Gekozen en beschreven door Bart, Hanne, Max, Matthias en Thomas zijn hier 20 nieuwe liedjes die wij op repeat hebben staan. De keuzes zijn eclectisch maar steengoed (duh) en kan je ook nog beluisteren in onze handige, onderstaande Spotify-lijst. Vergeet ook zeker niet de tekstjes van onze schrijvers te checken, altijd boeiend voor wat achtergrondinformatie.
Zola Jesus – Exhumed
Kan Zola Jesus anno 2017 verbeten uit de hoek komen? Als we mogen afgaan op ‘Exhumed’, de net geloste voorloper uit het in september te verschijnen album ‘Okovi’, dan zit het op dat vlak nog dik snor. Venijnige synths zetten het nummer in, waarna dreunende percussie en vrouwelijk gekrijs ons helpen om onze overbodige manier op de wildst mogelijke manier te kanaliseren. (Bart)
Beak> – Sex music
Nieuws uit Bristol! ‘Sex music’ legt meteen een strakkere, dansbaardere beat aan de dag dan we gewend zijn van vorige album ‘>>’; daar speelde de electronica eerder een begeleidende rol voor de vervormde vocals en diepe baslijnen. Hier is de synth duidelijk met een kus van de juffrouw een bank vooruit geschoven, al zijn alle andere instrumentale lagen wel nog degelijk aanwezig. Bovendien doet het nummer zijn naam alle eer aan: het repetitieve, stemloze ‘Sex music’ lijkt ons perfecte begeleiding voor carnale interactie, ondanks het schattig dansende ijsbeertje in de videoclip. (Hanne)
Toro y Moi – Girl like you
Toro Y Moi heeft zijn synths teruggevonden! En hij kapt er zelfs nog wat autotune bovenop. Niet dat Chaz Bundick het slecht deed met gitaren, integendeel zelfs. Toch doet het deugd om hem terug in hogere 80s sferen te horen. ‘Girl like you’ is synthpop met een vette R’nB-knipoog. Als invloeden voor zijn nieuwe album citeert Bundick onder andere Frank Ocean en Oneohtrix Point Never, al is Blood Orange hier ook niet veraf. ‘Boo boo’ verschijnt trouwens al op 7 juli. #summerjam (Max)
Superorganism – Nobody cares
Beeld je in hoe groot, bizar en verwarrend de wereld door de ogen van een kind is. Of beter, door de ogen van een volwassene die stiekem nooit volwassen is geworden. Dit is het derde nummer dat Superorganism uitbrengt en nu al verkeren wij in een jubelende stemming. Op het braakland tussen onschuldige indie en progressieve elektronica groeien vreemde bloemen. (Matthias)
The Clientele – Lunar days
Mellow, zoet, nostalgisch en heel mooi, zo kunnen we de nieuwe van The Clientele beschrijven. Het is van 2010 geleden dat deze Brittten nieuw materiaal uitbrachten. Als we tijdens de cheesy lyric video onze ogen dichtknijpen, kunnen we volmondig beamen dat het het wachten waard was. (Matthias)
Joey Fourr – Luv is a disco ball
Wie had gehoopt dat de synthpop van Mac DeMarco wat meer cheesy klonk, kan ongetwijfeld deze ‘Luv is a disco ball’ van Joey Fourr wel appreciëren. Het nummer blijft voorlopig een beetje steken qua plays op streamingsdiensten, maar geloof me: hier schuilt echt een culthitje in. (Thomas)
Ji Nilsson – Save me for later
Er zijn weinig altpopartiesten die tegelijk zo consistent hits afleveren en zo consistent overlooked worden als Ji Nilsson. De blauwharige Zweedse klinkt zoals menig landgenoot (denk aan balearic house) verrassend exotisch in haar productie, maar stelt vooral de show met haar engelachtige, dreamy vocals. ‘Save me for later’ is misschien niet het beste nummer uit haar oeuvre, maar wel weer eentje om zwaar op repeat te zetten. (Thomas)
Amelia Airhorne – NY is red hot
The Knocks en Skylar Spence (die man!) hebben een verrassend nieuw project gestart: Amelia Airhorne. Ze zwierden al meteen een hele plaat op het internet en deze ‘NY is red hot’ lijkt me de perfecte plek om te beginnen. Het is een hedendaags disconummer zoals je dat zelden hoort, lekker uitbundig en met genoeg retrogeluiden om een authentiek gevoel af te geven. (Thomas)
Susanne Sundfør – Undercover
Vergis je niet: Susanne Sundfor mag dan niet de hipste marketingtrucjes hanteren, weinig bekendheid vergaard hebben in België ondanks een uitgebreid oeuvre en liedjes schrijven die het best als ballads te beschrijven vallen, toch maakt de Noorse opmerkelijk sterke popmuziek. ‘Undercover’ is zo’n mooi pianoliedje met lichte folktoets dat verraderlijk goed is, vooral wanneer Susanne naar het einde toe alle registers opentrekt. (Thomas)
Amy O – Sunday meal
Als Winspear nieuwe muziek uitbrengt, zijn wij er als de kippen bij om het gehoord te hebben. De laatste signee van het Amerikaanse label heet Amy O en maakt het soort underground indieliedjes waar we hier zo gek op zijn. Met wat naïeve zang, fladderende synths en een bij de pinken, rammelend refrein laat de singer-songwriter hier indiepop met de juiste dosis speelsheid en urgentie horen. (Thomas)
Blondes – KDM
In de fringes van de electronica blijft het tegendraadse Blondes lekker zijn eigen ding doen. Heel erg verbazend is het dan ook niet dat ze voor hun nieuwe release tekenden bij Renaat & Sabine. ‘KDM’ is waarschijnlijk nog het meest van al techno, maar dan toch van de experimentele soort die stomende sferen verkiest boven weinig subtiel gedreun. (Thomas)
Young Thug – Relationships (feat. Future)
Voor z’n nieuwe langspeler heeft Young Thug samengewerkt met een ander zwaargewicht uit de scene: Future. Met dat duo kon de sound de gekste en hardste kanten op, maar geheel conform Thuggers nieuwe project (en Future’s laatste plaat eigenlijk ook) klinken de heren heel erg poppy en radiovriendelijk. Da’s niet zo erg, aangezien de twee rappers eigenlijk met gladde en opgewekte auto-tune wel vaker goed overweg kunnen. (Thomas)
Lorde – The Louvre
Ik ga eerlijk bekennen dat ik heb overwogen meerdere nummers uit Lorde’s ‘Melodrama’ in dit lijstje te zetten. Uiteindelijk heb ik dat niet gedaan omdat andere artiesten ook heel veel boeiends te bieden hadden, maar weinig kan toch tippen aan bijvoorbeeld ‘The Louvre’, een soort experimenteel, heel erg hedendaags maar tegelijk ook tijdloos popliedje dat emotioneel zwermt tussen echo’s van Frank Ocean en Banks. De productie is hier uitstekend en beklijvend, terwijl de Nieuw-Zeelandse expressief en met een scherpe tekst het beste van zichzelf laat zien. Op en top melodrama, maar o zo fijn. (Thomas)
Bad Gyal – Nicest cocky
Het gaat hard voor de Spaanse sensatie Bad Gyal. Haar alternatieve auto-tuned dancehall wordt na het succes van de ‘Slow wine’-mixtape (check ‘Fiebre’ – gaat je leven veranderen) massaal opgepikt: zelfs Pitchfork schrijft erover en eerder deze maand mocht de artieste op Sónar spelen. De laatste nieuwe release van de Catalaanse heet ‘Nicest cocky’ en werd geproducet door NAAFI’s Paul Marmota: het resultaat is een soort van post-Yeezus-dancehall die met lelijke muziek een brug slaat tussen commercieel en experimenteel. Begin volgende maand maakt Bad Gyal haar livedebuut in Brussel, mis dat niet. (Thomas)
NSG – Yo darlin’ (feat. Geko)
Uit de crew van de Britse rapper J Hus komt nu het superfijne liedje ‘Yo darlin’ van NSG en Geko. Verwacht je aan hiphop en r&b met een heerlijke scheut dancehall slash afropop en een sound die heel erg eigentijds aanvoelt. Onder al dat gecroon valt vooral ook op hoe leuk dit nummer is met z’n multiculturele grime. (Thomas)
FAKA – Uyang’khumbula
“Gqom-gospel”, zo beschrijft FAKA zijn eigen muziek op erg treffende wijze. Het Zuid-Afrikaanse duo maakt spirituele hypnatogic pop aan de hand van donkere, claustrofobische electronica en gaat in op thema’s als geloof, gender en kapitalisme. Zoals vaker vertaalt zich dat bij het nieuwe ‘Uyang’khumbula’ in hoogst bijzondere muziek die al snel erg intimiderend en zelfs creepy kan overkomen. Het is dan ook kwestie om jezelf hier helemaal voor open te stellen, dan hoor je een fantastische en bezwerende song die je met veel plezier ondergaat. (Thomas)
Ibeyi – Away away
De zussen van Ibeyi zijn terug met een nieuwe single ‘Away away’. Daarop veranderen ze weinig aan de succesformule van hun eerste langspeler. We horen dus soulvolle pop die de Cubaanse roots van de tweeling extra in de verf zet, onder meer met het gebruik van lyrics in Yoruba. Het nummer voelt als een soort van optimistische maar evenzeer ook pijnlijke boodschap van hoop in het huidige politieke klimaat, terwijl de magie van het duo nog steeds in die prachtige samenzang zit. (Thomas)
Young Ejecta – Build a fire
Aan de top van de techno-pop (als dat zelfs een ding is) vinden we al eventjes Young Ejecta terug. Op ‘Build a fire’ klinken Leanne Macomber (Neon Indian) en Joel Ford (Ford & Lopatin) bloedmooi, emotioneel en opzwepend. Dat lijkt me al een hele prestatie op zich, reken daar nog eens die fantastische zang en originele sound bij en je begrijpt dat we hier met een geweldig nummer te maken hebben. (Thomas)
A$AP Ferg – Aw yea (feat. Lil Yachty)
Zo’n drietal nieuwe nummers van A$AP Ferg verschenen de voorbije dagen op het wereldwijde web en ‘Aw yea’, met een feature van Lil Yachty, is mijn favoriete. Zonder echt heel luid en brutaal te zijn, schept de artiest hier een donker, baldadig sfeertje dat voortdurend op barsten staat maar uiteindelijk toch ingehouden blijft. De spanning is dus te snijden op dit nummer, dat ondanks een feature van Lil Yachty – gekke wereld. (Thomas)
K Á R Y Y N – Yajna
Fans van Björk, FKA twigs en alles daartussen kunnen hier maar beter opletten. De Iraans-Amerikaanse artieste K Á R Y Y N is een naam om zonder twijfel in de gaten te houden. Ze maakt ambitieuze popmuziek: heel stijlvol, heel arty, heel mooi maar zeker ook avontuurlijk. Dat valt te horen op ‘Yajna’, een nummer dat balanceert tussen prachtige zang en moody, coole electronicastukken. (Thomas)
Foto van Lorde, Zola Jesus en Young Thug