Soms heb je nood aan eenvoud, al is het niet altijd eenvoudig om het leven simpel te houden. De 31-jarige Hannah Van Loon alias Tanukichan probeert dat via muziek. Na haar klassieke muziekopleiding als kind maakte ze enkele tussenstops in de jazz en bluegrass, tot ze in 2016 in zee ging met Chaz ‘Bear’ Bundick (Toro Y Moi) voor de productie van haar ep ‘Radiolove’. Twee jaar later doen ze die samenwerking nog een keer over voor haar debuutplaat ‘Sundays’.

De revival van shoegaze is ondertussen al enkele jaren aan de gang en is er eentje die zijn weerga niet kent. Met reünies van de belangrijkste bands uit zijn soort kregen we door de jaren heen ook te maken met nieuwe acts. Met Tanukichan kunnen we wederom iemand aan het lijstje toevoegen. Waar de legendes echter puren uit lange uitgesponnen composities is er op ‘Sundays’ slechts één nummer dat boven de vier minuten afklokt. Van Loon kiest voor logische popstructuren en losgebarsten fuzzgitaren, maar weet toch zoet en lief te klinken. Zo opent ‘Lazy love’  de debatten met een drone-achtige intro om over te gaan tot een kurkdroge drumcomputerbeat en Van Loons fluisterende falset. De tremolo-effecten en de manier van zingen komen los uit handleiding ‘Shoegaze voor dummies’. Op ‘Huned bandz’ draaien de gitaren helemaal op volle kracht, terwijl het snelle ‘Perfect’ naar postpunk knipoogt.

Op geen enkel moment krijgen we een aardverschuivingsgevoel op ‘Sundays’. Van Loon en Bundick kiezen resoluut voor hetzelfde trucje met een simpele beat, verschillende lagen van gitaar en daarbovenop die mooie zalvende stem. De eerste minuut van ‘The blue sky’ zou misschien nog een buitenbeentje kunnen zijn door zijn dromerige orgelklanken, maar Van Loon blijft trouw aan het fundament van ‘Sundays’ en dat is ongecompliceerd klinken, zonder poespas.

Tanukichan verzet geen bergen op haar debuut, al hoeft dat niet te betekenen dat het een van de zovele shoegazebands is voor de vergeetput. Daarvoor heeft Van Loon te veel in haar mars. Ze maakt echte luisterliedjes wat geen evidentie is in het genre en verlaagt daarmee de toegankelijkheidsdrempel.