate enthousiasme worden gebracht. Bij momenten (‘Rain or shine’, ‘Ululation’ of oudje ‘I heard’) voelde hun concert niet aan als een show, maar als een viering van muziek.” (Yannick)
The Mars Volta
The Mars Volta – Best Kept Secret
“The Mars Volta en hun indrukwekkende touring bandleden slaagden erin het onmogelijke te bereiken op deze editie. Het publiek was dermate betoverd door het muzikale vakmanschap van de groep, en de magnetische persoonlijkheid van Bixler-Zavala, dat ze voor even de verzengende hitte uit het oog verloren. Op bepaalde momenten was de Two compleet ondraaglijk en wou alleman na het optreden vliegensvlug naar buiten om schaduw en drinkbaar water te zoeken, onszelf incluis. Bij dit optreden wilden we gewoon dat het nog een uur langer duurde.” (Louis)
[Lees hier de volledige recensie]
Caroline Polachek
Caroline Polachek – Best Kept Secret
“In een uurtje fietste Polachek langs ‘Pang’ en ‘Desire, I want to turn into you’ en haalde ze vooral haar grootste hits uit de platen. Verrassend genoeg speelde ze ‘Sunset’ en ‘I believe’ – twee deep cuts die ze overigens verbluffend bracht. Elders konden nummers als ‘Billions’, ‘Caroline shut up’ of ‘Ocean of tears’ uiteraard niet ontbreken. Afsluiten deed ze met ‘So hot you’re hurting my feelings’ – iets wat ze gisteren bij het luide en enthousiaste onthaal ervaarde.” (Yannick)
Aphex Twin
“Hoewel het wat in trekken en sleuren was, werkte James effectief ook wel toe naar een moment van pure catharsis. Het laatste halfuurtje was er eentje die in vet een voetnoot van Best Kept Secret verdiend. De man speelde met steeds hevigere idm waarna die prompt overging in pure noise. Hoewel het geluid het eerste halfuur verrassend stilstond, leek ook dit (als de visuals) crescendo opgetrokken. Loeiharde speedcore, power electronics en noise (Slikback?) lieten de boxen van het festival op hun grondvesten daveren. Met de lompe sloophamer zo ging het enigma nog een laatste maal tekeer, waarna hij even mysterieus als hij zijn kooi was opgeklommen via een handgebaar het podium afdroop.” (Yannick)
[Lees hier de volledige recensie]
Alvvays
Alvvays – Best Kept Secret
“De Canadezen stonden eerder deze week al eens in Brussel, maar werden op Best Kept Secret wél getrakteerd op een enthousiast publiek. Zoals steeds wikkelt Molly Rankin er weinig doekjes om. “We have some songs for you. And are gonna play em fast“. Zo gezegd zo gedaan, want de band knalde er in een uurtje wel veertien nummer door. En deed dat splijtend.” (Yannick)
Psychedelic Porn Crumpets
Psychedelic Porn Crumpets – Best Kept Secret
“Het is moeilijk te geloven, maar de psychedelische progrockers van down under hebben één van de beste sets van het festival afgeleverd. Er zijn weinig andere namen, zelfs headliners, die erin slaagden om zoveel emotie en liefde los te weken bij het publiek. Op het einde van het concert werd de band getrakteerd op een halve flashmob waarbij een vijftigtal mensen gingen neer zitten om de ‘rowboat‘ te doen in het midden van de tent. Alsof ik nog niet genoeg maritieme verwijzingen heb gemaakt in dit verslag. Deze redacteur zijn benen zullen vervangen moeten worden, maar het was iedere kramp volledig waard.” (Louis)
[Lees hier de volledige recensie]
Charlotte Adigéry & Bolis Pupul
Charlotte Adigery & Bolis Pupul – Best Kept Secret
“Eindigen deden ze natuurlijk met ‘Thank you’. Hoewel de single met sarcastische toon geschreven is, was het op Best Kept Secret volledig oprecht. Het publiek droeg hen op handen. De lat ligt op de komende optredens op het festival dit weekend ontzettend hoog, en dat is uitsluitend te danken aan onze magnifieke landgenoten. Er werd ritmisch erop los gedanst, en de plankenvloer deed dienst als metronoom waarbij iedere toon door de voeten ging.” (Louis)
[Lees hier de volledige recensie]
The 1975
The 1975 – Best Kept Secret
“De show was gevuld met nummers van hun hele discografie; hits als ‘Oh Caroline’, ‘About you’ en ‘I’m in love with you’ passeerden uiteraard de revue – die bovendien al even luid werden mee gekeeld als oudjes ‘Chocolate’ of ‘Somebody else’. Al bleef de band niet per se heel erg stilstaan bij het voorstellen van de meest recente plaat. Toch dunde het publiek na een tijdje wel uit, het is er ons het raden naar waarom precies want Healy en co brachten een headlinewaardige show. De band werd zo onder meer uitgebreid met een saxofonist, een extra backingzangeres (die enkele keren heerlijk inviel), een gitarist en meer. En deze hadden stuk voor stukken allen hun meerwaarde. ‘I couldn’t be more in love’ en ‘Be my mistake’ waren om een traantje bij weg te pinken, ‘Love it if we made it’ catharsisch, ‘Robbers’ met een zwijm nostalgie. The 1975 was het perfecte voorgerecht voor The Chemical Brothers – inclusief prachtig ogende ondergaande zon aan het strand.” (Yannick)
The Comet Is Coming
“Wat zullen we ze missen. The comet has come en is met een wonderlijk schijnend licht opgebrand in de atmosfeer. Brokstukjes Shabaka, Dan en Max zullen nu andere muzikale oorden opzoeken. Er is geen twijfel mogelijk dat al degenen die gisteren om middernacht The Secret verlieten, nu al hopen op een spoedige reünie.” (Louis)
Black Country, New Road
Black Country, New Road – Best Kept Secret
Op het podium is de groep nog steeds dezelfde. Een groep van introverte, hypergetalenteerde, nerdy multi-instrumentalisten. Ook al is de dankbaarheid voor het applaus zeker aanwezig, verhult de groep het onder een deken van sarcasme en verlegenheid. Black Country, New Road floreert eigenlijk in een intieme setting. Maar zelfs op een festival als Best Kept Secret, dat allesbehalve aan dit criterium voldoet, is de groep even authentiek. Spreken met de vingers die foutloos het meeste uit de instrumenten halen. Gitaar, banjo, dwarsfluit, en zelfs het bespelen van de basgitaar met een strijkstok. Ze halen alles uit de kast, maar doen het met een gestreken gezicht en zonder greintje vermoeidheid. BC, NR is een collectief in de puurste zin van het woord. (Louis)