Met ‘Punk’ heeft Young Thug de langverwachte opvolger van ‘So much fun’ uitgebracht. Terwijl de rapper eerder dit jaar zijn talent onderstreepte op ‘Young stoner life’, komt dit in zijn recente langspeler te weinig naar voren. Hij lijkt zichzelf te verliezen in beatloze nummers.

Het album begint namelijk al met ‘Die slow’. Een nummer waarbij drums ontbreken, dat werd opgenomen in een hotelkamer in Venetië. Inspiratie gehaald bij ‘Donda‘? “Nah, I— I lowkey, like, really see people ridin’ past on boats right now out the window“, beschrijft Thugger overigens de scène. Vervolgens vertelt hij trots dat hij slechts één drankje lean heeft gedronken op zijn tour. Al bekent hij ook dat hij door die tournee de verjaardag van zijn zoon heeft gemist. Pijnlijk. Na deze intro rapt hij over de rechtszaak van zijn broer (die levenslang riskeerde) en dat hij bijna zijn moeder heeft verloren. Het zijn de diepste teksten van Young Thug sinds lang, maar door de eerder slappe beats missen ze hun effect.

Verderop, op het tevens drumloze ‘Recognize real’, wordt hij voor de eerste keer vergezeld door zijn beste vriend en partner in crime Gunna. “I told my teacher I’ma buy more watches ’cause I was tardy“, grapt hij. In het nummer daarop geeft de rapper een inkijk in zijn levensstijl: “Told the judge that I was always fakin’ / But I know it’s in my heart and I feel it breakin’“. Het nummer op zich is wel leuk, maar de voorspelbaarheid geeft al snel heimwee naar meer experimentele nummers uit Thuggers weergaloze discografie.

En zo zijn er gewoon te veel van dat soort zwakke nummers. ‘Livin it up’ lijkt op een kampvuurnummer. Verder heeft ‘Love you more’ een te saai poprefrein en ‘Bubbly’ is de zoveelste samenwerking met Drake en Travis Scott met als enige doel zoveel mogelijk streams behalen. Althans zo lijkt het toch. ‘Day before’ dankt z’n naam aan het feit dat het nummer werd opgenomen de dag voor Mac Miller stierf. Het nummer bevat echter een te zwakke productie om echt te kunnen bekoren.

Al zijn zeker niet alle nummers troep. Zo heeft ‘Rich nigga shit’ een wervelende beat. Het nummer is overigens geproducet door Pi’erre Bourne en de al eerder vermelde Kanye West. Wanneer Thugger een kip nadoet in het refrein maakt hij duidelijk dat hij wel degelijk de rapper is die zoveel invloed heeft gehad op trap. Bovendien is ‘Icy hot’ een zeer interessante samenwerking met Doja Cat. Hier lijkt Thugger zijn stemgebruik en talent wél eens volledig gebruiken. Ten slotte mag een eervolle vermelding van de prachtige albumcover, die geïnspireerd is op een werk van de surrealistische schilder Octavio Ocampo, niet ontbreken. Al zijn we ervan overtuigd dat het op een Tool-plaat ook wel zou gewerkt hebben.

Het album heeft te veel nummers die te voorspelbaar uit de hoek komen. En dat gebeurt helaas te veel op ‘Punk’. Desalniettemin kijken we zeker uit naar een volgend project van de rapper. De skills die hij hier en daar etaleert, heeft hij nog niet verloren. We weten dus dat ie beter kan. Volgende keer beter?